Γράφει ο Αντίοχος
Η Νύχτα βγάζει επίσκοπο και… Γ.Γ. του ΚΚΕ.
«Η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη», λέει η λαϊκή παροιμία. Από προχθές η νύχτα βγάζει και… Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ. Και ξέρετε τι λένε για όποιον έρχεται νύχτα. Πως φεύγει και νύχτα…
Ο Στάλιν της Ελλάδας
Είμ’ ο Στάλιν της Ελλάδας,
τους φασίστες θα τους κυνηγώ
Κι αν δεν τους ξεκάνω όλους
στο… Βόλγα θα πέσω να πνιγώ
Έφυγε νύχτα η Αλέκα.
Όπως καταλαβαίνετε, το πρόσφατο συνέδριο του ΚΚΕ και η εκλογή (μέσα στη νύχτα και με συνοπτικές διαδικασίες) νέου Γ.Γ. μας δίνει την ευκαιρία να… κουκουεδολογήσουμε, και θα το κάνουμε. Πάει, λοιπόν, η Αλέκα, τη χάσαμε από… πελάτισσα. Μας την κοπάνησε στα μουλωχτά, με… ελαφρά πηδηματάκια. Ήταν η μακροβιότερη Γ.Γ. του κόμματος «του εγκλήματος και της προδοσίας» -σύμφωνα με τον Γεώργιο Παπανδρέου, το παππού του Jeffrey- και η δεύτερη κατά σειρά (μετά τον Φλωράκη) που φεύγει μόνη της, χωρίς να τη διώξουν και να τη λοιδορήσουν οι σύντροφοι της νέας… φουρνιάς. Άρα, για δεύτερη συνεχόμενη φορά σπάει η μακρόχρονη παράδοση, που θέλει τους Γ.Γ. να αποπέμπονται με κλωτσιές και κατηγορίες βαριές.
Κλοτσηδόν ως «πράκτορες», «χαφιέδες», «καιροσκόποι» κ.τ.λ.
Έτσι για την ιστορία, θα σας αναφέρω πως έφυγαν οι προηγούμενοι Γ.Γ. Έχουμε και λέμε: Ν. Δημητράτος – 1918-1922 (κλοτσηδόν ως «ύποπτος»), Γ. Κορδάτος – Φεβρουάριος-Νοέμβριος 1922 (κλοτσηδόν για «διαστρέβλωση του μαρξισμού» και «εθνικιστική παρέκκλιση» – διότι διαφώνησε με το σύνθημα «Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη»), Ν. Σαργολόγος 1922-1923 (μια ωραία πρωία την κοπάνησε μόνος του μαζί με το… ταμείο του κόμματος, χαρακτηρίστηκε «πράκτορας»), Θ. Αποστολίδης, 1923-1924 (κλοτσηδόν ως «καιροσκόπος), Π. Πουλιόπουλος , 1924-1925 (κλοτσηδόν ως «προβοκάτορας» και «τροτσκιστής»), Ε. Σταυρίδης, 1925-1926 (έφυγε μόνος του από αηδία και πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο, χαρακτηρίστηκε «προδότης»), Π. Γιατσόπουλος, 1926-1927 (κλοτσηδόν ως «λικβινταριστής»), Α. Χαϊτάς, 1927-1931 (κλοτσηδόν ως «φραξιονιστής», αργότερα εκτελέστηκε στην ΕΣΣΔ), Α. Τσίπας 1941 (κλοτσηδόν ως «τυχοδιωκτικό και ανήθικο στοιχείο»), Γ. Σιάντος, 1942-1945 (δολοφονήθηκε και μετά χαρακτηρίστηκε «χαφιές»), Ν. Ζαχαριάδης, 1931-1941 και 1945-1956 (κλοτσηδόν ως «χαφιές» και «πράκτορας του ταξικού εχθρού»), Κ. Κολιγιάννης, 1957-1972 (κλοτσηδόν – τον… ασθένησαν βαριά, αλλά χωρίς να του προσάψουν χαρακτηρισμούς κ.τ.λ.).
Κουτσούμπας, το… αουτσάιντερ.
Νέος, λοιπόν, Γ.Γ. Ο Δ. Κουτσούμπας, αν και ήταν… αουτσάιντερ. Καθότι, μέχρι και στα… στοιχήματα τους βάλανε τους κουκουέδες. Ναι, δεν κάνω πλάκα. Η εταιρεία διαδικτυακού στοιχήματος Unibet έδινε μάλιστα τις εξής αποδόσεις: Παραμονή Αλέκας: 2.40, Γ. Μαρίνος
3.40, Δ. Κουτσούμπας 4.25, Ν. Σοφιανός 7.75. Θ. Παφίλης 12.00 και –κρατηθείτε- Λιάνα Κανέλλα για μεγάλα ρίσκα και πολύ χρήμα στο ταμείο, 42,50.
Πολυτεχνίτης και επαγγελματίας κομμουνιστής.
Ο Κουτσούμπας, λοιπόν, είναι της… χρυσής «γενιάς του Πολυτεχνείου» («συμμετέχει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973»), άρα «προβοκάτορας», όπως είχε χαρακτηρίσει τότε τους… πολυτεχνίτες το ΚΚΕ. Επίσης, είναι επαγγελματίας κομμουνιστής αποκλειστικής απασχόλησης, από το 1977 («Περνάει αποκλειστικά στην κομματική δουλειά το φθινόπωρο του 1977») και πολύ «σκληρός» αντίπαλος με των Αλαβανο- Λαφαζαναίων («δίνει τη μάχη μαζί με άλλους συντρόφους για την υπεράσπιση του Κόμματος, των αρχών του, της κοσμοθεωρίας του, ενάντια στην διασπαστική, οπορτουνιστική ομάδα που πήγε στο ΣΥΝ»).
