Είναι πολλά τα ιστορικά παραδείγματα ανά την υφήλιο όπου μία κρίση, οποιασδήποτε μορφής, χρησιμοποιείται ως πρόφαση για επέκταση του νεοφιλελεύθερου, στυγνά καπιταλιστικού, μοντέλου σε όλη του την αγριότητα.
Δεν είναι καθόλου διαφορετική η περίπτωση της διεθνούς εποπτείας των τραπεζών, υπό την αιγίδα της ΕΚΤ. Αυτή ήταν η απόφαση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, οι δηλώσεις των οποίων αποδεικνύουν αυτό που τόσο καιρό λέμε, ότι δηλαδή ο μαρξισμός και ο φιλελευθερισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις του αριστερού υπουργού οικονομικών της Κύπρου, Βάσου Σιαρλή, ο οποίος δήλωσε ότι «είναι ένα σχέδιο κλειδί στα σχέδια μας για μια τραπεζική ένωση», «είναι ένα χριστουγεννιάτικο δώρο για εμάς». Αντιστοίχως ο κεντροαριστερός υπουργός οικονομικών της Γαλλίας, Πιερ Μοσκοβισί, δήλωσε: «Σιγά σιγά επιλύουμε την κρίση στην ευρωζώνη. Είναι ένα μήνυμα που στέλνουμε στον υπόλοιπο κόσμο: Μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στην Ευρώπη, μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη»
Πηγαίνοντας σε πιο «δεξιά» μονοπάτια ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, δήλωσε: «Έχουμε φθάσει στο κύριο σημείο για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος εποπτείας. Αυτό θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το 2014».
Το ζητούμενο, φυσικά, σε αυτή την απόφαση είναι η θωράκιση των τραπεζών από την κρίση και η προώθηση των μεταρρυθμίσεων με σκοπό την παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια σιωνιστική διακυβέρνηση. Αρχικώς οι τράπεζες πέρασαν σε ιδιώτες, εξυπηρετώντας αυστηρά τα συμφέροντα των μετόχων, ενώ τώρα τίθενται υπό σιωνιστική εποπτεία, ώστε να μπορεί η «κεντρική σιωνιστική διοίκηση» να λειτουργεί και στα εσωτερικά των κρατών που της αντιστέκονται, ασκώντας απευθείας και εκ των έσω οικονομικό πόλεμο.
Μετά την «ευρωπαϊκή», στην πραγματικότητα τραπεζική, ενοποίηση και το κοινό νόμισμα έρχεται η κυριολεκτικά τραπεζική ενοποίηση της Ευρώπης και εν συνεχεία θα επακολουθήσει το παγκόσμιο νόμισμα και η συνεπαγωγική παγκόσμια τραπεζική ενοποίηση.
