Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η Επιτροπή ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε. γκρεμίζει τα παραμύθια Σαμαρά

energeiaka_koitasmata__article

Την πολιτική γραμμή, την οποία καταδίκαζε εξ’ αρχής ο Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή, η οποία ήθελε την Ελλάδα στην αγκαλιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης – την οποία γραμμή ακολούθησαν όλες ανεξαιρέτως οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις-, έρχεται να γκρεμίσει ως κάστρο στην άμμο, κείμενο της Επιτροπής για την Ενεργειακή Ασφάλεια της Ε.Ε. Σύμφωνα με το κείμενο αυτό, η αξιοποίηση των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων θα αποτελέσει πηγή μελλοντικών προστριβών με τρίτες χώρες, εξέλιξη η οποία θα πρέπει να αποτραπεί!

Πιο συγκεκριμένα, στην παράγραφο 77 του κειμένου της Επιτροπής, αναφέρεται πως: «η παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις και η οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) θα μετατραπεί σε πηγή προστριβών με τρίτες χώρες». Παρακάτω δε, παραθέτει την κατευθυντήρια γραμμή της μελλοντικής ευρωπαϊκής παρέμβασης σε πιθανές προστριβές με τρίτες χώρες, τονίζοντας οτι: «η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διατηρήσει βασικό πολιτικό ρόλο στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και να επιδιώξει να αποτραπούν διεθνείς τριβές, υπογραμμίζοντας ότι η ενέργεια πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα». Επί της ουσίας, η Επιτροπή για την ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε., τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων επί της ελληνοτουρκικής διαμάχης για τα κοιτάσματα του Αιγαίου, εμμένοντας στη λογική της αποφυγής προστριβών με τρίτες χώρες. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πολύ απλά πως οι βαρύγδουπες και συνάμα γραφικές μέχρι γελοιότητος, διακηρύξεις Σαμαρά περί «ευρωπαϊκών κοιτασμάτων» δεν αποτελούν παρά ένα πυροτέχνημα προς εσωτερική κατανάλωση!

Αν και το πνεύμα του κειμένου δεν κινείται στη γραμμή της ταύτισης με τις παράλογες και παράνομες (σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο) τουρκικές απαιτήσεις, εν τούτοις προκαλεί αλγεινή εντύπωση η καταφανής προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποφύγει την ευθεία έκφραση της υποστήριξης των θέσεων ενός κράτους-μέλους της, της Ελλάδος. Τουναντίον, όχι μόνον δε συμπαρίσταται στα ελληνικά αιτήματα (πολλώ δε μάλλον όταν αυτά απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις), αλλά επιχειρούν την ανάληψη πρωτοβουλιών προκειμένου να αποφευχθούν και τυχόν μελλοντικές προστριβές, τις οποίες μάλιστα θεωρεί σχεδόν δεδομένες. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, πως η πολιτική αποφυγής των προστριβών με τρίτες χώρες(εννοώντας την Τουρκία), δε σημαίνει παρά την αναγκαιότητα της υποχώρησης της Ελλάδος από τις σημερινές της θέσεις ώστε να επιτευχθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η σύγκλιση των δυο αντιμαχόμενων πλευρών, προς τις τουρκικές επιδιώξεις…

Η εξέλιξη αυτή και το περιεχόμενο του κειμένου, το οποίο αποτελεί την έκφραση της αποφασισθείσας γραμμής την οποία θα ακολουθήσει η Ε.Ε. γκρεμίζει μονομιάς την σαθρή, αίολη και χαρακτηριστικά αδύναμη γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όπως αυτή εκτελείται από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Μέσα σε ιδιαιτέρως βραχύ χρονικό διάστημα, ο πρωθυπουργός εκτίθεται ανεπανόρθωτα έναντι του Ελληνικού Λαού, αποδεικνύεται δε, πως τον εξαπατά συνειδητά και κατ’ εξακολούθηση. Συγκεκριμένα, το πανηγυρικό κλίμα της ελληνοτουρκικής συνάντησης με τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Αχμέτ Νταβούτογλου στην Κωνσταντινούπολη, ναυάγησε με την τουρκική ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ, αναφορικά με την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Ακόμη τραγικότερο, το γκρέμισμα του κίβδηλου θριαμβευτικού ενθουσιασμού, ο οποίος συνόδευσε την επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Ολάντ στην Αθήνα, όταν ο καθεστωτικός Τύπος και τα κανάλια της διαπλοκής, επιδίδονταν σε ύμνους προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος με την «πολιτική του ευφυΐα και την διπλωματική του δεινότητα», κατέστησε την υπεράσπιση του ελληνικού δικαιώματος για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου σε μείζον -υποτίθεται- ευρωπαϊκό ζήτημα.

