Τα τελευταία τρία χρόνια η χώρα έχει γίνει κυριολεκτικά έρμαιο στις βουλές και τις εντολές των ξένων τοκογλύφων. Οι όποιες οικονομικές προβλέψεις πλασαρίστηκαν από τα κατά καιρούς οικονομικά επιτελεία των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων της χώρας για εσωτερική κατανάλωση, έχοντας ημερομηνία λήξης και μάλιστα πολύ σύντομη. Τα επίσημα νούμερα του Υπουργείου Οικονομικών για το ΑΕΠ, την κατανάλωση, την ανεργία, τα έσοδα και το χρέος έχουν συστηματικά πέσει έξω και μάλιστα κατά πολύ. Μέσα στις απανωτές ομοβροντίες των εκκωφαντικών αποτυχιών του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών και Πρωθυπουργού ακόμα και στο να προβεί με ασφάλεια σε βραχυπρόθεσμες προβλέψεις, το χρέος της Ελλάδος άλλαξε ριζικά μορφή. Σταδιακά και «αθόρυβα», μέσα από την υποχρεωτική ανταλλαγή / κούρεμα (PSI), την επαναγορά, αλλά και τις αγορές εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EKT), των μηχανισμών της (ΟΜΤ) και των περιφερειακών Κεντρικών Τραπεζών κατέληξε από ομολογιακό χρέος στην κατοχή του ιδιωτικού τομέα (τράπεζες εγχώριες και ξένες, ασφαλιστικά Ταμεία, ιδιώτες ομολογιούχοι, τυχοδιωκτικά κεφάλαια) να είναι σήμερα κατά 80% και άνω δανειακό διμερές χρέος μεταξύ της Ελλάδος και του επισήμου Ευρωπαϊκού τομέα (OSI). Αυτό το χρέος είναι μη διαπραγματεύσιμο (εκτός των αγορών), πλήρως καλυμμένο με υποθήκες και δημοσιονομικές ρήτρες.
Η Ελλάς έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο μείωσης του απόλυτου ποσού του χρέους της χώρας μέσω του κουρέματος του ιδιωτικού τομέα τον Απρίλιο του 2012 και της πρόσφατης επαναγοράς ομολόγων επίσης ιδιωτικού τομέα του Δεκεμβρίου. Παράλληλα, έχει ακολουθήσει τις επιταγές των Ευρωπαίων κατά γράμμα σε ότι και αν απαίτησαν – σε ό,τι και αν προέβαλαν ως προαπαιτούμενο με πρωτοφανές κόστος για την Ελληνική κοινωνία, για την Ελληνική οικογένεια, για τον Έλληνα πολίτη. Και όμως το χρέος δεν έχει καταστεί βιώσιμο!
Είναι πλέον ηθική και Εθνική υποχρέωση της Συγκυβέρνησης σήμερα κιόλας να προβάλει μία και μόνη δική της απαίτηση προκειμένου να αποκτήσουν νόημα οι τεράστιες θυσίες όλων των Ελλήνων. Να απαιτήσει άμεσα το ριζικό κούρεμα του χρέους που βρίσκεται στα χέρια του επισήμου τομέα (OSI) σε επίπεδα πραγματικά και ουσιαστικά βιώσιμα. Πράγμα που προϋποθέτει κατά βάση κούρεμα ίσο με αυτό που υπέστησαν τα Ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, οι ιδιώτες μικρό-ομολογιούχοι και οι εγχώριες τράπεζες. Με το ίδιο ποσοστό λοιπόν κουρέματος για τον OSI της τάξεως του 53,5% η Ελλάς θα μπορούσε να ανασάνει βαθειά και επιτέλους να δημιουργηθούν οι βασικές προϋποθέσεις ανάπτυξης, εργασίας και βιωσιμότητας.
Είναι ένα ποσοστό απολύτως δίκαιο και πρέπει να καταστεί απαίτηση όχι μόνο της Συγκυβέρνησης αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού Λαού ο οποίος και υπέστη μόνος, μετά από την απαίτηση της Τρόικας, τις συνέπειες του πρώτου (αυτο)κουρέματος. Είναι πια η ώρα και πριν να είναι αργά να επιδείξουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι σεβασμό στην ηθική τάξη μεταξύ των Εθνών και των Λαών και να προχωρήσουν στην μόνη δυνατή λύση, το κούρεμα του Επίσημου Τομέα, που θα βγάλει την χώρα μας από την μέγγενη της γιγάντωσης της ανεργίας και του νανισμού της οικονομίας. Αν δεν το πράξουν οι ίδιοι και αν δεν μπορεί η ελλειμματική (σε ανθρώπινο δυναμικό και πολιτική) Συγκυβέρνηση να το απαιτήσει αποφασιστικά ώστε να πραγματωθεί, αυτό που φαντάζει ως αμυδρό φως στο τούνελ για το 2014 και βλέπουμε (πόσες φορές άραγε δεν το ακούσαμε την τελευταία τριετία;) θα αποδειχθεί πως ήταν απλά η νηνεμία στο μάτι του κυκλώνα.
Όταν η κατακραυγή του Ελληνικού Λαού επανέλθει σε μερικούς μήνες κάτω από τα εξοντωτικά μέτρα εθνικής εξαθλίωσης και ξεπουλήματος, αυτήν την φορά δεν θα δύναται να συγκρατηθεί από οιονδήποτε. Τουναντίον, συστρατευόμενος με την μόνη δύναμη στην χώρα που έχει Πανελλήνιο λόγο, Εθνικό όραμα διακυβέρνησης και γνήσια Παν-Εθνική Λαϊκή υποστήριξη, η Χρυσή Αυγή δεν θα διστάσει να εξαλείψει κάθε εμπόδιο στο πέρας του Ελληνικού Λαού προς την επίτευξη πραγματικής Λαϊκής Εξουσίας.
Οικονομικός Παρατηρητής
