Γνωστός ο βίος και η πολιτεία του Γιώργου Νταλάρα (ή Νταράλα, όπως είναι το πραγματικό επίθετό του). Ένας αοιδός, ο οποίος προωθήθηκε πάρα πολύ από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του ’80, όσο ίσως κανένας άλλος συνάδελφος του. Το θέμα είναι ότι ο εν λόγω κύριος δεν περιορίστηκε στα όποια καλλιτεχνικά του καθήκοντα, αλλά πάντοτε ήθελε να εκφέρει και πολιτικό λόγο. Το βράδυ της Δευτέρας ο Νταλάρας ήταν καλεσμένος, μεταξύ άλλων καλλιτεχνικών και τηλεοπτικών «μαϊντανών», στην εκπομπή του Πρετεντέρη «Ανατροπή», όπου μεταξύ των φλυαρολογιών και των ανούσιων (χασμουρητό) συζητήσεων, υπήρχε και εκτενής αναφορά στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Ο τραγουδιστής αναφερόμενος σ’ Εμάς, είπε τα εξής: «Όσο πιο πολύ αφήσουμε τη Χρυσή Αυγή να δηλώνει τις πολιτικές της αρχές και αξίες, τόσο πιο πολύ θα καταρρέει. Αφήστε την να μιλάει, να καταλάβει ο κόσμος περί τίνος πρόκειται. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτικό κόμμα, παρουσιάζεται σαν πολιτικό κόμμα. Κάτι άλλο είναι από πίσω. Γιατί ο κόσμος δεν θέλει να δει το κάτι άλλο είναι δικό του θέμα. Άφησέ τον να το λύσει μόνος του». Το θράσος, η αναίδεια και η αλαζονεία αποτελούσαν πάντοτε μόνιμα χαρακτηριστικά του Νταλάρα. Ο ίδιος μπορεί να μην πολιτεύθηκε ποτέ, έμμεσα όμως στήριξε το καθεστώς με την ταύτιση του με το ΠΑΣΟΚ, τόσο του ίδιου όσο και της συζύγου του Άννας Νταλάρα ως Βουλευτή του συγκεκριμένου κόμματος (και ξαδέρφη του Γιάννη Ραγκούση). Το φυσικό αποτέλεσμα ήταν τα αλλεπάλληλα γιαουρτώματα του Νταλάρα τον Μάρτιο του 2012, όπου επιχειρούσε να τραγουδήσει. Πριν σχολιάσουμε τα όσα είπε για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι την περίοδο των γιαουρτωμάτων ο Νταλάρας όχι μόνο δεν έκανε την παραμικρού είδους αυτοκριτική, αλλά είπε και τα εξής απίστευτα σε συνέντευξη του τότε, αναφερόμενος στον εθνικά καθυστερημένο (κάποιοι πιο προχωρημένοι υποστηρίζουν ότι είναι και πνευματικά καθυστερημένος) και κοινωνικά ανάλγητο Γιώργο Παπανδρέου (γνωστότερος ως Γιωργάκης, Τζέφρυ, «ούφο», «το παιδί»): «Ήθελε και πίστευε ότι μπορούσε να φέρει μια ανατροπή, όμως ο χρόνος απέδειξε πως αυτό το όραμά του δεν ήταν έτοιμο να πραγματοποιηθεί γιατί δεν ήταν έτοιμος ο λαός, στον οποίο απευθύνεται. Είναι σαν να έχασε το στοίχημα ο Γιώργος Παπανδρέου, γιατί δεν γνώριζε σε ποιον λαό απευθύνεται»
Αθώος, λοιπόν, οραματιστής και άτομο καλών προθέσεων αποτελούσε, σύμφωνα με τον Νταλάρα, ο Τζέφρυ και όχι ένα θλιβερό υποκείμενο μηδαμινής εθνικής συνείδησης και μειωμένων πνευματικών ικανοτήτων, ο οποίος μισούσε κάθε τι το Ελληνικό, ηθελημένα παρέδωσε την Χώρα στο ΔΝΤ και τους διεθνείς τοκογλύφους, υποθήκευσε το μέλλον της Πατρίδας και του Λαού με την προδοτική συμπεριφορά του και γι’ αυτούς τους λόγους ταυτίστηκε, από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, με τις κατάπτυστες μορφές του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση. Μετά από τέτοια λεγόμενα ο Νταλάρας ας μην αναρωτιέται γιατί τον γιαουρτώνουν.
Σχετικά, τώρα, με τα όσα είπε για Εμάς ο Νταλάρας καταρχάς θα πρέπει να γνωρίζει ότι Εμείς ούτε προσκληθήκαμε ποτέ στην «Ανατροπή», αλλά ούτε επιθυμούμε και να πάμε στην εκπομπή του Πρετεντέρη, κάνοντας τον «μάγκα» με την υψηλή ακροαματικότητα που θα είχε αυτομάτως με την εκεί παρουσία μας. Όντως το σύστημα κινείται μεταξύ λασπολογίας και συνωμοσίας της σιωπής όταν αντιμετωπίζει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αποκρύπτει από τον κόσμο τις θέσεις μας και φροντίζουμε, από μόνοι μας, να ενημερώνουμε τον Ελληνικό Λαό για την Ιδεολογία μας και το πολιτικό μας πρόγραμμα. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι Έλληνες μας επιβραβεύουν καθημερινά με το να μεγαλώνει η επιρροή και η διείσδυση του Κινήματος μας σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό συμπατριωτών μας. Πράγματι, Νταλάρα, ο κόσμος καταλαβαίνει όλο και περισσότερο τι εστί ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και την εμπιστεύεται σε αντίθεση με τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου, τα οποία και φτύνει.
Υποστηρίζει, επίσης, ο Νταλάρας ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι πολιτικό κόμμα, αλλά παρουσιάζεται ως τέτοιο. Αν θεωρεί πρότυπο λειτουργίας κόμματος το ΠΑΣΟΚ με τις μίζες, την διαφθορά, τις ρεμούλες, την κλίση της λέξης «κλέφτης» σε όλες τις πτώσεις, τότε ναι, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι πολιτικό κόμμα. Ο Νταλάρας και οι απόψεις του αποτελούν το χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός νοσηρού κόσμου, ο οποίος πνέει τα λοίσθια. Ενός κόσμου άρρωστου, σαπισμένου και χωρίς λόγο ύπαρξης πλέον. Στον υγιή κόσμο του αύριο, στην Ελλάδα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ όπου η Εθνική Ανεξαρτησία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη και η Ηθική Ακεραιότητα θα αποτελούν τους στυλοβάτες αυτής της Πολιτείας, ο Νταλάρας, οι απόψεις του και οι πάτρωνες του θα αποτελούν μια θλιβερή ανάμνηση ενός μίζερου παρελθόντος. Ειδικά για τον Νταλάρα, το πολύ πολύ το μόνο που θα τον θυμίζει, που και που, θα είναι ο τίτλος του κειμένου, παραλλαγμένος…
Γ. Μ.
