Η αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνουν οι πολίτες ενός κράτους και δη εκείνοι οι οποίοι ανήκουν σε ασθενείς οικονομικά ομάδες, σε ό,τι αφορά ζητήματα της καθημερινότητας εντός της κοινωνίας, καθορίζει το επίπεδο εκείνου του στοιχείου που καλείται ”κοινωνικό κράτος”. Το κοινωνικό κράτος, αναδεικνύεται σε ζητήματα τα οποία αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, όπως οι άποροι, οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι φοιτητές κ.ο.κ., τις οποίες έρχεται το κράτος να ενισχύσει, παραχωρώντας τους ορισμένα προνόμια, υπό την μορφή ενίσχυσης και επιδομάτων. Στην Ελλάδα των Μνημονίων είναι αρκετοί εκείνοι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως το ”κοινωνικό κράτος” πέθανε. Αξίζει να αναφέρουμε τις μειώσεις ή την κατάργηση συντάξεων και επιδομάτων, οι οποίες έπληξαν και πλήττουν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού Λαού. Η πραγματικότητα όμως, φαίνεται ότι είναι διαφορετική.
Ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, έχει προ πολλού επισημάνει την αντίφαση του σημερινού μεταπολιτευτικού κράτους. Από τη μια πλευρά, τα φορολογικά βάρη πέφτουν στις πλάτες του Ελληνικού Λαού, ενώ από την άλλη, η πλειοψηφία των επιδομάτων και κρατικών ενισχύσεων λαμβάνεται από τους λαθρομετανάστες και λοιπές ”ευπαθείς” ομάδες. Στην ουσία, το κράτος μεριμνά για τους λαθροεισβολείς, ενώ στέκεται προκλητικά αδιάφορο απέναντι στους Έλληνες. Τούτη τη θέση έρχεται να επιβεβαιώσει μια αποκάλυψη, η οποία προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και έχει να κάνει με το κόστος σίτισης των λαθρομεταναστών. Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία δημοσιοποιήθηκαν, χάρη στις διαμαρτυρίες από ομάδες πολιτών και από την Αστυνομική Διεύθυνση Κορινθίας, το ετήσιο κόστος της σίτισης των λαθρομεταναστών από τις εταιρείες catering, ανέρχεται στα 25 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό, δαπανάται για περίπου 12.000 λαθρομετανάστες, οι οποίοι στεγάζονται στα κέντρα κράτησης σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Το κόστος σίτισης ανά λαθρομετανάστη, μεταβάλλεται εξαιτίας του διαφορετικού κοστολογίου των εταιρειών και φτάνει σε ορισμένες περιπτώσεις τα 12 ευρώ. Ο μέσος όρος εν τούτοις, βρίσκεται στο ποσό των 5,8 ευρώ ανά άτομο, σε ημερήσια βάση. Αν σε αυτό το ποσό, προστεθεί και το κόστος των υπολοίπων καθημερινών τους αναγκών, τότε το συνολικό ημερήσιο κόστος ανέρχεται στα 20 ευρώ! Υπάρχει λοιπόν χρήμα για να σκορπιέται αφειδώς από τα δημόσια ταμεία.
Η δημοσιοποίηση αυτή, οδηγεί κατευθείαν στη σύγκριση με τις παροχές τις οποίες το κράτος χορηγεί σε κατηγορίες πολιτών. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της σίτισης των φοιτητών στις φοιτητικές εστίες. Το υπουργείο παιδείας, έχει εγκρίνει κονδύλιο για το λόγο αυτό, εκτιμώντας το κόστος της μερίδας για κάθε φοιτητή στο «αστρονομικό» ποσό των 1,8 ευρώ ημερησίως!
Ακόμη μεγαλύτερη οργή προκαλεί το γεγονός ότι σε έγγραφο της διεύθυνσης προμηθειών του Ιδρύματος Νεολαίας και δια βίου μάθησης, σχετικά με διαγωνισμό για τη σίτιση 100 απόρων Ελλήνων φοιτητών, το κόστος το οποίο προβλέπεται ανέρχεται στα 2,2 ευρώ συν το Φ.Π.Α.. Η διαφορετική αυτή αντιμετώπιση, αναδεικνύει σε όλο του το βάθος, τον πραγματικό χαρακτήρα του σημερινού κοινοβουλευτικού κράτους.
Καθίσταται σαφές, πως είτε το κράτος ενδιαφέρεται περισσότερο για τη σίτιση των λαθρομεταναστών, είτε απλά είναι περισσότερο «φιλεύσπλαχνο» προς εκείνους, σε σχέση με τους Έλληνες που φοιτούν.Συνεπώς υπάρχει σαφέστατη διάκριση από μέρους του κράτους εις βάρος των Ελλήνων και υπέρ των λαθροεισβολέων, οι οποίοι απολαμβάνουν όλα τα οφέλη τα οποία απλόχερα παραχωρεί η κατά τ’ άλλα χρεοκοπημένη Ελληνική Δημοκρατία. Δίκαια λοιπόν, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα καταγγέλλει πως το σημερινό μεταπολιτευτικό κράτος είναι ανθελληνικό και κατ’ επέκταση εχθρικό προς τον Ελληνικό Λαό. Δεν μπορούμε κατόπιν αυτών, παρά να θέσουμε ξανά το ερώτημα: τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί το μεταπολιτευτικό κράτος; Το μόνο βέβαιο και αναμφισβήτητο πάντως, είναι πως δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Λαού μας, ο οποίος εξαθλιώνεται και λιμοκτονεί την ώρα που οι παρείσακτοι τρώνε και πίνουν στην υγεία των κορόιδων.