O Κωστάκης Καραμανλής δυο χρόνια μετά τη εκλογική του νίκη το 2009, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, προκειμένου να φέρει στο τιμόνι της διακυβέρνησης της πατρίδας μας, τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος στη συνέχεια, υλοποιώντας τις εντολές των ηγητόρων της παγκόσμιας διακυβέρνησης μας οδήγησε στην παραίτηση «αμετάκλητα και άνευ όρων» οποιασδήποτε ασυλίας που παρείχε Εθνική κυριαρχία. Είναι, πλέον, αποδεδειγμένο πως από το Νοέμβριο του 2009, αυτός ο πολιτικός ολετήρας και καταστροφέας μας, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ, Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του τότε προέδρου του ΔΝΤ, τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά του και του στέρησαν τη διεκδίκηση της Προεδρικής Γαλλικής Δημοκρατίας. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με αυτές τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της χώρας στις δαγκάνες του ΔΝΤ. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου υποθήκευσε το μέλλον των επόμενων Ελληνικών γενεών, δια μέσω της τερατώδους σύμβασης του μνημονίου για να εξασφαλιστεί η πληρωμή των τόκων και των τοκοχρεολυσίων προϋπαρχόντων δανείων των διεθνών νταβατζήδων μας. Επιπρόσθετα, με την δραστική περικοπή των μισθών και των συντάξεων, που συνέχισαν και συνεχίζουν να περικόπτουν και οι μετέπειτα κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά, δημιουργούν πολύ φτηνά εργατικά χέρια, απαραίτητα για την αξιοποίηση της υφαρπαγής του τεράστιου Εθνικού μας πλούτου, από τους νέους ιδιοκτήτες της πατρίδας μας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, γεννηθείς στην Μινεσότα των ΗΠΑ από την Μάργκαρετ Τσαντ, είναι ο περισσότερο έμπιστος και ικανός άνθρωπος της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Άλλωστε, ο ίδιος στις 28 Απριλίου 2010 είχε δηλώσει συμμετέχοντας σε συνέδριο του “Economist”: «Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση. Χρειαζόμαστε παγκόσμια και οικονομική διακυβέρνηση άμεσα»! Είναι άξιο λόγου, πως πριν «τοποθετηθεί» Πρωθυπουργός, διατέλεσε Υπουργός σε όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, σε όλα εκείνα τα ευαίσθητα υπουργεία, ισοπεδώνοντας με την πολιτική του, την κοινωνία μας και την πατρίδα μας. Δηλαδή, στα υπουργεία, Εξωτερικών, Πολιτισμού και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Κυρίως, όμως, είναι «ύποπτος» ο ρόλος του, ως υπουργός Εξωτερικών με τη δραστηριοποίησή του στην υποτιθέμενη εξομάλυνση των πολλαπλών διαφορών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όταν σ΄αυτό το ρόλο καταγράφτηκε η σφοδρή υποστήριξή του στο προδοτικό «σχέδιο Ανάν», όπως στη συνέχεια αποδείχτηκε, υποστηρίζοντας, ψευδώς, πως η ψήφισή του από τον Κυπριακό λαό, ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Ο Γ. Παπανδρέου επέδειξε ως Υπουργός Εξωτερικών, μια οσφυοκαμπτική πολιτική έναντι των Τούρκων, είτε χορεύοντας ζεϊμπέκικο είτε καταθέτοντας στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, σφαγέα των Ελλήνων, είτε επιτρέποντας την έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα ως επικυρίαρχου της Ελλάδος, εξασθενώντας συνειδητά τη διαπραγματευτική θέση της χώρας στα ανοιχτά Εθνικά μέτωπα με τους γείτονές μας.
Οι ηγήτορες της παγκόσμιας διακυβέρνησης του τραπεζικού συστήματος των Εβραιοσιωνιστών, πριν τον «επιλέξουν» για Πρωθυπουργό της Ελλάδος, προκειμένου να του ανεβάσουν το πολιτικό του ανάστημα, τον εξέλεξαν ομόφωνα τον Ιούνιο του 2008, Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο Λαγονήσι, στο 23ο συνέδριο των σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης. Ακολούθως, και μετά την παραίτησή του από Πρωθυπουργός της Ελλάδος, αφού δρομολόγησε τις διαδικασίες καταλήστευσης και εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού και της χώρας, αρχίζει η επόμενη ημέρα αναστήλωσης, του καταπλακωμένου και κατατροθέντος πολιτικού του αναστήματος. Για τον λόγο αυτό έπρεπε να του δοθεί εκ νέου η στήριξη των «σοσιαλιστικών» κομμάτων της Ευρώπης. Έτσι, σε ένα συνέδριο (24ο) παρωδία, τον Αύγουστο του 2012, στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, μεθοδεύουν την επανεκλογή του ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διά ανατάσεως της χειρός των συμμετασχόντων, ελλείψει άλλου υποψηφίου για την προεδρεία. Παραμένει δε, χαρακτηριστική η δήλωση αμετροέπειας και αναισθησίας που έκανε ο ίδιος μετά την επανεκλογή του: «Αυτή η επανεκλογή είναι ψήφος συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον Ελληνικό λαό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται λόγω της κρίσης αλλά και των αντιλήψεων που κυριαρχούν στην Ευρώπη και στη διεθνή σκηνή».
