Περίεργα παιχνίδια παίζονται με τη νέα υπόθεση τρομοκρατίας που ανακαλύφθηκε προχθές το απόγευμα. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (πρωινές ώρες της Πέμπτης), ο καταζητούμενος (πλέον…) παραμένει «35χρονος», χωρίς όνομα και χωρίς να δημοσιευθεί η φωτογραφία του. Επίσης, εντύπωση προκαλεί η σιγή ασυρμάτου των ΜΜΕ, που το μόνο σχετικό με την υπόθεση που πέρασαν (στα ψιλά…) ήταν ότι τα όπλα που βρέθηκαν ήταν «καθαρά», δηλαδή δεν είχαν ξαναχρησιμοποιηθεί σε ληστείες ή τρομοκρατικές ενέργειες. Ομοίως σιωπούν και τα ΜΜΕ των «αλληλέγγυων», ακόμα και το παρακρατικό Indymedia των Σόρος και ΣΙΑ…
Ο «παλιός γνώριμος», λοιπόν, της Αστυνομίας είναι ο αναρχοκομμουνιστής Παναγιώτης Ασπιώτης, ο οποίος είχε συλληφθεί μαζί με τους Γεώργο Καλαϊτζίδη και Πέτρο Καρασαρίνη για την επίθεση με βόμβες μολότοφ σε διμοιρία των ΜΑΤ στις 12 Μαΐου 2005 στην οδό Χαρ. Τρικούπη και την «απαλλοτρίωση» δύο αστυνομικών ασπίδων και άλλων υλικών της διμοιρίας (κράνη, αντιασφυξιογόνες μάσκες). Παρόμοια επίθεση έγινε και στις 24 Ιουνίου 2005 σε διμοιρία των ΥΜΕΤ που βρισκόταν στην Κάνιγγος και από εκεί «απαλλοτριώθηκε» άλλη μία ασπίδα και άλλα υλικά. Έπειτα από κάθε επίθεση δημοσιεύεται στο Indymedia φωτογραφία νεαρών μασκοφόρων που κρατούν στα χέρια τους τις ασπίδες.
Στις 7 Ιουλίου 2005 συνελήφθησαν οι δύο από τους δράστες όταν πετούσαν τα κομμάτια των ασπίδων σε κάδους απορριμμάτων. Λίγο αργότερα συνελήφθη και ο «35χρονος» Π. Ασπιώτης για την ίδια υπόθεση, αλλά και ως ενοικιαστής θυρίδας στην Εθνική Τράπεζα Κυψέλης εντός της οποίας οι αστυνομικοί βρήκαν ένα κουτί με περίπου 100 σφαίρες. Ένα χρόνο αργότερα, ο 35χρονος, μετά από τις συνήθεις «απεργίες πείνας», αποφυλακίστηκε, όπως και ένας ακόμη συγκατηγορούμενός του. Είχε κατηγορηθεί επίσης, για επεισόδια και εμπρησμούς μετά από ροκ συναυλία στην Πετρούπολη και ληστεία από ταμειακή μηχανή στο κυλικείο του Rock Festival, στη Μαλακάσα τον Ιούνιο του 2005.
Της σύλληψης των τριών ακολούθησε… κύμα συμπαράστασης από τους γνωστούς «αλληλέγγυους» του ΣΥΡΙΖΑ (μιλάμε για «βαριά» ονόματα, όπως Τσίπρας, Λαφαζάνης, Στρατούλης, Βούτσης, Μηλιός κ.λπ.) το οποίο και σας μεταφέρουμε λεπτομερώς παρακάτω:
ΕΚΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ 1η ΙΟΥΝΙΟΥ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΣΠΙΩΤΗ, ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΚΑΡΑΣΑΡΙΝΗ
Κύμα συμπαράστασης
Την 1η Ιουνίου εκδικάζεται στο Συμβούλιο Εφετών η υπόθεση των τριών (Π. Ασπιώτη, Γ. Καλαϊτζίδη, Π Καρασαρίνη). Στο πλαίσιο αυτής εκδίκασης, εντείνεται και η συμπαράσταση από εκατοντάδες ενεργούς πολίτες, νέους, εργαζόμενους, διανοούμενους, εργαζόμενους και στελέχη της αριστεράς και των κινημάτων, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από τον διεθνή χώρο. Σύλλογοι φοιτητών έχουν εκδώσει ψηφίσματα με τα οποία ζητούν την άμεση απελευθέρωσή τους. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους τρεις, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά δικαιώματα και οι Κινήσεις Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους με κείμενό τους σημειώνουν την ολοένα και μεγαλύτερη κινητοποίηση και αλληλεγγύη που αναπτύσσεται.
