Το τελευταίο χρονικό διάστημα, στις επιθέσεις που δέχεται η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, έχει προστεθεί και αυτή από ορισμένους Ιεράρχες. Ιδιαίτερος ζήλος φαίνεται ότι έχει κατακλύσει τους συγκεκριμένους ιερωμένους και αφού έχουν λύσει όλα τα προβλήματα των Μητροπόλεων τους, ασχολούνται και με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αυτό, το οποίο εξαρχής οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε είναι η υποκρισία που ξεχειλίζει από το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο σχετικά με το πότε θα πρέπει οι Ιερείς να δύνανται να εκφέρουν την άποψη τους για την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Όταν διατυπώνουν θέσεις μη αρεστές στο καθεστώς γύρω από τα εθνικά θέματα, την λαθρομετανάστευση, την ηθική διαφθορά, αυτομάτως καλούνται από τα κάθε λογής φερέφωνα του συστήματος να σιωπήσουν και να περιοριστούν αυστηρά στην τήρηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων. Όταν, όμως, οι απόψεις τους συνταιριάζουν με αυτές της εξουσίας που αφορούν στην αποεθνικοποίηση της Χώρας, τότε τα όσα αραδιάζουν θεωρούνται πολύτιμη συμβολή στην εκφορά του πολιτικά ορθού λόγου. Αυτό το υποκριτικό, όσο και θλιβερό, φαινόμενο το βλέπουμε έντονα εδώ και αρκετό καιρό να έχει την τιμητική του εις ό,τι αφορά στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, με δηλώσεις εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους, οι οποίες προέρχονται από διαφορετικούς Ιεράρχες.
Όταν π.χ. ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων, ο Πειραιώς Σεραφείμ και ο Κονίτσης Ανδρέας, στην εκφορά του λόγου τους περιέχουν και θετικές αναφορές για το Κίνημά μας, τότε ’’αγανακτούν’’ οι ψευτοδημοκράτες και δήθεν πλουραλιστές και ’’κατσαδιάζουν’’ τους θαρραλέους αυτούς Ιερείς. Από την άλλη, όταν κάποιοι άλλοι ιερείς ομιλούν για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και συνοδοιπορούν με την λασπολογία και τον κρετινισμό του συστήματος, οι πύλες του… παραδείσου είναι ανοιχτές για να συκοφαντήσουν και να χύσουν το δηλητήριό τους. Ένας απ’ αυτούς τους θρησκευτικούς λειτουργούς είναι και ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος, ο οποίος βγήκε από την αφάνεια της τοπικής κοινωνίας, θεωρώντας ότι θα γίνει πανελλαδικά διάσημος με το να ταυτιστεί με τους εχθρούς της Ελλάδος. Θα περιμέναμε να ανησυχήσει και να ενοχληθεί από την πλήρη αποδόμηση της Εθνικής μας ανεξαρτησίας, τον εντατικό ανθελληνισμό των γειτόνων μας, την εξαθλίωση των συμπατριωτών μας από την εφαρμογή του μνημονίου, την ολοένα και αυξανόμενη εισροή λαθρομεταναστών (και μάλιστα φανατικών μουσουλμάνων, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιβίωση της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα). Θα περιμέναμε, επίσης, να ενοχληθεί από την δηλωμένη αθεΐα, τόσο στην θεωρία όσο και στην πράξη, όλης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ και της συντριπτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ. Από τις προτάσεις τους για τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, την ειρωνεία για ’’χριστιανοταλιμπάν’’ και τις απόψεις του ιδρυτού της ιδεολογίας τους, Καρλ Μαρξ, για την θρησκεία, ότι δηλαδή αποτελεί ’’το όπιο του λαού’’! Μπα, λεπτομέρειες και ψιλά γράμματα αποτελούν όλα τα ανωτέρω για τον Σιατίστης. Το πρόβλημα γι’ αυτόν και τους υποβολείς του είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και ο Εθνικισμός.
