Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως στην Ελληνοαμερικανική Ενωση το τριήμερο 19, 20 και 21 Απριλίου πρόκειται να πραγματοποιηθεί φεστιβάλ αφιερωμένο στα κόμικ. Με αυτή την ευκαιρία θα πρέπει να τονίσουμε πως τα κόμικ παίζουν εξαιρετικά σημανικό ρόλο στη ψυχοπνευματική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Με το που επιβεβαιώθηκε η διαπίστωση αυτή, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που παρουσίασαν παιδικά βιβλία κόμικ ή ταινίες κινουμένων σχεδίων, όπου οι πρωταγωνιστές προβάλλουν κι αναδεικνύουν τη βία, εξοικειώνοντας τις διαπλαθόμενες νέες γενιές με βίαια χαρακτηριστικά και ένστικτα, χωρίς να συνοδεύουν τις όποιες παιδικές ιστορίες με μηνύματα και πληροφορίες χρήσιμα στη ζωή του παιδιού και γόνιμα για την ομαλή ενηλικίωσή του και την ένταξή του στη κοινωνία των μεγάλων.
Την δύναμη των κόμικ άλλωστε την αντιλαμβανόμαστε από το ύπουλο ενδιαφέρον που εσχάτως επιδεικνύουν οι όποιοι διαμορφωτές της κοινωνικής συνείδησης, διαστρέφοντας ιστορίες παραδοσιακές, επειδή δεν συμβαδίζουν με το πρότυπο του…”πολιτικά ορθού” που πρέπει να εμφυσήσουν στις παιδικές ψυχές και στο πνεύμα. Πάντως, όλοι γνωρίζουμε πως οι δύο κορυφαίοι δημιουργοί κόμικ υπήρξαν ο Ντίσνευ (πατέρας του Μίκυ Μάους) και ο Ζωρζ Ρεμί, που χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Ερζέ και ήταν ο καλλιτεχνικός “πατέρας” του Τεν-Τεν. Λαμβάνοντας αφορμή λοιπόν από το φεστιβάλ κόμικ που τέλη Απριλίου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, να θυμίσουμε (επειδή πιθανολογούμε πως θα αποκρυβεί) πως πάνω από δεκαετίες το έργο του Hergé είχε αποκλειστεί από ανατυπώσεις και έχει γίνει συνώνυμο με το ρατσισμό, επειδή ο Ζωρζ Ρεμί όπως και ο Ντίσνευ είχαν αντικοινοβουλευτικές απόψεις, αλλά επί πλέον, δεν τις έκρυψαν…
Έτσι, όπως είναι γνωστό, η εκστρατεία για τη πραγματική Εκπαίδευση (‘Campaign for Real Education’) καταδίκασε την απόφαση των εκδοτών του τεύχους «Ο Τεντέν στο Κονγκό», που κατέβηκε από τα ράφια με τα παιδικά βιβλία ως «ρατσιστικό» και πλέον συνοδεύεται με προειδοποίηση για το περιεχόμενό της, ενώ θα πωλείται με προειδοποίηση στα ράφια των βιβλιοπωλείων με βιβλία «για ενήλικες» (όπως τα πορνογραφικού περιεχομένου). Για να συνειδητοποιήσουμε την έκταση και το μέγεθος της υποκρισίας αλλά και της προπαγάνδας των επικυρίαρχων του κόσμου, ας προσθέσουμε πως η προειδοποίηση στο βιβλίο έχει ως εξής: «Στην απεικόνισή του Βελγικού Κογκό, ο νεαρός Hergé αντανακλά την αποικιοκρατική στάση εκείνης της εποχής… Απεικονίζει τον αφρικανικό λαό, σύμφωνα με τα αστικά, πατερναλιστικά στερεότυπα της περιόδου. – Μια ερμηνεία που ορισμένοι από τους σημερινούς αναγνώστες μπορεί να θεωρήσουν προσβλητική“.
Προφανώς, να περιμένουμε και από τους ημεδαπούς ένθερμους οπαδούς της “πολιτικά ορθής αντιρατσιστικής διαπαιδαγώγησης”, αλλά και τους προτείνουμε να αιτηθούν και στο υπουργείο Παιδείας ανάλογες ενέργειες πολιτικής ορθότητος, όπως το ποίημα του Κωστή Παλαμά από “Δωδεκάλογος του γύφτου” να μετονομασθεί σε “Dωδεκάλογος του ρομά”, η παροιμία “καμαρώνει σαν γύφτικο σκερπάνι” να δοθεί εντολή να διδάσκεται ως “καμαρώνει ως σκερπάνι Ρομά” ή αντί να λέμε “τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς”, να μαθαίνουν τα παιδιά το ορθότερον “τον διαφορετικό κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!”. Φυσικά αυτονόητα να απαγορευτεί ως ρατσιστικό και το τραγούδι του συγχωρεμένου… φασίζοντος Ζαμπέτα “Ο μαύρος, ο σκύλος, ο Αράπης…”.Εν κατακλείδι οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι κάποιες στιγμές ο φανατισμός εξοργίζει, αλλά όταν διολισθαίνει σε επίπεδα ανοησίας και αυτογελιοποίησης, απλά χαμογελάμε…
Μάκης Τουμάσης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/to-politika-ortho-sthn-technh#.UWCQ3JOePRM#ixzz2PiizJtAJ