Το ΚΚΕ θα πέσει στη Β΄ Εθνική της πολιτικής.
Να γυρίσουμε, όμως, στο… στοίχημα. Πράγματι, μέχρι προχθές, η πιο σοβαρή πιθανότητα ήταν να μείνει η Αλέκα στην αρχηγία του ΚΚ. Δε φαίνεται να τη… σουτάρανε, μάλλον δική της ήτανε η απόφαση της φευγάλας. Γιατί, όμως, την κοπάνησε, ενώ αυτή έκανε το παιχνίδι; Απλά κουράστηκε και βαρέθηκε ή μήπως είδε κάτι στον ορίζοντα και προτίμησε να γίνει χωρίς αυτήν; Είμαι σίγουρος πως συμβαίνει το δεύτερο. Και για να ’μαστε σαφείς, είδε πως το ΚΚΕ πάει για… φούντο ολοταχώς και πως δεν το σώνει ούτε ο Θεός (των κομμουνιστών, ο Στάλιν) κι έκοψε λάσπη για να μην τσαλακωθεί η υστεροφημία της. Όπως λακάει εγκαίρως ο προπονητής μιας ομάδας που είναι καταδικασμένη να πέσει στη Β΄ Εθνική, για να μην γράψει η ιστορία πως έπεσε επί των ημερών του, έτσι και η Αλέκα δε θέλει να μείνει στην ιστορία ως εκείνη η Γ.Γ. που επί των ημερών της το ΚΚΕ έπαψε να είναι κοινοβουλευτικό κόμμα κι έπεσε στη… Β΄ Εθνική της πολιτικής!
ΚΚΕ: Βάστα Αντώνη Σαμαρά!
Το ΚΚΕ είναι στα τελευταία του. Μετράει μέρες, βδομάδες, μήνες μέχρι τις επόμενες εκλογές και παρακαλάει να κρατηθεί όσο περισσότερο γίνεται στην εξουσία η τριμερής του Αντωνάκη («Βάστα Αντώνη», ή «βάστα με να σε βαστώ, γιατί πάμε στο γκρεμό»). Που το στηρίζω αυτό; Σε δύο δεδομένα: 1ον) Όπως έχω ξαναπεί, υπάρχουν πολλοί μέσα στο ΚΚΕ, μιλάω τώρα για στελέχη κι όχι για ψηφοφόρους, που έχουν… πλανευτεί από την κρυφή γοητεία της μπουρζουάδικης εξουσίας και θέλουν να ζήσουν από μέσα την… εμπειρία της… κυβερνώσας αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ (και της… κουτάλας που θα τη συνοδεύει). Σου λένε, «θα το ζήσει ο Λαφαζάνης κι εμείς πάλι θα είμαστε στην απόξω»; «Εμείς δεν έχουμε ψυχή»; Αυτά σκέφτονται και τρελαίνονται! Πρόκειται για όσους εμφανίστηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο του ΚΚΕ ως «διαφωνούντες» με τη γραμμή του κόμματος για τις συνεργασίες (με τον ΣΥΡΙΖΑ, εννοείται). Τώρα που βγήκε Γ.Γ. της «σκληρής» γραμμής, κατά των συνεργασιών, η μόνη τους επιλογή είναι να πάρουνε το καπελάκι τους και να φύγουν. Αργά ή γρήγορα.
Το ΚΚΕ δεν αντέχει στην πίεση.
Πάμε τώρα στο υπ’ αριθμόν 2 δεδομένο. Μην κοιτάτε τώρα, που το ΚΚΕ βαστάει ένα τάλαρο στις δημοσκοπήσεις. Στην επόμενη προεκλογική περίοδο θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς με την πόλωση. Η πίεση θα είναι τεράστια, όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές. Κι όπως δείχνει και η… πείρα (μια λέξη που τη συμπαθούν πολύ οι κουκουέδες…), το ΚΚΕ δεν αντέχει στην πίεση. Μέσα σε 40 ημέρες, από τις εκλογές της 6ης Μαΐου ως τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, έχασε τη μισή εκλογική του δύναμη! «Ελάτε από δω να φτιάξουμε μαζί την κυβέρνηση της αριστεράς», θα εκλιπαρούν τάχα οι Λαφαζαναίοι. «Όχι, δεν ερχόμαστε, θα κάνετε αστική διαχείριση», θα απαντάει ο Κουτσούμπας. «Ε τότε, αφού το ΚΚΕ ζει στον κόσμο του, κάνουμε έκκληση στον κόσμο της αριστεράς», θα αντιτείνουν οι Λαφαζαναίοι. Και θα πέσει γκρίνια μεγάλη μέσα στο Κ.Κ. και μάλλον τότε θα… ανταποκριθούν οι «διαφωνούντες». «Εμείς δεν πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ για την κουτάλα, πάμε για την αριστερή διακυβέρνηση», θα λέει π.χ. ο Μπογιόπουλος. Και θα συμπληρώνει απτόητος: «άλλωστε και ο Λένιν ήταν υπέρ των συνεργασιών». Μέσα, λοιπόν, στον καυγά που θα ξεσπάσει για το τι εννοούσε και τι δεν εννοούσε ο Λένιν, μεγάλες μάζες κουκουέδικες θα μετακομίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ θα πάει… άπατο.
