Στην πολιτική και στη δημοσιογραφία, το παν είναι να δικαιώνεται κανείς. Γράφαμε, λοιπόν, στις 11 Δεκεμβρίου 2012, όταν κάποια στελέχη του κόμματος Καμμένου αποχωρούσαν από το μαντρί , σε άρθρο υπό τον τίτλο: «Κόμμα Καμμένου: Ανεμομαζώματα-Διαβολοσκορπίσματα»:
«Έντονες φήμες φέρνουν τους Μαρκόπουλο και Ζώη να έχουν παρασκηνιακές συζητήσεις με την ΝΔ, για τη μεγάλη επιστροφή στο… μαντρί. Αυτό θεωρείται βέβαιο πως θα συμβεί σε βάθος χρόνου (προσδιορίζεται για τις παραμονές των εκλογών, ή όταν ο Α. Σαμαράς θα κάνει γενικό… προσκλητήριο στα… ορφανά της κεντροδεξιάς… Οι αποχωρούντες, λοιπόν, βλέπουν –και πολύ σωστά- πως δεν υπάρχει μέλλον σ’ ένα ευκαιριακό συνονθύλευμα, χωρίς αρχές και ιδέες, όπου φυσάει ο άνεμος, και αναμένουν εκλογική του καθίζηση ίσως και συντριβή στις ερχόμενες εκλογές, καθώς δεν έχει λόγο ύπαρξης. Γι’ αυτό «πιάνουν πόρτα για το χειμώνα» στον προθάλαμο του νεοδημοκρατικού… μαντριού, που θεωρούν ότι παρά το αναμενόμενο στραπάτσο στις επόμενες εκλογές, θα καταφέρει στο τέλος να διασωθεί και να επιζήσει. Πολύ αισιόδοξοι είναι…».
Χθες Κυριακή, το… πρώτο βιολί των αποχωρησάντων, ο βουλευτής Κώστας Μαρκόπουλος έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα Real News, με την οποία προαναγγέλλει ουσιαστικά την επιστροφή του στο… μαντρί: «Ο Αντώνης Σαμαράς ασφαλώς και θα ηγηθεί της ανασύνθεσης της Κεντροδεξιάς. Του ταιριάζει ο ρόλος του μεταρρυθμιστή, παρά του διαχειριστή-λογιστή. Έχει περάσει όλες τις πολύπαθες στροφές της πολιτικής. Σε ό, τι με αφορά, πάντα συζητούσα με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, με τα οποία μας συνδέουν 30 χρόνια συνύπαρξης. Είμαι οπαδός της δημόσιας πολιτικής και της ανοικτής διαδικασίας. Απεχθάνομαι την… παρακάμαρα στην πολιτική. Ούτε υπάρχουν προϋποθέσεις εκ μέρους μου, ούτε τις χρειάζομαι. Οι πολίτες της Εύβοιας που με έστειλαν στη Βουλή πρώτο σε σταυρούς από όλους τους βουλευτές όλων των κομμάτων, μου λένε σε μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν πρέπει να αρνηθώ, αν η μεγάλη οικογένεια της Κεντροδεξιάς ξαναμαζευτεί για να στεριώσει την πατρίδα και να ανατρέψει το κύμα μετανάστευσης των παιδιών μας. Αυτό δεν είναι όρος. Είναι στόχος, είναι οικονομικός πατριωτισμός. Σε αυτόν δεν μπορώ να είμαι απών».
Nα μας διαβάζετε, διότι ξέρουμε πολύ καλά τι γράφουμε και συνεχώς δικαιωνόμαστε στις εκτιμήσεις μας. Όχι γιατί έχουμε «πληροφορίες» ή… μαντικές ικανότητες. Αλλά γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως παίζεται στην Ελλάδα το άθλιο πολιτικό παιχνίδι!