Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην “Καθημερινή” παραχώρησε ο τούρκος υπουργός των Εξωτερικών, Αχμέντ Νταβούτογλου. Τα όσα δήλωσε ο άνθρωπος, τον οποίο περιβάλλει με σεβασμό στα όρια του δέους η ελίτ του πολιτικού και πνευματικού υποκόσμου του Καθεστώτος της μεταπολίτευσης, βρίθουν ανακριβειών και ψευδών, επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά (στα χνάρια των προηγούμενων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων) συζητά και εν τέλει υποτάσσεται στις απαιτήσεις ενός παρανοϊκού.
Αν και η καθεστωτική “Καθημερινή”, η ναυαρχίδα της φιλελεύθερης λαίλαπας, επιχειρεί να στολίσει τον κύριο Νταβούτογλου με το φωτοστέφανο της ειλικρίνειας και της αληθούς επιθυμίας για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, εν τούτοις δε κατορθώνει να αποκρύψει το προφανές: οτι ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών έχει την αίσθηση πως ανήκει στην πάλαι ποτέ κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, διαφεντεύοντας ολόκληρη τη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου. Ο Νταβούτογλου, αφού εξαπολύει τα πυροτεχνήματα «θαυμασμού» προς το πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και προς τον -όπως τον χαρακτήρισε- αδερφό του, Δημήτρη Αβραμόπουλο, φτάνει μέχρι το σημείο να παρομοιάσει τους Ερντογάν-Σαμαρά και τις κυβερνήσεις τους, με εκείνες των Κεμάλ και Βενιζέλου, τονίζοντας πως ακόμη και μετά τον πόλεμο, μπορεί να υπάρχει ένα αληθινό πνεύμα φιλίας! Το γεγονός και μόνον οτι ο δαιμόνιος Νταβούτογλου εξυμνεί Σαμαρά και Αβραμόπουλο, αρκεί για να προκαλέσει έντονη ανησυχία στην ελληνική πλευρά, για τα όσα διημείφθησαν κατά την πρόσφατη συνάντηση της ελληνικής και της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας στην Κωνσταντινούπολη.
Ερωτηθείς για το αν αμφισβητεί το δικαίωμα της Ελλάδος να εκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους στο θαλάσσιο χώρο της, ο τούρκος υπουργός των Εξωτερικών έκανε μια αστεία και εξίσου ενδεικτική των προθέσεών του αναφορά στην αναγκαιότητα της «κοινής εικόνας» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Χαρακτηρίζοντας, διαποτισμένος με οθωμανικό δεσποτισμό, το Αιγαίο ως θάλασσα φιλίας και διαλόγου, έκανε λόγο για προσπάθεια η οποία πρέπει να γίνει αμοιβαία από τις δύο χώρες, ώστε αυτό να καταστεί πηγή πλούτου και για τις δυο, τονίζοντας πως πρέπει να συνεχιστούν οι συνομιλίες προκειμένου να διαμορφωθεί μια κατάσταση κοινά επωφελής.
Το σημείο όμως, όπου διακρίνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, το πνεύμα του κυρίαρχου απέναντι στον υποτελή, είναι εκείνο στο οποίο ο Νταβούτογλου απαντά στο ερώτημα εάν το Διεθνές Δίκαιο θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο. Η απάντηση του τούρκου υπουργού αποτελεί την επιτομή της τουρκικής αδιαλλαξίας, με την οποία κανένα πρόβλημα δεν έχει να συνδιαλέγεται η κυβέρνηση Σαμαρά: «φυσικά, το Διεθνές Δίκαιο και η εθνική κυριαρχία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά αυτών των συνομιλιών, αλλά εξαρτάται από το πώς ορίζει κανείς το Διεθνές Δίκαιο»! Αυτή την πέρα ως πέρα παρανοϊκή αποδοχή και κατανόηση της έννοιας του Διεθνούς Δικαίου, χαρακτήρισαν προ μιας μόλις εβδομάδος ως «εποικοδομητικό διάλογο», τόσο ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, όσο και ο υπουργός των Εξωτερικών, μετά το πέρας των επαφών της Κωνσταντινούπολης…
Παρά την αποδοχή της ύπαρξης του Διεθνούς Δικαίου (με διαφορετικές βεβαίως ερμηνείες του, κατά περίσταση) ως βάση για την επίλυση των διαφορών, ο κύριος Νταβούτογλου εμμένει στην πάγια τουρκική θέση για διμερή διάλογο, μιας και όπως ισχυρίζεται, «το Αιγαίο αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση με χιλιάδες νησιά και ταυτόχρονα είναι μέρος της ευρύτερης Μεσογείου». Επί το απλούστερον, ο αδιαμφισβήτητος σχεδιαστής και εκτελεστής της νεοοθωμανικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, πετά στον κάλαθο των αχρήστων το «ασαφές» Διεθνές Δίκαιο και ουσιαστικά απαιτεί από την ελληνική πλευρά να συρθεί στο τραπέζι των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών, προκειμένου να εξευρεθούν λύσεις στις επιμέρους διαφορές. Το πλέον δυσάρεστο φυσικά, δεν είναι το γεγονός πως ο θρασύς ασιάτης εκδηλώνει δημοσίως και μεγαλοφώνως τις μύχιες επιδιώξεις του, αλλά το ότι εκείνο το οποίο επιθυμεί, γίνεται στην πράξη, με τις «εποικοδομητικές» επαφές των ηγεσιών Τουρκίας και Ελλάδος, όπως εκείνη της προηγούμενης εβδομάδος.
