Πριν από λίγο καιρό εκδόθηκε μια νέα εφημερίδα, με τον βαρύγδουπο τίτλο «Η εφημερίδα των Συντακτών». Πρόκειται για την απέλπιδα προσπάθεια κάποιων δημοσιογράφων, -οι οποίοι εργάζονταν παλαιότερα στην, αλήστου μνήμης, «Ελευθεροτυπία»,- να διεκδικήσουν ένα μερίδιο του αριστερού αναγνωστικού κοινού. Τόσο η αισθητική όσο και το περιεχόμενο της εν λόγω φυλλάδας παραπέμπει στο γνωστό στυλ «πατσαβούρα» που πρωτολάνσαρε η «Ελευθεροτυπία».
Έτσι, από το πουθενά και την ανυπαρξία, επανεμφανίστηκαν και πάλι κάποιοι «φίλοι» από τα παλιά. Ο λόγος για τον «Ιό», κάποιους «μοχθηρούς» τύπους από το παρελθόν, οι οποίοι θεωρούν ότι το «ρουφιανιλίκι», η «σπιουνιά» και η παραχάραξη κάθε ίχνους αντικειμενικότητας έχει σχέση με την δημοσιογραφία. Η θλιβερή αυτή παρέα, απομεινάρι παρακμιακών καταστάσεων του παρελθόντος, συνεχίζει να ασχολείται με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Πριν συνεχίσω, θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν επιθυμώ κανενός είδους διάλογο με την φαιδρή αυτή ομαδούλα. Διάλογο κάνω μόνον όταν σέβομαι κάποιον ή όταν επιθυμώ να τον πείσω για την ορθότητα των Ιδεών μου. Και τους συγκεκριμένους ανθρώπους ούτε τους σέβομαι, ούτε θέλω να τους πείσω… Συν τοις άλλοις, πέρα από τηνχαοτική διαφορά στις μεταξύ μας απόψεις, τίθεται κι ένα θέμα προσωπικό, το οποίο έχει να κάνει με την αισθητική, καθώς είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου να θεωρώ αυτούς τους τύπους άσχημους εμφανισιακά. Ειδικά ένας απ’ αυτούς (ξέρει ποιος…) είναι τόσο άσχημος, σύμφωνα πάντα με την προσωπική μου αισθητική, ώστε ενδεχομένως να απεχθάνεται καθετί λιγότερο άσχημο απ’ αυτόν… Αυτά για την συγκεκριμένη μίζερη παρεούλα και απλώς ας γνωρίζουν ότι
http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/grafikoi-kai-perithwriakoi#.ULhsLIOcdHc
