Το θέμα επίκαιρο, ιδιαίτερα επειδή διαπιστώνουμε ότι κάποια κράτη (Γερμανία, Γαλλία κ.α.), τα οποία είχαν «ενσωματώσει» πολλά χρόνια πριν τη φορολογική στη λοιπή συνείδηση των πολιτών τους, ευρίσκονται ξανά αντιμέτωπα με το ίδιο πρόβλημα. Τα μέσα δε που αυτή τη φορά επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι εντελώς διαφορετικά. Δεν είναι πλέον «εκπαιδευτικά» και ανασταλτικά, αντίστοιχα με αυτά του παρελθόντος, αλλά δυστυχώς «καταναγκαστικά» και κατασταλτικά.
Είναι μάλλον ευρέως αποδεκτό το ότι, η δημιουργία συνείδησης γενικότερα δεν απαιτεί απλά και μόνο θεωρητικές αναφορές σε θέματα που θα επιθυμούσαμε να αντιμετωπίζονται συνειδησιακά από αυτούς που εκπαιδεύουμε, είτε αυτοί είναι τα παιδιά μας, είτε το σύνολο των πολιτών μίας κοινωνίας. Αυτό που πραγματικά απαιτείται είναι η έμπρακτη τήρηση των συγκεκριμένων κανόνων, εν πρώτοις από τους διδάσκοντες και στη συνέχεια από τα κάθε είδους προβεβλημένα πρότυπα του στενού περιβάλλοντος μας και της κοινωνίας γενικότερα.
Ειδικά όσον αφορά τη φορολογική συνείδηση και ανεξάρτητα από την εκάστοτε φορολογική νομοθεσία (η μηδενική έμμεση φορολόγηση, με απ’ ευθείας ενίσχυση των αδύναμων εισοδηματικών τάξεων από το κράτος, είναι κατά την άποψη μας ιδανική, προϋποθέτει όμως διάφορα προπαρασκευαστικά στάδια και δεν είναι άμεσα εφαρμόσιμη), η βασικότερη προϋπόθεση μίας «εκπαιδευτικής» δημιουργίας της είναι αναμφίβολα η ορθολογική και απολύτως διάφανη κατανομή των εξ αυτής προερχομένων εσόδων από το Κράτος – η χρηστή διαχείριση δηλαδή.
Όταν οι πολίτες εμπιστευθούν το κράτος τους, αναφορικά τουλάχιστον με τη διαχείριση των φόρων που εισπράττει από αυτούς, έχουν ήδη τοποθετηθεί οι βάσεις της φορολογικής συνείδησης. Όταν δηλαδή είναι απολύτως βέβαιοι ότι τα χρήματα τους, αυτά που με τόσο κόπο και θυσίες κερδίζουν μόνοι τους και χωρίς τη βοήθεια του Κράτους, επιστρέφουν ξανά σε αυτούς με τη δημιουργία σχολείων, νοσοκομείων, δρόμων κ.α.π., τα οποία διευκολύνουν τη ποιότητα της επαγγελματικής και λοιπής ζωής τους, η δημιουργία φορολογικής συνείδησης είναι σχεδόν δεδομένη. Όταν τώρα υπάρξει φορολογική συνείδηση, η Πολιτεία δεν έχει ανάγκη το μεγαλύτερο μέρος των αντίστοιχων ελεγκτών της, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κόστος λειτουργίας του εξαιρετικά κοστοβόρου και εντελώς αντιπαραγωγικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού της.
Κράτη όπως η Ελλάδα με την Παγκάλειο ρήση -μαζί τα φάγαμε- μεταβιβάζουν τις υπευθυνότητες τους και ενοχοποιούν τους πολίτες τους για την κακή λειτουργία των συστημάτων τους, κατ’ αναλογία με τους γονείς οι οποίοι ενοχοποιούν τα παιδιά τους και όχι τον εαυτό τους, όταν αυτά «παραστρατούν» καθ’ οποιονδήποτε τρόπο. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι κοινωνίες τους έχουν απόλυτη συναίσθηση των εκάστοτε πεπραγμένων τους και δυσανασχετούν βλέποντας την κατασπατάληση των δικών τους πόρων. Προϊόν αυτής της δυσανασχέτησης τους είναι η αντίδραση απέναντι στους πάσης φύσεως κοινούς κανόνες και η αυξανόμενη διαγραφή υφισταμένων συνειδησιακών λειτουργιών, όπως αυτή της φορολογικής συνείδησης. Στο πρόσφατο παράδειγμα της Γερμανίας, μίας χώρας αυξημένης φορολογικής συνείδησης, καταδιώκονται οι πολίτες της από έναν «μηχανισμό», ο οποίος προσπαθεί συν τοις άλλοις να αιτιολογήσει δημαγωγώντας την ύπαρξη και το τεράστιο κόστος τους για τον κρατικό προϋπολογισμό. Μόνο σε μία υπηρεσία του, στην κεντρική υπηρεσία φόρων της Βόννης, απασχολούνται περί τα 1.000 άτομα, εκ των οποίων τα 200 περίπου στην «επίλεκτη» Ομοσπονδιακή Οικονομική Αστυνομία. Σκοπός της είναι η παροχή βοηθητικών υπηρεσιών στις κατά τόπους Οικονομικές Αστυνομίες, για τη διευκόλυνση των ερευνών που απαιτούν το συντονισμό των λειτουργιών τους.
