ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ: Του αγορητού ο χαρακτήρας είναι που πείθει και όχι η ευφράδειά του

Μένανδρος ( 4ος αιών π.Χ. , Αρχαίος Έλληνας ποιητής)

 

Αθηναίος κωμωδιογράφος, αριστοτέχνης του είδους Νέα Αττική Κωμωδία που περιέγραφε καθημερινούς ανθρώπους σε συνηθισμένες καταστάσεις, σε αντίθεση με την Παλιά Κωμωδία που είχε πολιτικό ή φανταστικό περιεχόμενο.
Έγραψε περί τις 100 κωμωδίες. Το έργο του επηρέασε τους μεταγενέστερους Ρωμαίους συγγραφείς (Πλαύτος, Τάκιτος) αλλά και την κωμωδία στη Δύση (μετά την Αναγέννηση βέβαια). To κύρος του τελευταία έχει ενισχυθεί μετά από νέες ανακαλύψεις θραυσμάτων από τα έργα του στους Οξυρρύγχειους παπύρους.
Στον Μένανδρο αποδίδεται και η ανθολόγηση γνωμικών «Μενάνδρου γνώμαι μονόστιχοι», η οποία χρησιμοποιήθηκε για πολλούς αιώνες σαν διδακτικό βιβλίο και από όπου προέρχονται τα περισσότερα γνωμικά αυτής της σελίδας..

Ένα του έργο σώζεται ολόκληρο, “ο Δύσκολος”, ενώ σχεδόν ολόκληρα σώζονται οι “Επιτρέποντες”, η “Σαμία” και η “Περικειρομένη”.

Στον Μένανδρο αποδίδονται μερικά από τα πιο γνωστά αρχαία γνωμικά.
Αρχής τετευχώς, ίσθι ταύτης άξιος.

μτφρ: αν αποκτήσεις κάποιο αξίωμα, να [φροντίσεις να] φανείς αντάξιός του

Ισχυρόν όχλος εστίν, ουκ έχει δε νουν.

Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός.

μτφρ: αν συναναστρέφεσαι κακούς, και συ θα γίνεις κακός.

Η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν.

Βακτήρια εστί παιδεία βίου.

μτφρ: Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής

 

πηγή