Ο ”επιτυχημένος” για τη συγκυβέρνηση Δένδιας, αποδεικνύεται το μοιραίο σύμβολο ενός καταρρέοντος καθεστώτος, ένα σύμβολο που με τις πράξεις του σφραγίζει τις τελευταίες στιγμές μιας ”δημοκρατίας” που σύντομα όλοι θα ξεχάσουν.
Τα εξωνημένα ΜΜΕ, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες που καταβάλουν να τον διασώσουν από τον ορυμαγδό της λαϊκής κατακραυγής που συνοδεύει τα πρόσωπα που συγκροτούν την συγκυβέρνηση, δεν μπορούν να ανατρέψουν την ολέθρια για τον ίδιο και την κυβέρνησή του αλήθεια, που πηγαία προκύπτει από κάθε δήλωσή του. Είναι τέτοιο το μένος του κατά της Χρυσής Αυγής, που έχει καταντήσει σχεδόν μονοθεματικός. Την ίδια ώρα που οι εγκληματίες αλωνίζουν ελεύθεροι ληστεύοντας τις ζωές και το βιος των συμπατριωτών μας, που φυγαδεύονται δολοφόνοι λαθρομετανάστες από τα ευαγή ιδρύματα- κολέγια που τους στέλνουν να ”εκτίσουν τις ποινές” τους, που ανατινάζονται οικοδομικά τετράγωνα εάν τυχαίνει να στεγάζουν γραφεία της Χρυσής Αυγής, δεν διστάζει να δηλώσει χωρίς να ερυθριά, την πλήρη αλήθεια:<<Ελληνική Αστυνομία και Χρυσή Αυγή είναι απολύτως απέναντι>> ! (<<Ελλάδα αύριο>> 8/12/2012).
Εμπλουτίζοντας δε με κωμικά στοιχεία την παραδοχή του, σημειώνει σε απάντηση άλλης ερωτήσεως ότι<<…Εάν διαπιστωθεί ότι με συγκεκριμένες πράξεις τους κάποιοι αστυνομικοί έθεσαν προ του όρκου τους κομματική προσήλωση, τότε δεν έχουν καμία θέση στην ΕΛΑΣ και τους περιμένει η απόταξη..>>(!). Αυτές οι δύο κορυφαίες στο περιεχόμενό τους φράσεις, σημαίνουν για τους έχοντες ακόμα σώας τα φρένας, τα εξής δύο τινά:
Πρώτον, ότι ο κύριος υπουργός, σήμερα, για πρώτη φορά στην πολυκύμαντη πολιτική του καριέρα, αρχίζει να αντιλαμβάνεται – και ταυτόχρονα επιθυμεί πάραυτα να πατάξει – τον κομματισμό στην Αστυνομία. Τα κομματόσκυλα με τις δάφνες στο πέτο, τα οποία για δεκαετίες διορίζονται στην ηγεσία της ΕΛΑΣ για να κάνουνε τη ”λάντζα” περιμένοντας πειθήνια στη σειρά, ουδέποτε τα γνώρισε. Όπως άλλωστε και εκείνον τον περίφημο φωστήρα του κόμματός του, που έφτασε πρόσφατα μέχρι υφυπουργός, πριν καν προλάβει να τερματίσει <<ευδοκίμως>> τη θητεία του, γράφοντας ηλίθιες ανακοινώσεις για να καλύψει, πολιτικά ασφαλώς, την ηγεσία του, για να αναφερθούμε στα πλέον πρόσφατα.
Δεύτερον, ότι επίσημα και δίχως καμία περιστροφή ή αναστολή, ο εν ενεργεία πολιτικά αρμόδιος για τη διαφύλαξη της τάξης, παίρνει θέση, ως εκπρόσωπος της φυσικής ηγεσίας ενός σώματος ασφαλείας που αποτελείται από 55.000 ανθρώπους, κατά ενός νομίμου κοινοβουλευτικού κόμματος, το οποίο το θέτει <<απολύτως απέναντι>> στην ΕΛ.ΑΣ. όπως επί λέξει αναφέρει.
Επειδή κατά τη γνωστή και πολλάκις επιβεβαιωθείσα ρήση που θέλει τη θλίψη να είναι πρόξενος παραφροσύνης ή και πολιτικής αυτοχειρίας, θα πρόσθετα εγώ, θα ήθελα να θέσω μια απλούστατη ερώτηση στον υπουργό, που ασφαλώς, όπως όλες οι επίκαιρες που υποβάλει στη Βουλή η Χρυσή Αυγή, θα μείνει αναπάντητη, προς θρίαμβον της λειτουργίας της ”δημοκρατίας” που επικαλείται : Τολμά να δηλώσει τα ίδια (ότι δηλαδή η ΕΛΑΣ είναι <<απολύτως απέναντι>>) στο ΚΚΕ, που αποζητά ιδεολογικά και δεδηλωμένα την ανατροπή της αστικής δημοκρατίας και την επικράτηση της δικτατορίας του προλεταριάτου;
Αν ο κύριος υπουργός και οι σύμβουλοί του απαντήσουν με ειλικρίνεια στον εαυτό τους- όχι στους πολίτες γιατί αυτούς τους έχουν χάσει προ πολλού- ίσως κατανοήσουν πού οφείλεται η ραγδαία και ολοένα αυξανόμενη απήχηση της Χρυσής Αυγής στην κοινωνία. Τότε ίσως καταλάβουν ότι η Χρυσή Αυγή δεν πολεμιέται με ευφάνταστες ανακοινώσεις και αποκλεισμούς, αλλά με ανιδιοτελές έργο προς την κοινωνία, το οποίο ουδέποτε προσέφεραν όσοι είχαν την ευθύνη της τα τελευταία 38 χρόνια. Τότε ίσως αντιληφθούν καλύτερα, ποιοι είναι μέρος του υγιούς σώματός της και ποιοι αποτελούν το <<μόρφωμα>> που σύντομα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα αποκοπεί από αυτήν.
Γιάννης Ζωγράφος
Δικηγόρος- ΜΔΕ Ποινικού Δικαίου
