Τους απαντάμε ότι υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που ένας λαός οφείλει, αν θέλει να παραμείνει μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήσει. Και ο Ελληνικός λαός πράγματι είναι ένας σπουδαίος και ιστορικά μεγάλος λαός, γιατί στη μακραίωνη ιστορία του πολέμησε για αυτό. Βέβαια θα είμαστε άδικοι αν μέσα στις κατηγορίες των φυγόστρατων δεν αναφέρουμε τους αστούς που εν μέρει ενστερνίζονται τα λεγόμενα των αριστερών ως προς την θητεία. Δέχονται μεν την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων προς την Πατρίδα, από την άλλη όμως έχουν φροντίσει με τα βύσματα, τις μεταθέσεις και την δημιουργία απίθανων ειδικοτήτων ουσιαστικά να μην υπηρετούν. Και φυσικά να ζητάν ανέσεις όπως στο σπίτι τους λες και θα τις έχουν και στο πόλεμο που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν.
Οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης θεωρούνται αυτονόητες για τους Έλληνες Εθνικιστές και καμία σχέση δεν έχουν με την επίπονη εκπαίδευση και την προσομοίωση του πεδίου μάχης. Οι Έλληνες Εθνικιστές όμως, είναι υπερήφανοι που θα υπηρετήσουν την Πατρίδα στις εσχατιές της επιδιώκοντας μάλιστα κάτι τέτοιο. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά όντες πολιτικοί στρατιώτες να μην θέλουν να γίνουν Υπερήφανοι μαχητές. Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν οι περισσότεροι υπηρέτησαν εθελοντικά στις Ειδικές Δυνάμεις. Το αποδεικνύουν αυτό οι Εθνικιστικές κατασκηνώσεις που γίνονται όλες τις εποχές του χρόνου, ακολουθώντας τις σκιές και τα βήματα των προγόνων της αρχαίας Σπάρτης, διδασκόμενοι τις αιώνιες αξίες του Ελληνισμού.
«Η Ελευθερία είναι κόρη του αίματος και όχι της σιέλου». Αυτό αναφέρει η επιγραφή στο μνήμα του δολοφονηθέντος, Εθνικιστή Μαχητή Μίκη Μάντακα. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους οι πάσης φύσεως ριψάσπιδες φαντάροι. Έχουν γνώση αυτοί που στη ζωή τους ορκίστηκαν να φυλάνε Θερμοπύλες.