ΔΙΚΑΙΑ ΔΡΑΣΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΕΞΗΣ ΘΕΟΥΣ
Ένας από τους Μύθους που πλέκονται γύρω από τον Τρωικό Πόλεμο είναι ο όχι και ιδιαίτερα γνωστός Μύθος της διαμάχης μεταξύ δύο πολύ ξεχωριστών Ομηρικών Ηρώων, του Οδυσσέα και του Αίαντα.
Μύθος που αποτελεί κεντρικό θέμα της τραγωδίας ΑΙΑΣ του σπουδαίου ποιητή, Σοφοκλή.
Οδυσσεύς
Ο Οδυσσέας, ξεχωρίζει για την εξυπνάδα και το σπινθηροβόλο πνεύμα. Ζυγίζει κάθε του Λόγο και Πράξη. Ωστόσο πέρα από δεινός χειριστής του Λόγου είναι κι ανδρείος στη μάχη και πρωτεύει (αριστεύει) στις πολεμικές επιχειρήσεις των Αχαιών. Είναι δεύτερος μετά τον Αχιλλέα στην άλωση πόλεων ώστε να εφοδιάζεται ο στρατός αλλά είναι κι αυτός όπου μαζί με το βασιλιά του Άργους, Διομήδη προκαλεί αυτό που σήμερα θα λέγαμε “σαμποτάζ” στο στρατόπεδο των Τρώων. Σε νυχτερινή καταδρομή συλλαμβάνουν τον κατάσκοπο των Τρώων, το Δόλωνα και σκοτώνουν το βασιλιά σύμμαχο των Τρώων: Ρήσο, δώδεκα σπουδαίους πολεμιστές του και κουρσεύουν τα περίφημα για την ταχύτητά τους άλογα του άρματός του.
Αίας
Από την άλλη ο Τελαμώνιος Αίας. Τρομερός στο ανάστημα. Ψηλός, ογκώδης και με φαρδιούς ώμους. Σαν Πύργος σταματά τις φάλαγγες των Τρώων. Τρομερός Πολεμιστής. Η ανδρεία και η δύναμή του τον ανεβάζουν στο επίπεδο του ξαδέρφου του, Αχιλλέα. Είναι και αυτός άτρωτος στο κορμί καθώς βρέφος ακόμα, τον σκέπασε ο Μέγας Ηρακλής με τη Λεοντή του και μόνο του τρωτό σημείο η αμασχαλή του απ’ όπου τον έπιασε ο γιος του Δία για να τον κρατήσει ώστε να τον σκεπάσει. Όταν ο Έκτορας, προκαλεί κάποιον από τους Αχαιούς σε μονομαχία, τις μέρες που ο Αχιλλέας, είχε αποσυρθεί στη σκηνή του, προσβεβλημένος από τη συμπεριφορά του Αγαμέμνονα, ο Αίας είναι ο μόνος που δε διστάζει να μονομαχήσει με τον τρομερό Υπερασπιστή της Τρωάδας. Τον πολεμά με τεράστια λιθάρια και στην κρίσιμη επίθεση των Τρώων στο στρατόπεδο των Αχαιών που λίγο έλειψε να κάψουν πλοία των Αχαιών, τον τραυμάτισε θανάσιμα. Ο πολέμαρχος των Τρώων, Έκτορας, σώζεται χάρης στη βοήθεια του Απόλλωνα.
Κι οι δύο είναι απόγονοι Αργοναυτών.
Η Διαμάχη των Δύο Ηρώων
Η διαμάχη αφορούσε τα φημισμένα και κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Τεχνουργό Θεό Ήφαιστο, όπλα του Αχιλλέα.