Δύο τα βασικά συμπεράσματα τα οποία εξάγονται από τη δημοσιοποίηση των προθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές διαφορές για τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου. Πρώτον, το γεγονός πως καταρρίπτεται πανηγυρικά η πλάνη του ψευδοεθνάρχη της Δεξιάς παρατάξεως, η οποία ανήγαγε σε ελληνικό θρίαμβο την είσοδο στην ευρωπαϊκή κοινότητα, διαβεβαιώνοντας τον Λαό μας πως πλέον τα ελληνικά προβλήματα(και ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονταν με την εξωτερική πολιτική και τις διαφορές με τα γειτονικά κράτη) θα ετίθοντο υπό την «υψηλή προστασία» της Ευρώπης! Η καραμανλική τούτη απάτη υπήρξε ο άξονας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής του μεταπολιτευτικού Καθεστώτος από το σύνολο των κυβερνήσεων που κυβέρνησαν τον τόπο.

Δεύτερον, αποδεικνύεται περίτρανα η παταγώδης αποτυχία της μεταπολιτευτικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία βασίστηκε στην γραμμή του καθησυχασμού και κατευνασμού της τουρκικής επιθετικότητος δια των συνεχών ελληνικών υποχωρήσεων και παραχωρήσεων. Το αισχρό και σάπιο οικοδόμημα της περίφημης «ελληνοτουρκικής φιλίας», υπήρξε η ελληνική μεταπολιτευτική απάντηση στην ολοένα και αυξανόμενη ασιατική εκτόνωση προς δυσμάς, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην υλοποίηση της τουρκικής επιδίωξης για την επαναφορά της Τουρκίας στο παλαιότερο ηγεμονικό ρόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στις τουρκικές πισώπλατες μαχαιριές και στα χτυπήματα κάτω από τη μέση, το άθλιο μεταπολιτευτικό Καθεστώς το οποίο στέκεται υπό μορφή θηλιάς στο λαιμό του Ελληνικού Έθνους, απαντούσε με τα «η Κύπρος κείται μακράν», «ευχαριστούμε τους Αμερικάνους», με ζεϊμπέκικα, κουμπαριές και εμπορικές συμφωνίες στις δυο όχθες του Αιγαίου.

Μακράν της ηττοπαθούς και ψοφοδεούς αυτής παγιωμένης μεταπολιτευτικής θέσης, η Χρυσή Αυγή διακήρυξε μεγαλοφώνως πως η μοναδική εγγύηση της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητος και της απρόσκοπτης άσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι ένας ισχυρός Ελληνικός Στρατός. Επιπλέον, η Χρυσή Αυγή ουδέποτε αφέθηκε να πέσει θύμα του μεταπολιτευτικού μύθου της ευρωπαϊκής προστασίας των ελληνικών δικαίων, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε η σύγχρονη Ελληνική Ιστορία βρίθει γεγονότων τα οποία πιστοποιούν την συστηματική εξαπάτηση της Ελλάδος από τους φερόμενους ως «συμμάχους» της. Οι κοινοβουλευτικοί απατεώνες, είτε δεν διδάχθηκαν, είτε λησμόνησαν γρήγορα το ρόλο των Ευρωπαίων συμμάχων κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, στο Βορειοηπειρωτικό, στην τουρκική κατοχή της Κύπρου και τέλους στο ζήτημα της ονομασίας του προτεκτοράτου των Σκοπίων.

Εν κατακλείδι και για να τερματιστεί επιτέλους κάθε αστικός, μεταπολιτευτικός μύθος, ο οποίος συντηρείται από την ψευδοπνευματική ελίτ του Καθεστώτος και φυσικά τα δημοσιογραφικά του φερέφωνα, καμιά Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να υπερασπιστεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, κυρίως μάλιστα από τη στιγμή κατά την οποία η ίδια η μεταπολιτευτική ηγεσία αποφεύγει η ίδια να το πράξει. Προστάτης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι μονάχα -κι έτσι επιβάλλει η ένδοξη και μακραίωνη Ιστορία του Έθνους μας να είναι- ο Ελληνικός Στρατός και ο Ελληνικός Λαός! Για να συμβεί όμως αυτό, απαιτείται η οριστική συντριβή του μεταπολιτευτικού Καθεστώτος των δειλών και των προσκυνημένων, ώστε να λάμψει σε όλο της το μεγαλείο η Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού!

Ευάγγελος Καρακώστας

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-epitroph-energeiakhs-asfaleias-ths-e.e.-gkremizei-ta-paramuthia-samara#.UUOiPByePRM#ixzz2NePCZGWY

Exit mobile version