Ενόψει της εκδίκασης της υπόθεσής τους την 1η Ιουνίου, το οποίο αφενός θα εκδώσει βούλευμα για την πορεία της δίωξης σε βάρος τους και αφετέρου θα αποφανθεί επί του αιτήματος αποφυλάκισης τους, διανοούμενοι, νομικοί, πανεπιστημιακοί, δάσκαλοι, δημοσιογράφοι, άνθρωποι της τέχνης, συνδικαλιστές και στελέχη της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων ζητούν την άμεση αποφυλάκιση των τριών αγωνιστών του αντιεξουσιαστικού χώρου και την παύση της φρονηματικής δίωξης εναντίον τους. Παράλληλα, δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι και γενικές συνελεύσεις πολλών πανεπιστημιακών σχολών απαιτούν την κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου και την απελευθέρωση των Παναγιώτη Ασπιώτη, Γιώργο Καλαϊτζίδη και Πέτρο Καρασαρίνη. Ο Σύλλογος Φοιτητών Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, σε ψήφισμά του αναφέρει: «Θεωρούμε την υπόθεση μια πολιτική υπόθεση, όχι μόνο γιατί είναι η πρώτη υπόθεση στην Ελλάδα όπου η αποκαλούμενη «αντι» τρομοκρατική νομοθεσία εφαρμόζεται σε αναρχικούς, αλλά επίσης επειδή οι απαράδεκτες και κατασκευασμένες κατηγορίες είναι διογκωμένες μόνο και μόνο λόγω της πολιτικής τους ιδιότητας ως αναρχικών αντιεξουσιαστών. Συνεπώς το βασικό χαρακτηριστικό και η εξήγηση για τη δίωξή τους είναι όχι τι έχουν κάνει, αλλά το τι είναι. Βάσει αυτού, η δίωξη τους είναι πολιτική και η όλη υπόθεση πρέπει να αναγνωρισθεί ως σκευωρία…»
Χαρακτηριστική του διεθνούς ενδιαφέροντος για αυτή την ακραία περίπτωση ποινικοποίησης της εξωθεσμικής πολιτικής αμφισβήτησης στην Ελλάδα, είναι η υποστήριξη του αιτήματος της άμεσης αποφυλάκισης των τριών αγωνιστών από στελέχη των κοινωνικών κινημάτων και της Αριστεράς της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης, της Τουρκίας, της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής, τα οποία συμμετείχαν στο 4ο Ευρωπαϊκό Φόρουμ στην Αθήνα.
Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα από τα, πάνω από 100, ονόματα ευρωπαίων υποστηρικτών των τριών Ελλήνων κρατουμένων:
Χάιντι Τζουλιάνι (μέλος του Κοινωνικού Φόρουμ της Γένοβα, μητέρα του δολοφονημένου από τους Ιταλούς καραμπινιέρους Κάρλος), Ακίμ Μπιρντάλ (πρόεδρος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τουρκίας), Πάολο Γκαντζέμι (μέλος της διοίκησης της Ιταλικής Κομμουνιστικής Επανίδρυσης), Αντρέα Φορνάρι ( γερουσιαστής της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης), Ισμέτ Αγκόρ (μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του τουρκικού κόμματος Ελευθερία – Αλληλεγγύη), Πιέρ Καλφά (μέλος της Σ.Ε. του ATTAC Ευρώπης), Σόφι Ζαφαρί (μέλος του Δ.Σ. της Γαλλικής Ομοσπονδίας FSU), Ντανιέλ Μπενσάιντ (φιλόσοφος), Λεόν Αγκίρ (γραμματέας της Γαλλικής LCR), Αλέν Κριβίν (ευρωβουλευτής της LCR), Λεόν Κρεμιέ (μέλος του ΔΣ των SUD της Air France), Ανί Πουρ (μέλος του Συντονιστικού των No Vox), Βόλφγκανγκ Κάλεκ (Γερμανός Ποινικολόγος), Τζίμ Μακβέιν (υπεύθυνος του τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιρλανδικού Σιν Φέιν), Μάρτιν Γκλάσναπ (Συντονιστής της Γερμανικής Libertad) κ.ά.
