1996: Η Τουρκία, είχε από νωρίς προδιαγράψει την εξωτερική της πολιτική και τις γεωπολιτικές της βλέψεις και στο Αιγαίο. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1996, το θερμό επεισόδιο που προκάλεσε η τουρκική πλευρά, και το ελληνικό δόγμα κατευνασμού των ελληνοτουρκικών διαφορών, έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία να εγήρει το θέμα της ελληνικής κυριαρχίας στο Ανατολικό Αιγαίο, χαρακτηρίζοντας ελληνικά ύδατα και νησίδες ως «γκρίζες ζώνες».
Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση, πέραν της προδοτικής της πολιτικής, επαναπαύτηκε με την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρώντας πως η τελευταία θα σταθεί εμπόδιο στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.
Πέραν όμως της κατά μέτωπο επίθεσης, η Τουρκία, διαδραματίζει τον δικό της ρόλο στις εδαφικές διεκδικήσεις και τις εχθρικές πολιτικές άλλων χωρών κατά της Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα, το ίδιο το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας χειροκροτεί την ύπαρξη μουσουλμανικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια, θεωρώντας ότι συμβάλλουν στην αποσταθεροποίηση των εχθρικών χωρών προς την Άγκυρα. Ενώ δε διστάζει, να χρηματοδοτεί τις οργανώσεις των Τσάμηδων και να ανακατασκευάζει μέχρι και αεροπορικές βάσεις της Αλβανίας. Με την συστράτευσή της, η Τουρκία, στο πλευρό των Σκοπίων επισφράγισε την ανθελληνική της πολιτική, καθώς με ανακοινώσεις του υπουργείου εξωτερικών της, στήριξε την εδαφική ακεραιότητα της Μακεδονίας και την ανεξαρτησίας της. Τέλος, ήταν η πρώτη χώρα που διόρισε πρεσβευτή στα Σκόπια και αναγνώρισε τους Σκοπιανούς ως ΕΘΝΟΣ.
Η ελληνική απάντηση, από τους άρχοντες αυτής της χώρας υπήρξε από τα βάθη των χρόνων έως και σήμερα, από ασθενής έως ανύπαρκτη. Η έλλειψη ηγετών, δεν θεωρείται μια βάσιμη δικαιολογία, η Ελλάδα απέναντι στις εθνικές της ήττες είχε ηγέτες, το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχε ποτέ πατριώτες.
Οι πολιτικοί της προδοσίας
Οι θνητοί, αυτοί που στόχος τους ανά τους αιώνες ήταν το προσωπικό όφελος, αυτοί οι οποίοι από το δημόσιο βήμα τόλμησαν να προβούν σε ευχαριστίες και να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία τους, λόγω των φυσικών φαινομένων, του αέρα, της πολιτικής αστάθειας, της νοσηλείας του τότε πρωθυπουργού, αυτοί που για να ελαφρύνουν την θέση τους και να εξασφαλίσουν τον ρόλο τους στο ξεπούλημα της Πατρίδας μας, δεν αναγνώρισαν ΠΟΤΕ το ΛΑΘΟΣ των επιλογών τους, δεν απολογήθηκαν, δεν τιμωρήθηκαν…
Και οι Αθάνατοι, αυτοί που δεν δικαιολογήθηκαν, δεν ευχαρίστησαν κανέναν, ούτε καν αποχαιρέτησαν τις οικογένειές τους μα και ούτε πρόλαβαν να πουν παρά μόνο λίγες λέξεις: «Τεχνική Βλάβη»… Αυτοί που χάθηκαν ξαφνικά από τα ραντάρ και εμφανίστηκαν ΞΑΝΑ, όπως κάθε χρόνο, 16 χρόνια τώρα πάλι μπροστά ΜΑΣ, να μας θυμίσουν πως αυτοί που δεν τιμήθηκαν από τους πολλούς φαντάζουν οι πιο Τίμιοι από όλους…
Μαρία Σιδηροπούλου
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού “Μαίανδρος” που κυκλοφορεί