Ήδη μαθαίνουμε ότι, στις κάθε είδους φορολογικές αποστολές συμμετέχει πλέον και η Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών της χώρας, οι οποία παρέχει τη βοήθεια της κυρίως για θέματα που αφορούν το εξωτερικό. Οι μέθοδοι της είναι προφανώς πιο εξελιγμένες, όπως απέδειξε η εξαγορά προϊόντων υποκλοπής στοιχείων τραπεζών γειτονικών χωρών και η χρησιμοποίηση εγκληματικών ατόμων (κάπου γράφτηκε ότι ο υποκλοπέας εκβίαζε στελέχη της τράπεζας, γνωρίζοντας συγκεκριμένες σεξουαλικές παρεκτροπές τους). Τα στοιχεία που συνέλεξαν πιστοποιούν, τουλάχιστον όσον αφορά το Διευθυντή των Ταχυδρομείων, όχι ότι οι καταθέσεις του προέρχονται από μη δηλωμένα εισοδήματα, αλλά από νόμιμα εισοδήματα, τα οποία είχε τοποθετήσει σε μία πιο φθηνή φορολογικά χώρα. Επειδή τώρα οι τόκοι των καταθέσεων αυτών φορολογήθηκαν με χαμηλότερο συντελεστή από ότι στη Γερμανία, διασύρθηκε από τη χώρα του και τιμωρήθηκε παραδειγματικά σαν «φοροφυγάς», εκπρόσωπος μίας elite με ανύπαρκτη φορολογική συνείδηση.
Αντίστοιχη τιμωρία όμως δεν επιβλήθηκε ποτέ σε ένα μεγάλο αριθμό πολιτικά διορισμένων Διευθυντών κρατικών τραπεζών της χώρας, οι οποίοι κατασπατάλησαν δημόσιο χρήμα (προερχόμενο φυσικά από φόρους), με ανεύθυνες τοποθετήσεις υψηλού ρίσκου. Επίσης, καμία πολυεθνική δεν κατηγορήθηκε ποτέ για την τεράστια φοροαποφυγή (=νόμιμη φοροδιαφυγή) που συντελείται δυστυχώς στη χώρα (και όχι μόνο) τις δύο τελευταίες δεκαετίες, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό βιβλίο Asoziale Marktwirtschaft (Α-κοινωνική Οικονομία της Αγοράς) των Weiss-Schmiederer. Φυσικά οι πολίτες (elite η μη) έχουν γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν και δύσκολα μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για εθελούσια και μη αιτιολογημένη μείωση της φορολογικής τους συνείδησης. Ακριβώς για αυτό οδηγούνται σε λύσεις τοποθέτησης των χρημάτων τους (μιλάμε πάντοτε για να νόμιμα αποκτηθέντα) σε άλλες χώρες, κατ’ απόλυτη αναλογία με όλους όσους αναζητούν φθηνότερες τιμές αγοράζοντας τα τρόφιμα τους από αυτές τις αλυσίδες λιανικής, οι οποίες δουλεύουν με χαμηλότερα λειτουργικά κόστη, έχουν σωστή διαχείριση και προσέχουν περισσότερο τους πελάτες τους.
Εκτός αυτού, γιατί να επωμίζονται περισσότερο βάρος αυτοί που δεν έχουν σπαταλήσει τα νόμιμα εισοδήματα τους, καταθέτοντας τις οικονομίες τους στο λογαριασμό τους από αυτούς που δεν σκέφτηκαν ποτέ κάτι τέτοιο; Δεν είναι η αίσθηση ότι επικρατεί το Δίκαιο και η ίση αντιμετώπιση όλων απέναντι στους κοινούς κανόνες συμβίωσης η βασική προϋπόθεση δημιουργίας συνειδήσεων;
Παναγιώτης Παγκάκης,οικονομολόγος
Τ.Ο. Καρδίτσας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/forologia#.UaDB9bVM_RM#ixzz2UJQXdHwa