Αξίζει να αναφέρουμε επίσης κάποιες από τις εκατοντάδες υπογραφές από την πανελλαδική καμπάνια αλληλεγγύης στους τρεις προφυλακισμένους αντιεξουσιαστές:
Των πανεπιστημιακών Γιάννη Πανούση, Γιάννη Μηλιού, Άλκη Ρήγου, Γιώργου Σταθάκη, Σταύρου Σταυρίδη, Τάκη Πολίτη, Σταύρου Τομπάζου, Νίκου Μπελαβίλα κ.ά.
Των δημοσιογράφων Γιάννη Παντελάκη, Βίκυς Τσιώρου, Ελιζαμπέτας Καζαλότι, Γιώργου Σταματόπολου, Αρτέμη Ψαρομηλίγκου, Μαρίας Δέδε, Γκουίντο Τσιόφφι, Νάντιας Γιαννίρη, Ελένης Δελβινιώτη, Κατερίνας Κατή, Κώστα Καρτάλη, Αρίστου Γιαννόπουλου, Πάνου Κοσμά κ.ά.
Των ανθρώπων του πολιτισμού και της διανόησης Περικλή Κοροβέση, Γιάννη Καλαΐτζή, Λεωνίδα Χρηστάκη, Βίκτωρα Αναγνωστόπουλου, Άκη Γαβριηλίδη, Στρατή Μπουρνάζου, Θόδωρου Παρασκευόπουλου, Στράτου Ιωαννίδη, Ρήγα Αξελού κ.ά.
Των νομικών Γιάννη Ραχιώτη, Άχιμ Ρολχόιζερ, Τάνιας Σαρώφ, Άννας Μιχαηλίδου, Ειρήνης Πανατοπούλου, Ζωής Γιαλή, Βασίλη Παπαστεργίου, Σταυρούλας Γιαννακοπούλου, Άγγελου Φελεσάκη κ.ά.
Των συνδικαλιστών –ριών, Μάκη Μπαλαούρα (Γ.Σ. ΟΤΟΕ), Αλέκου Καλύβη (αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ), Βασίλη Χατζηλάμπρου (Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ), Δέσποινας Σπανού (Ε.Γ. ΑΔΕΔΥ), Δημήτρη Στρατούλη (αντιπρόεδρος ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ), Γρηγόρη Φελώνη (πρόεδρος ΕΚΑ), Δημήτρη Τρίμη (Δ.Σ. ΕΣΗΕΑ) κ.ά.
Των στελεχών της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων Παναγιώτη Λαφαζάνη, Γιάννη Μπανιά, Νίκου Γιαννόπουλου, Νίκου Βούτση, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, Αλέκου Φλαμπουράρη, Γιάννη Σηφακάκη, Στέλλας Αλφιέρη, Αλέξη Τσίπρα, Τάσου Κορωνάκη, Γεωργίας Ντούσια, Μάγδας Σπηλιοπούλου, Ελένης Σταματάκη, Ρούντι Ρινάλντι, Νίκου Γκλαρνέτατζη, Ασημίνας Δαβάκη – Κλαυδιανού κ.ά.
Να, λοιπόν, γιατί υποβαθμίζουν το θέμα και τον κρύβουν οι «αρχές» των πανικόβλητων Αντωνάκη και Δένδια, καθώς και όλα τα ΜΜΕ. Για να μην αποκαλυφθεί ο κομβικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα προσωπικώς στην υπόθεση τρομοκρατία!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/apokalupsh-sok-olos-o-suriza-me-prwto-ton-tsipra-uper-tou-lhstotromokrath-p#.UUHowxyePRM#ixzz2NWkysNGj