Η κα Μέρκελ τα είχε βρει πλήρως και από την αρχή με τον κ. Σαμαρά, πριν ακόμα καταφέρει να εκλεγεί πρωθυπουργός της τρικομματικής με ένα νέο ψευδές “Λεφτά υπάρχουν” που έγινε “Δεν θα παρθούν νέα μέτρα”. Ο Αντώνης λοιπόν το έταξε και το έκανε. Έγινε λοιπόν η συμφωνία με τους Κουβέλη και Βενιζέλο, προκειμένου να συνεχίσουν να λαμβάνουν την βουλευτική μισθοδοσία και όλα τα άλλα εξτρά, καθώς δεν έχουν πρόβλημα να βλέπουν την Ελλάδα μας να διαλύεται. Τώρα όμως, με την Κύπρο η Μέρκελ τα έχει βρει σκούρα και ιδιαίτερα ενόψει των Γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου, εκλογών στις οποίες μέχρι στιγμής προηγείται άνετα. Και πώς να μην ήταν μπροστά στις δημοσκοπήσεις, όταν έχει ξαφρίσει την Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια μέσω ενός κερδοσκοπικού παιχνιδιού άνευ προηγουμένου;
Οι Κυπριακές τράπεζες έχουν στοιχεία «ενεργητικού» ύψους 152 δισ. ευρώ, ποσό που είναι 8,5 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας το οποίο είναι μόλις 17,8 δισ. ευρώ. Οι τράπεζες της Κύπρου έχουν ήδη ένα ποσοστό 27% των δανείων τους ως μη εξυπηρετούμενα, το οποίο και μεταφράζεται σε 23 δισ. ευρώ ή 127% του ΑΕΠ της χώρας μάνι-μάνι! Θα πρέπει η Κύπρος να υποθηκεύσει και αυτός όλη του την περιουσία κρατική και ιδιωτική, όπως έπραξαν οι ξεπουλημένοι της Ελλάδος, μαζί με τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο προκειμένου να σώσει τα ιδιωτικά κεφάλαια των τραπεζών της;
Στον αντίποδα βρίσκεται η Ισλανδία η οποία ουδέποτε ανεγνώρισε τα χρέη αυτά, εθνικοποίησε τις τράπεζές της, έκλεισε στην φυλακή τους διεφθαρμένους ή ανίκανους τραπεζίτες της, δίκασε τον πρώην πρωθυπουργό της και με αυτόν τον τρόπο διέσωσε τον εθνικό της πλούτο και το μέλλον της χώρας. Η Ισλανδία σημειωτέον βρίσκεται ήδη σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρωτοφανούς άνθησης της τουριστικής βιομηχανίας και μείωσης της ανεργίας.
Η αγωνία λοιπόν της κας Μέρκελ είναι μήπως και η Κύπρος προτιμήσει να διαλέξει τον δρόμο της Ισλανδίας, αρνούμενη να παραδοθεί στις ορέξεις της Γερμανίας η οποία την προορίζει όπως και την Ελλάδα προς βρώση και πόση. Μήπως λοιπόν και η Κύπρος της χαλάσει την μαγιά της επιτυχίας, πράγμα το οποίο θα αρχίσει να ξηλώνει το «Μερκελικό κουστούμι» που έχει ραφτεί για ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Νότο. Ο χρόνος κυλά εξαιρετικά γοργά, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και η υπομονή έχει προ πολλού εξαντληθεί.
ΥΓ. Βέβαια, για να γίνει αυτό χρειάζεται μια εθνικά υπερήφανη ηγεσία στην Κύπρο όπως αυτή εκφράζεται με την υποψηφιότητα του ΕΛΑΜ και του Γεωργίου Χαραλάμπους κι όχι με την υποχωρητικότητα του Χριστόφια.
Οικονομικός Παρατηρητής