“Όταν κανείς αντιλαμβάνεται την φύση σαν μια αναγκαία διασύνδεση και αλληλοσυσχέτιση, τότε όλα τα πράγματα είναι εξίσου σημαντικά- το χαμόδεντρο, το σκουλήκι, το φυτό, ο άνθρωπος, η πέτρα- τίποτα δεν είναι πρώτο ή τελευταίο, αλλά όλα αποτελούν μία αδιάσπαστη ενότητα.”
Ernst Moritz Arndt
Πάγια τακτική των αριστερών είναι να καπηλεύονται και να διαστρεβλώνουν, έννοιες και όρους, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα ρυπαρά ιδεολογήματά τους. Έχουν καταφέρει να επικρατήσει η άποψη, ότι κάποιες έννοιες είναι επίτευγμα και δημιούργημα δικό τους. Τροποποιώντας την έννοια της οικολογίας, στην θεωρία και στην πράξη, την έχουν καταστήσει ασαφή, αόριστη και “εγωκεντρική”, ανάλογη δηλαδή της δικής τους ατομικής ιδιοσυγκρασίας.
Η Οικολογία, λοιπόν, δεν είναι κάτι, το οποίο διαμορφώνεται σε σχέση με τις επιθυμίες της αριστεράς. Το “προοδευτικό οικολογικό κίνημα” αδιαφορεί για την βιολογική ιδιοσυστασία των ανθρώπινων όντων… Η πλάνη τους είναι οικτρά: Δεν είναι δυνατόν να υφίσταται μετασχηματισμός των σχέσεων της Φύσης με τον άνθρωπο. Καθώς επίσης, δεν δύνανται ν αναφέρονται σ’ αυτήν, μη λαμβάνοντας υπόψιν τις βιολογικές ρίζες του ανθρώπου, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την Φύση. Η φυσιοκρατική πραγματικότητα της ιδεολογίας μας, για την Οικολογία, έρχεται σε ρήξη με την ουμανιστική-ισοπεδωτική οπτική της αριστεράς.Οι “προοδευτικοί οικολόγοι” θέτουν ως κέντρο της Φύσης τον άνθρωπο και τον θεωρούν ανώτερό της.Όμως ισχύει ακριβώς το αντίθετο.Ο άνθρωπος είναι μέλος του φυσικού συνόλου της γής , και όχι ανώτερος. Η απομάκρυνση του ανθρώπου από την Φύση και ο εγωκεντρικός διαχωρισμός του από αυτήν, έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τον ίδιο.
Η Φύση είναι ένας υπερμεγέθης έμβιος οργανισμός.Ο άνθρωπος αποτελεί ένα από τα μέλη αυτού του οργανισμού. Εάν δεν μπορεί να συνυπάρξει σε αρμονία με τα υπόλοιπα μέλη, αλλά αντιθέτως τα “μολύνει” αλόγιστα,ο οργανισμός αναπτύσσει άμυνες, προσπαθώντας ν’ αποβάλλει το επιβλαβές μέλος. Αυτή η επιθυμητή ισορροπημένη συμβίωση του ανθρώπου με τα υπόλοιπα έμβια όντα και οργανισμούς έχει απόηχο και στην κοινοτική συνείδηση των ανθρώπων. Δηλαδή η Φυσική τάξη είναι αλληλένδετη με την Κοινωνική τάξη. Η ανθρωπότητα πρέπει να προστατεύει και να διατηρεί την Φυσική τάξη, αντί να προσπαθεί να την καταδυναστεύσει και να κυριαρχήσει πάνω της.