Ο βασιλιάς των Ταρκυνίων
Η Κόρινθος στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα ήταν μια ακμάζουσα εμπορική πόλη όπου συγκεντρώνονταν αγαθά από τα πέρατα της οικουμένης. Από Ανατολή και Δύση αγκυροβολούσαν στα δυο της επίνεια, το Λέχαιον στον Κορινθιακό κόλπο και τις Κεγχρεές στον Σαρωνικό, πλοία κατάφορτα με όλων των ειδών τα αγαθά. Την πόλη κυβερνούσε ο Κύψελος, πατέρας του Περίανδρου, ενός από τους 7 σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Αυτήν την εποχή στην Κόρινθο ζούσε και ο Δημάρατος, άνδρας ευγενικής καταγωγής από την οικογένεια των Βακχιαδών. Ο Κύψελος για κάποιους λόγους που δεν γνωρίζουμε, έδιωξε από την Κόρινθο τον Δημάρατο. Χωρίς να έχει άλλη επιλογή πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς όπως τόσοι και τόσοι άλλοι Έλληνες πριν και μετά από αυτόν. Μπήκε σ’ ένα πλοίο στο Λέχαιο και εκτός από την ευφυΐα και την τόλμη του, πήρε μαζί του έναν ζωγράφο και 3 πηλοπλάστες που έφτιαχναν μεγάλα πήλινα αγάλματα. Γνώριζε πως αυτοί οι τέσσερις θα του ήταν πολύ χρήσιμοι όπου και να πήγαινε ανάμεσα στους βαρβάρους.
Το πλοίο γεμάτο εμπορεύματα διέσχισε τον Κορινθιακό κόλπο και ανοίχτηκε στο Ιόνιο πέλαγος, από εκεί έπλευσε προς τον Υδρούντα (Οτράντο) που βρίσκονταν στο «τακούνι» της Ιταλικής «μπότας». Πέρασε το στενό της Μεσσήνης στην Σικελία και από εκεί πέρασε στην Νεάπολη, φτάνοντας στον τελικό προορισμό στην Ετρουρία. Έφτασε στην Γκραβίσκα και στο επίνειο της πόλης των Ταρκυνίων όπου και εγκαταστάθηκε μαζί με τους 4 καλλιτέχνες. Ο Δημάρατος έγινε σύνομα αγαπητός ανάμεσα στους Ετρούσκους με την ευφυία που τον διέκρινε και τον πολιτισμό που έφερε μαζί του. Άρχισε να εμπορεύεται τεχνικά και καλλιτεχνικά προιόντα της Κορίνθου όπως μελανόμορφους αμφορείς, κοσμήματα, αρώματα, υφάσματα, χάλκινα μικροτεχνήματα κ.λ.π., αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη.
Τα κορινθιάκα αγγεία έγιναν ανάρπαστα στην αγορά των Ταρκυνίων και ακολούθως σε όλη την Ετρουρία, διαδίδοντας με αυτόν τον τρόπο την Ελληνική τέχνη στην κεντρική και βόρεια Ιταλία. Οι τρεις πηλοπλάστες που έφερε μαζί του κατασκεύασαν μεγάλα πήλινα αγάλματα που κοσμούσαν τους ναούς της Ταρκυνίας, που πρώτοι αυτοί εισήγαγαν αυτήν την τεχνική στην Ετρουρία. Οι πόλεις των Ετρούσκων διακοσμούνταν πλέον με τον Ελληνικό τρόπο. Ο ζωγράφος που πήρε μαζί του δημιούργησε πολλά έργα άξια θαυμασμού για τους σύγχρονούς του. Ο Δημάρατος διέδωσε ανάμεσα στους Ετρούσκους τις τέχνες και τα γράμματα, ανεβάζοντας έτσι το πνευματικό και πολιτισμικό τους επίπεδο. Παντρεύτηκε μια ντόπια γυναίκα και με τον καιρό έγινε βασιλιάς της πόλης. Απέκτησε πλούτο και εξουσία μετά από λίγα χρόνια διαμονής στην Ετρουρία.
Αυτή η διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού έφερε στην Ετρουρία πολλούς Έλληνες,δημιουργώντας έτσι μια συνοικία στους Ταρκύνιους που αποτελούνταν μόνο από Έλληνες τεχνίτες και καλλιτέχνες που εκπαίδευαν κοντά τους ντόπιους τεχνίτες. Τα χρόνια περνούσαν ευχάριστα για τον Δημάρατο, η γυναίκα του έμεινε έγκυος και γέννησε ένα αγοράκι τον Ταρκύνιο Πρίσκο (616-578 π.Χ.). Το αγοράκι μεγάλωσε, έγινε άνδρας και πήγε στην Ρώμη για να αναζητήσει την τύχη του, που τότε ήταν μια μικρή και άσημη πόλη στις όχθες του Τίβερη ποταμού. Εκεί έγινε φίλος με τον βασιλιά της Ρώμης Άγκο Μάρκιο. Όταν πέθανε ανέλαβε την κηδεμονία των γιων του και κυβέρνησε για 38 συναπτά έτη την Ρώμη κατασκευάζοντας μεγάλα τεχνικά έργα όπως τον μεγάλο ιππόδρομο και τον μεγάλο υπόνομο, ένα θαύμα της μηχανικής που σώζεται μέχρι τις μέρες μας. Ονομάστηκε Ταρκύνιος Πρίσκος ο Πρεσβύτερος και ήταν ο πέμπτος βασιλιάς της Ρώμης. Δεν ξέρουμε πώς και πότε πέθανε ο Δημάρατος, αλλά μάλλον πέθανε από ήρεμα γηρατειά σκεπτόμενος πάντα την αγαπημένη του πατρίδα, την Κόρινθο.
Αίας ο Τελαμώνιος
Τ. Ο. Καβάλας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/agnwstes-morfes-tou-ellhnismou-dhmaratos-o-korinthios1#.UYdxtLWePRM#ixzz2SVBQgOyq