Τον παλιό καλό καιρό, των “in” ιλουστρασιόν περιοδικών και των κρατικών επιχορηγήσεων στην… τέχνη, που έπεφταν (όχι φασούλι το φασούλι, αλλά αβέρτα-κουβέρτα) από… φιλότεχνους υπουργάρες, θυμήθηκαν οι ξεπεσμένοι και ξεπερασμένοι παρακμίες, Σταμάτης Φασουλής και Πέτρος Κωστόπουλος, στην τηλεοπτική εκπομπή του δεύτερου. Κάποια στιγμή, η συζήτηση ήρθε αναπόφευκτα στο φαινόμενο Χρυσή Αυγή. Τότε, ο θεατρίνος Φασουλής έβαλε τα δυνατά του και είπε με ύφος μελοδραματικό:
«Φοβάμαι να μιλήσω γι’ αυτό. Δεν είμαστε ασφαλείς. Είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από ότι βλέπουμε. Δεν είναι για πλάκα το θέμα. Είναι πολύ σοβαρό, πολύ εκδικητικό. Το μόνο όπλο που έχει απέναντι στο φόβο είναι η νομιμότητα. Εδώ ο φόβος έρχεται από κάτι παράνομο. Για να τους αντιμετωπίσεις πρέπει να γίνεις κι εσύ παράνομος. Αν είσαι άοπλος, φοβάσαι».
Και γιατί παρακαλώ φοβάται ο Φασουλής την Χρυσή Αυγή; Ποιος του είπε πως η Χρυσή Αυγή ασχολείται με… φασουλήδες;
(ΥΓ): Εκτός από την τιμωρία των κλεφτών, λωποδυτών, μιζαδόρων κ.λπ., υπάρχει κι άλλη μία κατηγορία ανθρώπων που αξίζουν την περιφρόνηση του αυριανού εθνικού κράτους: οι εκμαυλιστές της νεολαίας!