Ενδεικτικό της ικανοποίησης και ενθάρρυνσης της τουρκικής αδιαλλαξίας και αποθράσυνσης από την ψοφοδεή στάση της ελληνικής πλευράς, το χοντροκομμένο ψεύδος του Τούρκου υπουργού, ο οποίος ισχυρίστηκε πως η Τουρκία διαθέτει την πιο μακριά ακτογραμμή στην Μεσόγειο. Η θέση αυτή, είναι απόλυτα αναληθής, καθώς στον πίνακα των χωρών ανά μήκος ακτογραμμής, η Ελλάς βρίσκεται στην 10η θέση με μήκος ακτογραμμής 14.880 χλμ, ενώ η Τουρκία στην 17η με μόλις 7.200 χλμ. Πέρα του γεγονότος πως η ελληνική ακτογραμμή είναι υπερδιπλάσια της τουρκικής, η τελευταία κατατάσσεται στην τρίτη θέση των μεσογειακών χωρών, καθώς την ξεπερνά και η Ιταλία με 7.600 χλμ μήκος ακτογραμμής. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως σημαντικό τμήμα της τουρκικής ακτογραμμής αφορά τον Εύξεινο Πόντο και τη Θάλασσα του Μαρμαρά, τη στιγμή κατά την οποία το σύνολο της αντίστοιχης ελληνικής βρίσκεται στη Μεσόγειο.
Αποτελεί ως εκ τούτου, εθνικό έγκλημα να αποδέχεται η ελληνική πλευρά τις θέσεις Νταβούτογλου έστω και προς συζήτηση, καθώς εκείνες παραποιούν με τρόπο εξωφρενικό την πραγματικότητα. Αντί όμως, να προβάλλει η ελληνική κυβέρνηση τις παράνομες και εξωφρενικές αιτιάσεις της Τουρκίας, επιμένει να συνδιαλέγεται με την τουρκική ηγεσία υπό το καθεστώς ενός ανεξήγητου φόβου, παίζοντας το παιχνίδι της γείτονος χώρας δια των «εποικοδομητικών διμερών συνομιλιών». Η περίπτωση να είναι η τουρκική ακτογραμμή μεγαλύτερη της ελληνικής, υφίσταται μόνο εάν εξαιρεθούν τα ελληνικά νησιά, κάτι που αντίκειται στο Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο βεβαίως η Τουρκία δεν έχει υπογράψει.Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει τις θέσεις Νταβούτογλου, σημαίνει πως αρνείται την ύπαρξη των ελληνικών νήσων.
Αυτός είναι εν κατακλείδι, ο φίλος της ελληνικής κυβέρνησης και προσωπικά του κυρίου Αβραμόπουλου, ο οποίος δυστυχώς για την Πατρίδα, κατέχει τη θέση του υπουργού των Εξωτερικών ενός αστείου μεταπολιτευτικού κράτους. Την ώρα κατά την οποία ο κύριος Νταβούτογλου με την ασιατική πονηριά έθετε στην δειλή και ηττοπαθή ελληνική πλευρά το ζήτημα του Αιγαίου, ο «πολύς» Δημήτρης Αβραμόπουλος προτιμούσε να ελαφρύνει την κουβέντα, κάνοντάς την πιο «εποικοδομητική», μιλώντας για ποδόσφαιρο και… κομπολόγια!!!
Καταδεικνύεται πως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Ελληνικό Έθνος, συνεπεία της δουλοπρεπούς και καθ’ όλα αντεθνικής πολιτικής των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωσή του. Με αφορμή την οικονομική χρεοκοπία ενός μισελληνικού και διεφθαρμένου από την κορυφή μέχρι τα νύχια Καθεστώτος, δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε την απεμπόληση των εθνικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων, καθώς μια τέτοια κίνηση θα καθορίσει κατά τρόπο δραματικό και ίσως θανάσιμο, την μελλοντική πορεία του Λαού μας. Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη της τιμωρίας εκείνων οι οποίοι χρησιμοποιούν τα δημόσια αξιώματα για την αυτοπροβολή τους, ζημιώνοντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό, τα συμφέροντα της Πατρίδος. Γενικότερα όμως, απαιτείται η οριστική και αμετάκλητη εκρίζωση του πνεύματος ραγιαδισμού, με το οποίο το μεταπολιτευτικό Καθεστώς διαπότισε τον Λαό μας. Κι αυτή η αναγκαία εκρίζωση δύναται και θα επιτευχθεί μονάχα όταν ο Ελληνικός Λαός συνειδητοποιήσει πως η Χρυσή Αυγή αποτελεί την μοναδική διέξοδο, απέναντι στα αδιέξοδα της μεταπολίτευσης.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/m-auto-ton-apatewna-sunomiloun-samaras-kai-abramopoulos#.UUBK2xyeN_U#ixzz2NPabh2PI