Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Διδάγματα από την Ιστορία και το Μύθο [#8]

αντεπίθεση

Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

 

Η Ιστορία και ο Μύθος μνημονεύουν τη σταύρωση από τις απαρχές του Χρόνου. Ο Τιτάνας Προμηθέας, σταυρώθηκε αλλά όντας αθάνατος είχε υποβληθεί σε ένα ακόμα πιο οδυνηρό μαρτύριο. Κάθε μέρα ένα γύπας του έτρωγε το συκώτι. Ο Μύθος τούτος, αποτέλεσε την πτυχιακή διατριβή του Μαρξ και η διαστρεύλωση του αποτελεί κομβικό σημείο στις ανθελληνικές μαρξιστικές θεωρίες καθ’ ότι ο Προμηθέας, στραυρώθηκε από τους άλλους Τιτάνες επειδή δεν καταδέχτηκε να συνδράμει στην αρπαγή της κυριαρχίας από τους Ολύμπιους. Γι αυτό και ο Δίας βοήθησε τον Ηρακλή στο να τον απελευθερώσει.
Η σταύρωση στον αρχαίο κόσμο επιβαλλόταν ως ατιμωτικός τρόπος θανάτωσης. Λέγεται πως ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν κατέλαβε την Τύρο, είχε σταυρώσει τέσσερις με πέντε χιλιάδες άρρενες υπερασπιστές της μισελληνικής αυτήςσφηγκοφωλιάς. Ο λόγος; Για να τιμωρήσει την Ύβρι και την Ασέβειά τους προς τα Θεία των Ελλήνων. Οι σημιτικής καταγωγής Φοίνικες, που μπορούν να θεωρηθούν κατά ένα τρόπο πρόγονοι των Εβραίων, κοροΐδευαν το Μέγιστο των Ελλήνων πως δεν είναι Απόγονος του Ηρακλή, αλλά ο ίδιος ο Ποσειδώνας μιας και με τις προσχώσεις στη θάλασσα,δάμαζε (μονάχα) τη θάλασσα κι όχι το φρούριο τους.
Όμως, ακριβώς πριν ξεκινήσει την Εκστρατεία του, ο Μέγας Στρατηλάτης των Ελλήνων, ένας Έλληνας πέθαινε πάνω στο Σταυρό, θυσιάζοντας την ζωή του για την Ελλάδα. Τούτος ήταν ο Ερμίας ο Αταρνεύς. Ένας Έλληνας που ενώ υμνήθηκε από τον ίδιο τον Αριστοτέλη, που συνέθεσε Ύμνο προς την Αρετή του, παρομοιάζοντάς τον με τον ίδιο τον Ηρακλή, σήμερα δεν τον γνωρίζει σχεδόν κανείς.
Ο Ερμίας, άνηκε στην τάξη των δούλων και ζούσε υπό το ασιατικό ζυγό στα μικρασιατικά παράλια, όταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος ο Β’, είχε ανέβει στο θρόνο της Μακεδονίας και οργάνωνε το στρατό του προκειμένου να πραγματοποιήσει τα φιλόδοξα σχέδιά του: την Πανελλήνια Ιδέα. Τη Μεγάλη Ιδέα του Έθνους.
Όμως, φλογερός Έλληνας, χαρισματικός κι εύστροφος, κατάφερε από δούλος να γίνει τύραννος- άρχων της μικρασιατικής πόλης της Άσσου, απέναντι από τη Λέσβο, φονεύοντας τον “τραπεζίτη αφέντη του”: Εύβουλο. Με τα χρήματα αυτού και με τις κατάλληλες κινήσεις έθεσε υπό τον απόλυτο έλεγχό την πόλη της Άσσου, που βρισκόταν απέναντι από τη Λέσβο. Ήταν μαθητής του Πλάτωνα και είχε φοιτήσει στη σχολή του. Εκεί γνωρίστηκε και με τον Αριστοτέλη, τον οποίο όταν απέκτησε την εξουσία της Άσσου τον προσκάλεσε στην αυλή του. Τον είχε υπό την αιγίδα του. Το χρηματοδοτούσε και  παρείχε οτιδήποτε χρειαζόταν ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος προκειμένου να είναι αφοσιωμένος στις έρευνές του.
Έχοντας γευτεί τον εξευτελισμό της δουλείας και της ασιατικής βαρβαρότητας, φύσει ελεύθερος, φύσει ΕΛΛΗΝΑΣ, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της Ιδέας που τόσο άριστα διατύπωσε ο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης. Της Ιδέας της Πολιτικής Ένωσης υπό την Ηγεμονία ενός Άνδρα που θα Απελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις της Ιωνίας πουσφάδαζαν και θα έπαιρνε Εκδίκηση για όσα δεινά είχαν προκαλέσει οι στρατιές των υπανθρώπων που διοικούσαν οι Προαιώνιοι Εχθροί του Αίματός μας.
Ο Ερμίας, αν και φιλόσοφος, καθότι μαθητής του Πλάτωνα, υπήρξε άνθρωπος της δράσης. Πραγματικός Έλληνας.Πραγματώνοντας στο ακέραιο την πλατωνική ρήση: πως όσοι κυβερνούν θα πρέπει είτε να αγαπούν και ναενασχολούνται με τη φιλοσοφία οι ίδιοι ή οι φίλοι τους.
Αποτέλεσε το σύνδεσμο του Φιλίππου του Β’ στην Ασία. Το μικρό εκστρατευτικό απόσπασμα των Μακεδόνων υπό το στρατηγό Παρμενίωνα εκτελούσε αναγνώριση και προετοίμαζε το έδαφος για την Πανελλήνια Εκστρατεία έβρισκε τα απαραίτητα εφόδια και κάθε τι που χρειαζόταν από τις πόλεις που έλεγχε ο δαιμόνιος πλατωνικός κυβερνήτης. Και η προσφορά του όμως δε σταμάτησε εκεί.
Αν ο Ελληνισμός οφείλει κάτι στο λησμονημένο Ήρωά του, είναι πως εκείνος σύστησε στο Φίλιππο τον Αριστοτέλη για δάσκαλο του γιού του Αλέξανδρου. Ίσως, η Ιστορία και ο κόσμος όλος να ήταν διαφορετικός αν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε μαθητεύσει στον Αριστοτέλη.
 
