Με τις πρώτες καλές μέρες της περασμένης εβδομάδας μικρά τσιγγανόπουλα ή γυφτάκια έκαναν την εμφάνιση τους στις καφετέριες του κέντρου κι άλλα σε περιοχές όπου συχνάζει αρκετός κόσμος. Ο τσιγγανομαχαλάς στο καρνάγιο έχει αύξηση κατοίκων και οι Ροδίτες άρχισαν και πάλι να γίνονται μάρτυρες των όσων γίνονται εκεί, από φωτιές καλωδίων και λάστιχων, μέχρι τρικούβερτα γλέντια, κόντρες αυτοκινήτων και μηχανακιών.
Οι κάτοικοι της περιοχής ζουν με τον φόβο των …γειτόνων τους, άρχισαν να κλειδοαμπαρώνονται και να διαμαρτύρονται. Και φυσικά έχει γίνει θέμα συζήτησης η παρέμβαση της αστυνομίας για τον ξυλοδαρμό του αστυνομικού, μία ευαισθησία η οποία δεν έχει επιδειχθεί σε παρόμοιες περιπτώσεις άλλων πολιτών.
Το θέμα όμως αυτό δεν είναι περιορισμένο στην περιοχή του Κορακόνερου. Είναι θέμα όλου του νησιού, το οποίο ζει από τον τουρισμό και η παρουσία της πλειάδας επαιτών αλλοιώνει την εικόνα του. Το κράτος, δείχνοντας αδυναμία να τηρήσει τους νόμους, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Οι εξαγγελίες για την «κάθαρση» της περιοχής παραμένουν ανεκτέλεστες, το καρνάγιο δεν μπορεί να λειτουργήσει και όλοι διερωτώνται κάτω από ποιους νόμους διέπονται οι άνθρωποι αυτοί που δεν θέλουν να προσαρμοστούν στο κοινωνικό σύνολο όπου διαμένουν. Η Ρόδος έχει δεχθεί πολίτες από όλο τον κόσμο και τους έχει αγκαλιάσει, γιατί και οι ίδιοι έδειξαν διάθεση προσαρμογής στο τρόπο ζωής των κατοίκων.
Οι τσιγγάνοι, όμως, δεν θέλουν να προσαρμοστούν. Ακολουθούν τους δικούς τους νόμους, που στην ουσία είναι παράνομοι, χωρίς να μπορεί να παρεμβαίνει το κράτος. Ο οποιοσδήποτε πολίτης στήσει μία παράγκα σε δημόσιο ή ιδιωτικό οικόπεδο είναι βέβαιο ότι θα συλληφθεί και θα οδηγηθεί στα δικαστήρια. Οι όποιες δικαιολογίες για έλλειψη χρημάτων και στέγασης δεν πιάνουν τόπο. Για τους τσιγγάνους, όμως, δεν ισχύουν αυτά, με το κράτος να προσπαθεί να τους παραχωρήσει δημόσιο χώρο να στήσουν τα τσαντήρια τους.
Η κατάσταση δεν πάει άλλο, ο κόσμος της περιοχής έχει εξαντλήσει κάθε όριο ανοχής και ο κίνδυνος να επαναληφθούν τα όσα έγιναν στους Αγίους Αποστόλους πριν δύο χρόνια είναι εφικτός. Φυσικά αυτό δεν είναι λύση. Δεν μπορεί ο πολίτης να παίρνει το νόμο στα χέρια του. Οι κρατικοί φορείς οφείλουν να τηρήσουν τις εξαγγελίες και τους νόμους. Έτσι κι αλλιώς ένα «πρωτόκολλο κατεδάφισης» είναι, ας το υπογράψουν να τελειώνουμε…
gnominews.gr