ο Στρατηγός που νίκησε τους Νορμανδούς στην Μακεδονία το 1185
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 12ο αιώνα μ.Χ., ήταν μόνο η σκιά του παλιού της μεγαλείου, όταν διάφοροι βαρβαρικοί στρατοί εισέβαλαν στα εδάφη της και οι Αυτοκράτορες άλλαζαν συνεχώς από τα πολλά κινήματα που γίνονταν.
Ένας από τους καλύτερους στρατηγούς που διέθετε τότε η αυτοκρατορία της Ρωμανίας (όπως την αποκαλούσαν οι κάτοικοί της), ήταν ο Αλέξιος Βρανάς, γιος του Μιχαήλ Βρανά και της Μαρίας Κομνηνής. Γεννήθηκε το 1132 ή το 1138 σε μια οικογένεια ευγενών και στρατιωτικών.
Η αυτοκρατορία τότε δέχονταν το ένα χτύπημα πίσω απ’ το άλλο από διάφορους βάρβαρους και κινήματα που την αναστάτωναν. Ο βασιλιάς των Νορμανδών Γουλιέλμος ο Β’ ο αγαθός, έστειλε στρατό στις 11 Ιουνίου 1185, αποτελούμενο από 20.000 ρωμαλέους Νορμανδούς. Στις 24 Ιουνίου 1185 οι Νορμανδοί υπό την ηγεσία του Βαλδουίνου Ντ’ Ωτεβίλλ αποβιβάστηκαν στο Δυρράχιο (αρχαία Επίδαμνος), στην γη της Ηπείρου. Διέσχισαν όλη την Βόρεια Ελλάδα αρπάζοντας, ληστεύοντας, σκοτώνοντας και λεηλατώντας ό,τι έβρισκαν, διώχνοντας τους κατοίκους της από τις εστίες τους. Πέντε σώματα του βυζαντινού στρατού προσπάθησαν να τους σταματήσουν, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν τότε ο Ανδρόνικος. Ο Αυτοκράτωρ έστειλε τον Αλέξιο Βρανά για να αντιμετωπίσει τους Νορμανδούς, που ήταν ίσως οι καλύτεροι και γενναιότεροι στρατιώτες της εποχής τους. Με το πλήθος του στρατού τους, οι Νορμανδοί, έφτασαν στις 7 Αυγούστου 1185 έξω από τα τείχη της αρχόντισσας της Μακεδονίας, της Θεσσαλονίκης. Στις 24 Αυγούστου 1185 οι Νορμανδοί κατέλαβαν την Θεσσαλονίκη, σπέρνοντας την καταστροφή και τον θάνατο, ρημάζοντας τις συνοικίες της πόλης και σκοτώνοντας πάνω από 7.000 κατοίκους της, παίρνοντας ταυτόχρονα χιλιάδες για αιχμαλώτους. Το μίσος κατά των Νορμανδών μετά την καταστροφή της Θεσσαλονίκης κυρίευσε τον Αλέξιο Βρανά και τον στρατό του.
Οι Νορμανδοί αισθάνονταν παντοδύναμοι και αλώνιζαν στην Μακεδονία, γι’ αυτό και χώρισαν τον στρατό τους σε δυο τμήματα. Το ένα τμήμα πήγε προς την περιοχή των Σερρών για να την λεηλατήσει και το άλλο τμήμα στράφηκε προς την Θράκη με κατεύθυνση την Κωνσταντινούπολη. Στην Μοσυνούπολη, επτά χιλιόμετρα από την Κομοτηνή, τους περίμενε ο Αλέξιος Βρανάς με τους πάνοπλους στρατιώτες του με τους αλυσιδωτούς θώρακες. Η μάχη ήταν σφοδρή και οι Νορμανδοί έχασαν κατά κράτος από τον στρατό του Αλεξίου.
Το άλλο σώμα των Νορμανδών με αρχηγό τον Βαλδουίνο Ντ’ Ωτεβίλλ λεηλατούσε τις περιοχές των Σερρών, περιοχή όπου τον βρήκε ο Αλέξιος Βρανάς. Τα δυο στρατεύματα συναντήθηκαν κοντά στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα στην περιοχή Δημητρίτζη στις 7 Νοεμβρίου 1185. Ο Βαλδουίνος προσπάθησε να διαπραγματευθεί με τον Αλέξιο Βρανά, στέλνοντας ταυτόχρονα αγγελιοφόρους στους υφισταμένους του να για να μαζέψουν τον στρατό τους και να έρθουν. Κάλεσε επίσης όλους τους άτακτους Νορμανδούς στρατιώτες που λεηλατούσαν την περιοχή να επιστρέψουν γρήγορα.
Ο Αλέξιος βλέποντας την αταξία που επικρατούσε στο αντίπαλο στρατόπεδο, τράβηξε το ξίφος του και φωνάζοντας στους στρατιώτες του, έπεσε σαν κεραυνός πάνω στους Νορμανδούς. Το ιππικό των βυζαντινών με προτεταμένα τα δόρατα τρυπούσε τα σώματα και τις πανοπλίες των Νορμανδών. Οι περίφημοι Νορμανδοί ιππότες αντεπιτέθηκαν με χειροπέλεκεις και κεφαλοθραύστες, αλλά η επίθεσή τους έσπασε πάνω σ’ ένα τείχος από ιππείς. Χωρισμένοι σε μικρές ομάδες, οι Νορμανδοί σφαγιάστηκαν από τους βυζαντινούς, ενώ οι άτακτοι πεζοί τους που έτρεχαν για να σώσουν τα λάφυρά τους, έπεσαν στον ποταμό Στρυμόνα που βάφτηκε κόκκινος σε εκείνο το σημείο από το αίμα των εισβολέων. Η μάχη εξελίχθηκε σε πανωλεθρία για τους Νορμανδούς που έχαναν σε όλο το μέτωπο της μάχης. Σε λίγο το λάβαρο του Βαλδουίνου, έπεσε κι αυτό στο έδαφος, βουτηγμένο στο αίμα του σημαιοφόρου που το κρατούσε. Λίγοι Νορμανδοί ιππότες κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό της μάχης και να ξεφύγουν. Ο Αλέξιος και ο στρατός του ήταν ο μόνος κύριος του πεδίου της μάχης. Μετά την συντριπτική ήττα, οι Νορμανδοί μάζεψαν όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει και έφυγαν για την Σικελία.
Ο Αλέξιος Βρανάς σκοτώθηκε σε μια μάχη εναντίον των στρατευμάτων του αυτοκράτορα Ισαακίου Άγγελου Β’ το 1187 και τον αποκεφάλισαν στο πεδίο της μάχης. Αυτός ήταν ο στρατηγός Αλέξιος Βρανάς, ίσως ο πιο ικανός στρατιωτικός ηγέτης της εποχής του.
Αίας ο Τελαμώνιος
Τ. Ο. Καβάλας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/agnwstes-morfes-tou-ellhnismou-alejios-branas#.UX9ngrWePRM#ixzz2RvVCtn3E