Δόθηκε και επισήμως το εναρκτήριο λάκτισμα για την επαναγορά ομολόγων στην κατοχή ιδιωτών. Και ενώ κυκλοφόρησε αρχικά ότι θα συμμετάσχουν και τα ασφαλιστικά ταμεία, τελικά σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Σαμαρά το σαββατοκύριακο τα δικά τους ομόλογα θα εξαιρεθούν. Ούτως ή άλλως αυτό θα ήταν μια καθαρά λογιστική κίνηση και για τα ταμεία που ούτως ή άλλως ανήκουν στο Ελληνικό δημόσιο και για τον κρατικό προϋπολογισμό. Από την μία τσέπη δηλαδή θα έβγαιναν και από την άλλη θα έμπαιναν για το κράτος και τον προϋπολογισμό του. Μία ή άλλη όπως το λέμε στην καθομιλουμένη.Εξάλλου οι κυβερνώντες είχαν φροντίσει εδώ και χρόνια να τα συλήσουν μέχρι τελευταίας ρανίδας. Να τα φαλιρίσουν σε σημείο μη αναστρέψιμο. Οπότε μην κόπτεστε κ. Σαμαρά ότι την «χαρίζετε» στα ασφαλιστικά ταμεία.
Όταν όμως βλέπεις αυτήν την πρεμούρα να προχωρήσει η επαναγορά αρχίζει κανείς να αναρωτιέται.
Γιατί αυτή η βιασύνη και στις Βρυξέλες και στην Αθήνα;
(1) Ποιοι είναι οι πραγματικοί κάτοχοι των κεφαλαίων που θα συμμετάσχουν στην επαναγορά;
(2) Υπάρχουν και Ελληνικά κεφάλαια και δικαιούχοι ανάμεσά τους;
(3) Οι παρατρεχάμενοι εκεί στις Βρυξέλες έχουν συμφέρον από αυτές τις επαναγορές που θα γίνουν στην πλάτη του Ελληνικού λαού;
(4) Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που να περιορίζουν το κέρδος αυτών των κεφαλαίων π.χ. στο 200%, δεδομένου ότι όπως πάνε τα πράγματα το κέρδος τους σε ετησιοποιημένη βάση μπορεί να φτάσει και το 400%;
(5) Τελικά προς όφελος ποίου γίνεται όλο αυτό το αλισβερίσι, με την καθοδήγηση του υπαλλήλου της Goldman Sachs, πρώην διοικητή του OΔΔΗΧ και νυν στέλεχος της Εθνικής κ. Χριστοδούλου;
Οικονομικός Παρατηρητής
