Καμία μητέρα δεν θα ήθελε να είναι στη θέση της μητέρας του Γρηγορόπουλου ή του Ρωμανού. Ομοίως καμία μητέρα δεν θα ήθελε να βρεθεί στη θέση της μητέρας κάποιου από τους δεκάδες Αστυνομικούς, εργαζόμενους, και ανέμελους περαστικούς που τα αριστερά φιντανάκια έχουν κατά καιρούς στοχεύσει με τυφλά «επαναστατικά» χτυπήματα.
Η διαφορά είναι ότι η κυρία Πλουσίου έχει τη δυνατότητα να πληρώσει αδρά επιδέξιους δικηγόρους για να γλιτώσει ο Λαλάκης την ειρκτή, ενώ οι μανάδες των ανώνυμων νεκρών , των τραυματιών και των οικογενειών τους αρκούνται σε κάποιο θλιβερό επίδομα του Ελληνικού κράτους.
Για όσους αναρωτιούνται πώς η Ελληνική κοινωνία έφθασε στην τωρινή παρακμή, δεν έχουμε παρά να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι νέοι προσφέρουν συχνά και από πάντα τη ζωή τους ως θυσία. Ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον έχει να δούμε την άβυσσο που χωρίζει τον Σολωμού και τον Γιαλοψό από τους επίδοξους ληστές Βορείων Προαστίων.
Όλα ξεκινούν από την παιδεία που δέχεται το παιδί στο σπίτι. Ενα παιδί που μεγαλώνει με την ανιδιοτελή αγάπη για τον Θεό και την Πατρίδα θα αποκτήσει ένα αξιακό σύστημα βασισμένο στο κοινό καλό που περιλαμβάνει και το δικό του. Με αυτό το σύστημα της φιλοπατρίας και της ευσέβειας που ξεκινά από τον πυρήνα της κοινωνίας, την οικογένεια, μεγάλωσαν οι ήρωες της Ιλιάδας. Με αυτό πολέμησαν οι ήρωες του ’21, με αυτό οι Εθνομάρτυρες του Κυπριακού αγώνα.
Από την άλλη υπάρχουν ως φαίνεται παιδιά που η παιδεία τους βασίζεται στο «χ—ε την Ιστορία, διάβασε Χάκκα». Δεν είναι βεβαίως κακό να διαβάζει κανείς, κάθε άλλο. Με μια προϋπόθεση. Να έχει διαβάσει ήδη Όμηρο, Παλαμά, Δραγούμη και Γιαννόπουλο.
Το κενό μεταξύ του «Ακούστε εγώ είμαι ο γκρεμιστής γιατί είμ’ εγώ κι ο χτίστης» του Παλαμά και του «Κάψτε-σπάστε-διασκεδάστε» που ενθουσίασε την διανοούμενη μαμά ενός εκ των καλόπαιδων, είναι ο χώρος που δημιουργεί η αμετροέπεια των ελίτ όταν απομακρύνονται από την ζωή του συνόλου και κλείνονται στην ναρκισσιστική αναζήτηση της ικανοποίησης του εγώ. Αν ο Χάκκας είναι αυθεντικός γιατί γνώρισε τον κόσμο στις γειτονιές της Καισαριανής, ο γόνος του Ψυχικού θα είναι μοιραία κακέκτυπό του και οι επαναστατικές πράξεις του θα οδηγήσουν στον όλεθρο όπως οδήγησαν στην φθορά την ανθρωπότητα οι ιδέες του επίσης αστών ηγετών της Οκτωβριανής επανάστασης.
Ας είμαστε ειλικρινής. Κανείς δεν κάνει επανάσταση υπέρ του λαού καίγοντας και λεηλατώντας την περιουσία του λαού όπως έκαναν τα καλόπαιδα του Κολωνακίου τον Δεκέμβριο του 2008, για έναν και μόνο λόγο: γιατί ξέρει τον κόπο του δικού του πατέρα και της δικής του μάνας για να φτιάξουν αυτήν τη δουλειά, αυτό το σπίτι, αυτήν τη ζωή. Οι επαναστάσεις των Βορείων Προαστίων γίνονται για να διασκεδάσουν οι γόνοι την εγωιστική ανία τους και να κατευνάσουν τις τύψεις τους οι μαμάδες και οι μπαμπάδες τους.
Ο ένας δρόμος δημιουργεί ήρωες που φωτίζουν σαν ήλιοι την Ελλάδα και την πολιτισμένη ανθρωπότητα στο πέρασμα των χιλιετηρίδων, ενώ ο άλλος δημιουργεί ψυχικά ερείπια που αναζητούν να συμπαρασύρουν στην κενότητά τους ό,τι δεν μπορούν να δημιουργήσουν.
Η ΟΧΙΑ
(Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 812 της Χρυσής Αυγής που κυκλοφορεί)