Μετά, λοιπόν, τη «διεθνή επιβράβευση» για τα ερείπια που προκάλεσε σε ένα Έθνος και υποστηριζόμενος και από την εγχώρια τρόικα (Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης), από τη στιγμή που δεν τον παραπέμπουν να δικαστεί για το ατιμωτικότερο αδίκημα της Εσχάτης Προδοσίας, άρχισε τις περιοδείες και τις επισκέψεις σε χώρες που εκφράζουν την παγκόσμια διακυβέρνηση για να λάβει τα διαπιστευτήριά τους. Συμμετέχει ως καθηγητής στο Χάρβαρντ, προκειμένου να διαμορφώσει επόμενους μελλοντικούς ευρωπαίους ηγέτες για το πώς διαλύεται ένα κράτος με συνοπτικές διαδικασίες (fast track). Τον Σεπτέμβριο του 2012 συμμετέχει στην ετήσια εκδήλωση του Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Global Initiative 2012), στη Νέα Υόρκη, όπου παρακολούθησε ως επίσημος προσκεκλημένος του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, τις ομιλίες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές, Μιτ Ρόμνεϊ και του ίδιου του προέδρου του Ιδρύματος, Μπιλ Κλίντον και ακολούθως προέδρευσε στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ, ως πρόεδρός της. Από τα τελευταία του ταξίδια, η Πορτογαλία το Φεβρουάριο του 2013, όπου πραγματοποιήθηκε άλλη μια σύναξη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κλήθηκε να «μεταλαμπαδεύσει» τις γνώσεις του στο κεντρικό θέμα του συνεδρίου, το οποίο ήταν: «Παγκόσμια οικονομία και το όραμά μας για μια βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση».
Βεβαίως, θα προσέξατε, πως η σύναξη στη Νέα Υόρκη, όπου συμμετείχε η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ που ελέγχεται απόλυτα από το τραπεζικό κατεστημένο το οποίο με τη σειρά του ελέγχει την παγκόσμια κοινότητα, πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ. Η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ, ή Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, είναι ένα από τα κύρια όργανα του ΟΗΕ, με διοικητικό και πολιτικό χαρακτήρα, του οποίου η σύσταση, οι επιμέρους αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Η Γ.Γ. του ΟΗΕ, υπηρετώντας όλα τα άλλα κύρια όργανα του ΟΗΕ διευθύνει τα προγράμματά του και κατευθύνει την πολιτική που τα διαγράφουν. Της Γ.Γ. προΐσταται ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο οποίος εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μετά από πρόταση τουΣυμβουλίου Ασφαλείας του. Οι αποφάσεις του είναι εκτελεστές από όλα τα κράτη. Ο οργανισμός ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ.
Επί παραδείγματι στην Κορέα (όπως και στο Ιράκ μετά από πενήντα χρόνια), το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε από τα Κράτη μέλη να συνεισφέρουν σε εθελοντική βάση στρατιωτικές δυνάμεις και άλλη βοήθεια και να θέσουν τις δυνάμεις αυτές υπό την ενιαία διοίκηση των ΗΠΑ. Έτσι, αν και η στρατιωτική αυτή επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν τα στρατεύματα δεκαπέντε Κρατών, έφερε τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών, ο έλεγχος και η εντολή αυτής ανετέθη εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ. Επίσης, ήταν άριστη η συνεργασία ΟΗΕ-ΝΑΤΟ (=ΗΠΑ) στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Όπως, και στην Κύπρο ο ρόλος του ΟΗΕ, έχει παραμείνει στην επόπτευση της τάξης στην «πράσινη γραμμή» που χωρίζει το νησί από τα κατεχόμενα. Συνεπώς, μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, εύλογα μπορούμε να διερωτηθούμε! Δεν είναι τουλάχιστον ύποπτος ο ρόλος του ΟΗΕ, όπως και του ΝΑΤΟ αλλά και άλλων Διεθνών οργανισμών, στο παγκόσμιο γίγνεσθαι; Δεν προσπαθούν για την επιβολή της Παγκόσμιας Δικτατορίας; Δεν χρησιμοποιούν υποτακτικούς, κοινώς ανδρείκελα για να επιτύχουν την παγκόσμια κυριαρχία; Μήπως, λοιπόν, προετοιμάζεται ο νέος ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου; Μήπως, πολύ σύντομα θα είναι ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (σύμφωνα με ισχυρή πληροφόρηση), προκειμένου να εξαργυρωθεί η επιταγή χρησιμοποίησης της Ελλάδας, ως το πειραματόζωο των οικονομικών παγκόσμιων εξελίξεων;
Παναγιώτης Αποστόλου