Την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμούν οι Άγγλοι
Σύμφωνα με τελευταίες ειδήσεις διεθνών οικονομικών μέσων ενημέρωσης, αν οι Άγγλοι πολίτες είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε δημοψήφισμα αναφορικά με την παραμονή τους ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποφάσιζαν με ποσοστό 56% την έξοδό τους. Μόνο το 34% επιθυμεί την παραμονή της χώρας τους στην ΕΕ, ενώ σημειωτέων η Αγγλία ποτέ δεν εισήλθε στο ευρώ. Τουναντίον, έχει παραμείνει στο εγχώριο νόμισμά της την λίρα Αγγλίας με την οποία έχει πορευτεί, ευδοκιμήσει και αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη στο παρελθόν. Με άλλη έρευνα, το 82,3% των Σουηδών ψηφίζουν σήμερα ενάντια στην υιοθέτηση από την χώρα τους του νομίσματος του ευρώ. Ένα ποσοστό (του ετήσιου δημοψηφίσματος στην χώρα) που από το 1994 οπότε και αποφάσισαν να ενταχθεί η χώρα τους στο Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι στο ευρώ, δεν έχει ποτέ λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις. Παράλληλα, βλέπουμε πως ακόμα και χώρες που κάποτε παρακαλούσαν να ενταχθούν για τους δικούς τους λόγους στο ευρωνόμισμα, όπως πχ. η Τουρκία, σήμερα βλέπουν ότι τα όποια οφέλη έχουν εξανεμιστεί. Ενώ τα δυνητικά κόστη είναι πλέον τεράστια.
Έτσι ακόμα και Τούρκοι προτιμούν την παραμονή στο νόμισμά τους τη λίρα μέσω της οποία τα τελευταία 10 χρόνια ωφελήθηκαν πραγματικά τα μέγιστα. Η Τουρκία έχοντας το δικό της νόμισμα και την δική της ανεξάρτητη νομισματική και επιτοκιακή πολιτική, κατάφερε δίπλα σε μια τεράστια αγορά όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το «σκληρό» Γερμανικό Ευρώ, να γεμίσει κυριολεκτικά από άκρη σε άκρη την χώρα της με εργοστάσια, ναυπηγία, χαλυβουργίες, μαρίνες, καρποφόρες εκτάσεις, και βιοτεχνίες. Έχοντας εκμεταλλευτεί στο έπακρο την δυνατότητα που έχει να ελέγχει το νόμισμά της και να κάνει οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα στην επικράτειά της επικερδή, έχει δώσει διέξοδο και στην εργασία και στην παραγωγική επένδυση εντός της χώρας των εντόπιων κεφαλαίων. Με αυτόν τον τρόπο δεν έχει διόλου περιοριστεί στην εσωτερική της αγορά. Τουναντίον έχει ανδρωθεί σε μια παγκόσμια εξαγωγική και πλουτοπαραγωγική δύναμη, διεκδικώντας και απαιτώντας όχι ζητώντας και επαιτώντας.
Μέσα σε αυτό το απαιτητικό διεθνές περιβάλλον, έχοντας επιπλέον να επιδείξει πλήθος άλλων μεταπολιτευτικών παθογενειών, η Ελλάς καλείται σήμερα να χαράξει η ίδια το μέλλον της. Ένα μέλλον στο οποίο πρέπει να επιλέξει μεταξύ της υποταγής στους ευρωπαίους, διεθνείς και εγχώριους δανειστές της – τοκογλύφους, οι οποίοι και έχουν πλήρως υποθηκεύσει όλα τα περιουσιακά της στοιχεία σε Λουξεμβουργιανά δικαστήρια (μαζί με το υπέδαφος και τον υποθαλάσσιο πλούτο της!) ή να χαράξει η ίδια μια πορεία Εθνικής κυριαρχίας, νομισματικού ελέγχου και πλουτοπαραγωγικής διαδικασίας. Αυτό θα γίνει με απόλυτη έμφαση και ιεραρχία του πρωτογενούς τομέα της παραγωγής και στην εξόρυξη υδρογονανθράκων αποκλειστικά προς όφελος της Εθνικής Ελληνικής οικονομίας και αποκλειστικά των Ελλήνων. Κανένας τοκογλύφος, υποθηκευτής, πολιτικός δοσίλογος, πολιτογραφημένος Έλληνας δεν δικαιούται σταγόνα των εσόδων του φυσικού μας πλούτου.
Η Εθνική κυριαρχία της Ελλάδος και η Εθνική δύναμη των Ελλήνων θα στηριχθεί επάνω στα έσοδα του κράτους από τον Εθνικό μας πλούτο. Η μοναδική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί για την χώρα μας και τους πολίτες της τα αναφαίρετα δικαιώματά τους είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μια δύναμη ΕΘΝΙΚΗΣ κυριαρχίας, ΛΑΪΚΗΣ απαίτησης και ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ συνείδησης.
Οικονομικός Παρατηρητής