Πρόσφατα είχα την ’’τύχη’’ να τον… απολαύσω σε μια τηλεοπτική του παρουσία στο κρατικό κανάλι της ΕΤ-3, όπου οι δύο δημοσιογράφοι-παρουσιαστές της εκπομπής τον αποθέωναν, κυριολεκτικά, για τα λεγόμενά του εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Πριν συνεχίσω με τον Σιατίστης, θεωρώ πως πρέπει να ανοίξω μια μικρή παρένθεση σχετικά με την γυναίκα-δημοσιογράφο της συγκεκριμένης εκπομπής. Την ενθυμούμαι πολλά χρόνια πριν, με μαλλί ’’ραπανάκι’’, ως αθλητική ρεπόρτερ στις ζωντανές περιγραφές των αγώνων της Β’ Εθνικής, που φιλοξενούσε η τηλεοπτική συχνότητα της ΕΤ-3. Όχι, δεν είχε φυσικά τον ρόλο της εκφωνήτριας αλλά της βοηθητικής ρεπόρτερ, η οποία μέσα στο κρύο μας πληροφορούσε -όταν, εννοείται, της έδινε την άδεια ο βασικός ’’σπήκερ’’- με δέος, αγωνία και επαγγελματική συνέπεια ότι ο… Γελαδάρης είναι έτοιμος, ως αλλαγή, να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο! Τα χρόνια πέρασαν και από τον Γελαδάρη (και τον κάθε Γελαδάρη) φτάσαμε στο σήμερα, όπου κάποιοι έκριναν ότι μπορεί να εκφέρει τις διεθνιστικές της απόψεις διαμέσου εκπομπών, τις οποίες πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, ακόμη κι αν δεν τις βλέπει κανείς… Επανερχόμαστε, λοιπόν, στον Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο, και λέμε ότι αφού θέλει να έχει πολιτική άποψη (και καλώς κάνει) και να την διαφημίζει, κάνοντας περατζάδα από τηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες, θα κριθεί και αυτός με βάση τις απόψεις αυτές, χωρίς ο θεσμικός του ρόλος να αποτελεί άλλοθι ή ελαφρυντικός παράγων. Στο πρόσωπό του δεν μπορούμε να διακρίνουμε έναν σεβάσμιο γέροντα αλλά έναν κοινό ψεύτη, ο οποίος υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις. Είναι ψεύτης, επειδή σκαρφίζεται διάφορες φτηνές (όσο και φαιδρές) ιστορίες για τις οποίες δεν ντρέπεται καθόλου να τις ξεστομίζει, ότι δήθεν κάποιος ομογενής βουλευτής από την Αυστραλία (του οποίου, φυσικά, δεν αποκάλυψε το όνομα) του δήλωσε υπερήφανος για τις δηλώσεις του (του Παύλου) εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και ότι, με βάση αυτές τις δηλώσεις, μπορούν οι Έλληνες της Αυστραλίας να κυκλοφορούν κι αυτοί περήφανοι (!) χωρίς να τους ταυτίζουν με τους ’’κακούς’’ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ…
Δεν γνωρίζουμε πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο εν λόγω ιεράρχης και δεν μας ενδιαφέρει άλλωστε. Είναι, όμως, λυπηρό να φορά ένα ράσο, το οποίο στο παρελθόν τίμησαν, δίνοντας ακόμη και την Ζωή τους, Άξιοι Έλληνες και Ιερείς όπως ο Παπαφλέσσας, ο Αιμιλιανός Γρεβενών, ακόμη και ο βαθύτατα θρησκευόμενος Αθανάσιος Διάκος. Ίσως κάποιοι υποστηρίξουν ότι δεν σεβόμαστε τον Σιατίστης Παύλο. Η προσέγγιση αυτή είναι εντελώς λανθασμένη, γιατί η ένστασή μας δεν έχει να κάνει με τον απόλυτα σεβαστό ρόλο του Ιερέα αλλά μ’ έναν κατά συρροήν ψεύτη, ο οποίος κάνει ξεκάθαρη (και μονόπλευρη) πολιτική προπαγάνδα. Μια προπαγάνδα, μάλιστα, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον αναμφισβήτητα θετικό ρόλο της Ορθοδοξίας στην διατήρηση της Εθνικής μας ταυτότητας στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας. Γι’ αυτό και ο Παύλος αντιμετωπίζεται από Εμάς, απογυμνωμένος από την όποια τυπική θεσμική του θέση, ως συνειδητός υπηρέτης του οικουμενισμού και του αφελληνισμού του τόπου. Συμπεριφέρεται με σαφέστατη πολιτική διάθεση και εξ αυτού του λόγου και θα τον αντικρίζουμε και θα τον αντιμετωπίζουμε από την ανάλογη οπτική γωνία. Μπορεί να έγινε ’’διάσημος’’ τηλεοπτικά και δημοσιογραφικά, εθνικά όμως είναι άσημος, ανύπαρκτος, ανίδεος και με αναιδή στάση, ανάρμοστη για Ιερωμένο. Κάποιοι Συναγωνιστές πιθανώς να υποστηρίξουν ότι για την περίπτωσή του πρέπει να ισχύσει η ρήση του Περικλή Γιαννόπουλου ότι ’’όποιος παπάς είναι πρώτα Χριστιανός και μετά Έλληνας πρέπει να τον ξυρίζουν’’. Στην περίπτωση του Σιατίστης δεν θεωρώ ότι μπορεί να ισχύσει. Και αυτό γιατί ο συγκεκριμένος ιερέας δεν είναι πρώτα Χριστιανός και μετά Έλληνας. Για την ακρίβεια, συνειδησιακά, δεν είναι καθόλου Έλληνας… Επομένως, η ρήση του Περικλή Γιαννόπουλου δεν μπορεί, επ’ ουδενί, να συνταιριάξει με την περίπτωσή του. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