Τούτο λοιπόν το Σπουδαίο Έλληνα, κατάφερε να τον αιχμαλωτίσει και να τον σύρει αλυσοδεμένο στα βάθη της Ασίας, ένας άλλος “Έλλην”: ο Μέμνων ο Ρόδιος. Ο Μέμνωνας, ήταν άριστος μαχητής και χαρισματικός στρατηγός. Οι ικανότητές του τον βοήθησαν να αναρριχηθεί στην κεφαλή των στρατευμάτων του Μεγάλου Βασιλιά. Οι στρατιωτικές μέθοδοί του, ήταν πρωτοποριακές όπως παραδείγματος χάρη η χαρτογράφηση και η δημιουργία χαρτών. Η ιστορία αφήνει ψήγματα πως χρησιμοποιούσε και τη γεωπολιτική όπως την κοινωνική εθνολογία. Βρίσκεται στον αντίποδα με τον Ερμία. Και οι δύο είναι έξυπνοι και ικανοί. Ο Ερμίας, όμως αν και γεννήθηκε δούλος κατέφερε να γίνει ελεύθερος. Ο Μέμνων, από ελεύθερος, έγινε οικειοθελώς δούλος του Μεγάλου Βασιλιά. Ο ένας Φλογερός Έλληνας. Ο άλλος μισθοφόρος. Ο Ερμίας  έθεσε αρκετές πόλεις της Ασίας υπό τον έλεγχό του και εργάζεται αφιερώνοντας όλη την ενέργεια και είναι για την Πανελλήνια Ιδέα. Αντίθετα, ο Μέμνων,υποδουλώνεται και γίνεται εκτελεστικό όργανο των κέντρων που επεξεργάζονταν την Άλωση και Διάλυση της Ελληνικής Φυλής.
Στα Σούσα, μιας από τις πρωτεύουσας της Περσικής Αυτοκρατορίας, σταυρώνεται ο Ερμίας…
Κι ας είναι τούτος ο δραστήριος φιλόσοφος υπόδειγμα για κάθε Αγωνιστή και Αγωνίστρια του Λαϊκού Συνδέσμου. Καθώς ο Ερμίας, δε μερίμνησε για την Υστεροφημία του, παρά μονάχα Αγωνίστηκε με όποιο τρόπο μπορούσε μέχρις εσχάτων για την ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ και μαρτύρησε στο σταυρό.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ
ΠΙΣΤΩΝ
πηγή
Exit mobile version