Η σοφία του πανάρχαιου Λαού μας παρήγαγε ένα ρητό το οποίο λέει: «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις». Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, σφύζοντας από αυτοπεποίθηση, δεν έχει βέβαια ανάγκη από λαϊκή σοφία. Ως η συντριπτική πλειοψηφία των αριστερών ψευτοδιανοητών θεωρεί τον εαυτό του εξαιρετικά ευφυή, ώστε να παρακάμπτει όσα οι πρόγονοί μας κατέθεσαν προς σκέψη και προβληματισμό στις επόμενες γενιές.
Θα μπορούσε ίσως να δικαιολογηθεί, εάν δεν είχε βιώσει τον εφιάλτη. Παρά το πάθημά του όμως, επιμένει να στηρίζει το Καθεστώς, το οποίο αποτελεί τον ηθικό αυτουργό της περιπέτειας που είχε προ καιρού, όταν έπεσε θύμα αλλοδαπών εγκληματιών. Ας είναι, δεν αλλάζει ο άνθρωπος στα γεράματα. Σε δήλωση προς εφημερίδα, ο γνωστός σκηνοθέτης δήλωσε: «Η Χρυσή Αυγή είναι μια φασιστική, νεοναζιστική οργάνωση. Είναι ξετσίπωτοι, φασιστόμουτρα. Κι όμως αυτοί όντως μπήκαν στην Βουλή με την ψήφο του λαού. Κάποιοι ψήφισαν και έστειλαν τη φαστιστοομάδα μέσα στο Κοινοβούλιο». Και συνέχισε λέγοντας: «Ένας διανοούμενος είναι πάρα πολύ εύκολο να μαζευτεί στο σπίτι του. Προστατεύει τον εαυτό του. Μην παραβλέπουμε ότι ο φόβος είναι σοβαρός κατασταλτικός παράγοντας. Ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο είδος διανοούμενου που αντιστέκεται και σηκώνει το ανάστημά του».
Ο Νίκος Κούνδουρος δεν θα μπορούσε βεβαίως να δραπετεύσει ποτέ από τα συ-μπλέγματα που κατατρέχουν την ελληνική αριστερά. Αξίζει όμως να τονίσουμε, πως ο κύριος αυτός ήταν κάποτε φανατικός υποστηριχτής της παραμονής των λαθροεισβολέων στη Πατρίδα μας. Μέχρι την ημέρα εκείνη που βίωσε τα θετικά του πολυφυλετισμού και της κρατικής ανυπαρξίας, οπότε και κατέρρευσε το πολυφυλετικό του πρότυπο, όπως αυτό καλλιεργήθηκε από την μαρξιστική χούντα στο χώρο της τέχνης. Από την άλλη μεριά πάλι, ο αυτοαποκαλούμενος ως «διανοούμενος», αποδεικνύει τον κίβδηλο μεγαλοϊδεατισμό των αριστερών μετριοτήτων για τον εαυτό τους.
Εν τούτοις, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα: είναι αυτό ακριβώς το επίπεδο της μαρξιστικής υποκουλτούρας που συνέβαλε και συμβάλλει στην επέλαση της Εθνικιστικής μας Ιδέας, μιας και εκείνη πορεύεται αδυνατώντας να συναντήσει έναν υποτυπωδώς αξιοπρεπή και σεβαστό αντίπαλο. Δυστυχώς για εμάς τους -κατά Κούνδουρο- «φασίστες», δεν έχουμε τη δυνατότητα επιλογής αξιολογότερων αντιπάλων. Αυτούς έχουμε, με αυτούς θα αναμετρηθούμε, αυτούς θα συντρίψουμε στον μεγάλο ιδεολογικό πόλεμο. Άλλωστε οι διανοούμενοι της αριστερίστικης υποκουλτούρας αγωνίζονται για να περισώσουν το τομάρι τους. Αντίθετα, η Χρυσή Αυγή αγωνίζεται για να πάρουμε πίσω την Πατρίδα μας. Αυτά για τον κύριο Κούνδουρο, με την ελπίδα αυτή τη φορά να παραμείνει συνεπής και στην επόμενη δημόσια τοποθέτησή του να μην έχει υποχρεωθεί ξανά εκ των πραγμάτων να αποκηρύξει τα παλαιά του πιστεύω. Ποιος ξέρει πως τα φέρνει η ζωή… μπορεί κι ο Κούνδουρος μια μέρα να παριστάνει τον Χρυσαυγίτη!