Σαν νικήθηκε ο Έκτορας, οι Τρώες φοβήθηκαν και δεν ξαναβγήκαν από τα ψηλά Τείχη τους να πολεμήσουν. Ο Αχιλλέας πήγαινε λοιπόν και τους προκαλούσε. Μια μέρα όμως, σαν γύρισε την πλάτη του και κίνησε να επιστρέψει στο στρατόπεδό του, ο Απόλλωνας καθοδήγησε τον Πάρη να ρίξει βέλος στην πτέρνα που ήταν και το μοναδικό τρωτό σημείο του Ημίθεου Αχιλλέα…
Όπως είχαν ορίσει οι Μοίρες, ο Μεγάλος Ήρωας, θα πέθαινε νέος και χωρίς να αλώσει την πόλη του Ιλίου. Αμέσως οι Τρώες αναθάρρησαν και μεγάλη μάχη ξέσπασε γύρω από το νεκρό σώμα του Αχιλλέα. Η Μοίρα, όρισε στον Αίαντα και στον Οδυσσέα να Υπερασπιστούν τον Νεκρό από τα κύματα επίθεσης των Τρώων και των Ασιατών συμμάχων τους. Έπειτα από ώρα, αφού είδαν πως οι υπόλοιποι πρίγκιπες των Αχαιών καθυστερούσαν να τους συνδράμουν, αποφάσισαν ο μεν Αίαντας να φορτωθεί στους δυνατούς του ώμους τη σωρό του γιγαντόσωμου Αχιλλέα και ο μεν Οδυσσέας να καλύπτει τη φυγή τους με τα όπλα.
Στο στρατόπεδο των Αχαιών πολλοί διεκδικούν τα ακατανίκητα όπλα. Ο σοφός γέροντας όμως, ο βασιλιάς της Πύλου, Νέστορας, προτείνει κάτι παράτολμο. Να δωθούν σε όποιον οι ίδιοι οι Τρώες θεωρούν πιο επικίνδυνο αντίπαλό τους. Στέλνονται κατάσκοποι μές στα απόρθητα τείχη των Τρώων. Όλες οι αναφορές φανερώνουν πως πιο επικίνδυνο και πιο γενναίο πολεμιστή οι Τρώες θεωρούν τον Οδυσσέα.
Ο Αίαντας δεν παραδέχεται την ήττα του! Θυμώνει και καταστρώνει ένα απλό μα φοβερό σχέδιο: μόλις βραδιάσει να μπει στις σκηνές των πολέμαρχων και να τους σφάξει όλους. Η Θεά Αθηνά για να προστατεύσει τους Αχαιούς τους οποίους υποστήριζε στον Πόλεμο, του παίρνει για λίγο τα λογικά και έτσι αντί για τις σκηνές των βασιλιάδων, ο Αίαντας εφορμά στα κοπάδια που συντηρούσαν το στρατό και σφάζει πρόβατα τα οποία μες στην τρέλα του θεωρεί τους Μυκηναίους αντίπαλους του. Όταν συνέρχεται και συνειδητοποιεί τα αποτελέσματα της τρέλας τους, αυτοκτονεί, για να μη γίνει περίγελος των Αχαιών με τραγικό τρόπο καθώς το κορμί του, ως του εξαδέρφου του Αχιλλέα ήταν άτρωτο εκτός από ένα σημείο.
Η Θεά της Σοφίας επέφερε τη Νέμεσιν για την Ύβρι του Ήρωα!
Ο Αίαντας όταν αναχωρούσε για την εκστρατεία του ζητήθηκε από τον έμπειρο ως Αργοναύτη στις πολεμικές επιχειρήσεις, πατέρα του να προσευχηθεί στους Θεούς. Ο Αλαζόνας και υβριστής Αίαντας απάντησε πως δε χρειάζεται να προσευχηθεί στους Θεούς. Τη βοήθεια των θεών τη χρειάζονται οι δειλοί κι αυτός ήταν γενναίος από τη Φύση του. Αντίθετα, ο Οδυσσέας, και στα δύο Έπη, παρουσιάζεται ευσεβής και πάντα να προσεύχεται χωρίς βέβαια να μεμψιμοιρεί ή να μένει αδρανής. Και είναι ο Μανδύας της Σοφίας του Θεού που τον προφυλάσσει από ένα σωρό κινδύνους στην πολυτάραχη και γεμάτη κινδύνους ζωή του. Και είναι τούτο το μήνυμα του Ομήρου από τα βάθη των αιώνων. Πως οι άνθρωποι είναι θνητοί. Κι όπως είχε γραφτεί στο περιοδικό ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου μόνο ο Θεός είναι Παντοδύναμος! Και ας το μάθουν οι εχθροί μας που θέλουν να φαντάζουν παντοδύναμοι οι ίδιοι.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