Μία ακόμη τιμητική επίθεση της βουλευτού της Δημοκρατικής Αριστεράς, κυρίας Ρεπούση, εις βάρος της Χρυσής Αυγής, έλαβε χώρα χθες. Από το βήμα της Βουλής, η γνωστή αριστερίστρια, έστρεψε τα βέλη της εναντίον του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος:
‘’Η ΔΗΜΑΡ δεν δέχεται μαθήματα πατριωτισμού και κυρίως όταν αυτά προέρχονται από τη Χρυσή Αυγή, ένα πολιτικό μόρφωμα το οποίο αμαυρώνει την εικόνα της χώρας μας διεθνώς και προσβάλλει τη Δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε κι εκμεταλλεύεται τα όπλα της Δημοκρατίας και τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών για να πλήξει το πολίτευμα της χώρας’’.
Εθίχθη η κυρία Ρεπούση, για την αμφισβήτηση των ‘’πατριωτικών’’ της αισθημάτων. Πράγματι, είναι αδιανόητο να αμφισβητούμε τον πατριωτισμό μιας πανεπιστημιακής προσωπικότητος, η οποία προχώρησε στην καταγραφή μιας εναλλακτικής μορφής της απόδοσης των ιστορικών γεγονότων, ούτως ώστε αυτά να ανταποκρίνονται στα σύγχρονα παγκοσμιοποιημένα και αντεθνικά πλαίσια. Προς τούτο και η σφαγή του μικρασιατικού Ελληνισμού στη Σμύρνη το 1922, μετατράπηκε σε έναν αναπόφευκτο ‘’συνωστισμό’’ στην Προκυμαία της…
Επιπροσθέτως, είναι το ίδιο το κόμμα της κυρίας Ρεπούση, του οποίου οι μέχρι σήμερα ενέργειες, πιστοποιούν τον ‘’πατριωτισμό’’ των στελεχών του. Πέραν του ότι η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει στη κυβέρνηση του κυρίου Σαμαρά, κατά συνέπεια εγκρίνει και συνυπογράφει την εθνοκτόνο πολιτική των Μνημονίων και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού, τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ φροντίζουν να συναγωνίζονται σε αποτελεσματικότητα, την δράση των πρακτόρων της Άγκυρας στη Δυτική Θράκη. Η βουλευτής του κόμματος, κυρία Γιαννακάκη, φρόντισε να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων, σχετικά με την αυτοαποκαλούμενη ‘’τουρκική ένωση Ξάνθης’’, μιας και αυτό επίτασσε το ‘’πατριωτικό’’ της καθήκον!
Επιπλέον, ο μουσουλμάνος πολιτευτής της ΔΗΜΑΡ στο Νομό Ροδόπης, Αχμέτ Ιλχάν, είναι εκείνος ο οποίος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο ‘’Πρώτο Θέμα’’, εξέφραζε την αμέριστη συμπαράσταση στην κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, διότι ‘’κατά τη διάρκεια της θητείας της στο υπουργείο Εξωτερικών, έκανε ότι της ζητήσαμε’’! Συμπλήρωνε δε, πως η κυρία Μπακογιάννη ‘’εισήγαγε την τουρκική γλώσσα ως μάθημα στα δημόσια σχολεία της Δυτικής Θράκης, παρείχε οικονομική υποστήριξη ώστε να έρθουν σχολικά βιβλία από την Τουρκία στα ελληνικά μειονοτικά σχολεία, δρομολόγησε το θέμα του μουφτή και αν δεν την προλάβαιναν οι εκλογές θα είχαμε σύντομα την εκλογή και όχι τον διορισμό του θρησκευτικού μας ηγέτη’’. Ο κύριος Ιλχάν, ουδέποτε έκρυψε τους μύχιους στόχους του: ήταν το κοντινό 2006, όταν υπέγραφε κείμενο το οποία αναφερόταν στη ‘’Μητέρα Πατρίδα Τουρκία’’ και σε ‘’τουρκομουσουλμανική μειονότητα’’ στη δυτική Θράκη. Ας αναλογιστεί κάθε Έλληνας, τι ανταλλάγματα και εγγυήσεις έλαβε αυτός ο κύριος από το κόμμα του κυρίου Κουβέλη, ώστε να εγκαταλείψει το άρμα της κυρίας Μπακογιάννη -η οποία έκανε ότι της ζήτησαν- και να ακολουθήσει τη ΔΗΜΑΡ…
Ο ‘’πατριωτισμός’’ της ΔΗΜΑΡ, καταδείχτηκε επίσης σε όλο του το μεγαλείο, στη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας το σχετικό με τους ιεροδιδασκάλους. Η ΔΗΜΑΡ, ως γνήσια ‘’λαϊκό’’ και ‘’πατριωτικό’’ κόμμα, ετάχθη με φανατισμό εναντίον του διορισμού τους από την ελληνική Πολιτεία, συντασσόμενη με τη γραμμή του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, το οποίο επιθυμεί την εκλογή τους μέσα από τους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητος. Επί της ουσίας, η Άγκυρα επιδιώκει μέσω του προξενείου της, να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην εκλογή ιεροδιδασκάλων, θέση η οποία προφανώς εναρμονίζεται με τα ‘’πατριωτικά’’ πλαίσια της ΔΗΜΑΡ…
Κι αφού ασχολήθηκε με τον πατριωτισμό, η κυρία Ρεπούση, έκρινε σκόπιμο να εκφράσει και την κοινωνική της αγωνία, δηλώνοντας πως η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύεται τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών για να πλήξει τη Δημοκρατία. Απύθμενο θράσος από τους υποκριτές ενός κίβδηλου πατριωτισμού και ενός ψευδεπίγραφου ανθρωπισμού!
Όσο κι αν ενοχλείται η κάθε κυρία Ρεπούση, η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει το κοινωνικό της έργο προς τον Ελληνικό Λαό, επιστρέφοντας τα χρήματα του Λαού, στο Λαό. Περί του ‘’πατριωτισμού’’ των στελεχών της ΔΗΜΑΡ δε, ουδόλως αμφιβάλλουμε. Μονάχα ερωτούμε: σε ποιά Πατρίδα πιστεύετε και τίνος Λαού τα συμφέροντα υπηρετείτε;