Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορείς να αποδείξεις οτιδήποτε με την Στατιστική. Όπως έλεγε ο Αγγλοεβραίος πολιτικός και πρωθυπουργός της Αγγλίας Benjamin Disraeli (1804-1881): «Υπάρχουν τριών ειδών ψέματα: τα ψέματα, τα καταραμένα ψέματα και η στατιστική».
Έχουν γραφεί δεκάδες βιβλία για τα ψεύδη της Στατιστικής με το πλέον γνωστό «How to lie with statistics» (Πώς να ψεύδεστε με την Στατιστική) του Huff Darrel. Το μεροληπτικό δείγμα, το μέγεθος του δείγματος, τα παραπλανητικά στατιστικά διαγράμματα, η λανθασμένη δειγματοληψία, η παρανόηση των στοιχείων, η σκόπιμη παρερμηνεία της πληροφορίας, τα μέτρα θέσης (μέσος όρος, διάμεσος, επικρατούσα τιμή) όταν δεν συνοδεύονται από τα μέτρα διασποράς (διακύμανση, τυπική απόκλιση) κτλ. είναι μερικά από τα στατιστικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται σκοπίμως ή μη για να παρουσιάσουν ψευδή δεδομένα και πληροφορίες.
«Η τακτική των πολιτικών δεν αναζητά συστηματικά την αλήθεια ή ακόμη την απλή ακρίβεια. Ψάχνουν να βρουν πολεμοφόδια για να τα χρησιμοποιήσουν στον πόλεμο της πληροφορίας» είχε πει ο Αμερικανός συγγραφέας και μελλοντολόγος Alvin Toffler. Το ίδιο ισχύει και για πολλά ΜΜΕ. Τον τελευταίο καιρό ο Πάγκαλος χρησιμοποιεί τις στατιστικές για να αποδείξει ότι στην Ελλάδα η κρίση δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται από τους διάφορους πολιτικούς, τους οικονομολόγους και τα ΜΜΕ, μιας και οι αριθμοί τους οποίους ο ίδιος επικαλείται δείχνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα από εκείνη που «εμφανίζει η αναρχοκομμουνιστική και λαϊκίστικη προπαγάνδα των κόκκινων, μαύρων και κυανόλευκων οπαδών του ολοκληρωτισμού» όπως γράφει χαρακτηριστικά.
Θα αναφερθούμε μόνο σε δύο από τα άρθρα του με στατιστικές «αλχημείες» που δημοσιεύτηκαν στην αριστερίζουσα καθεστωτική εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ. To πρώτο άρθρο με τίτλο «Τετέλεσται…» δημοσιεύτηκε στις 23/3/2013 και αφορά στις αυτοκτονίες. Το δεύτερο με τίτλο «Τέλος εποχής…» δημοσιεύτηκε στις 12/5/2013 και αναφέρεται στο κλείσιμο των επιχειρήσεων.
Γράφει λοιπόν ο αμετροεπής Πάγκαλος στο άρθρο του με τίτλο «Τετέλεσται…»: «Κατά καιρούς εμβριθέστατοι δημοσιογράφοι και καταξιωμένοι πανεπιστημιακοί αναπτύσσοντας την αντίθεσή τους προς το μνημόνιο και τον αποτροπιασμό τους για τις συνέπειές του, αναφέρονται στην επιδημία αυτοκτονιών που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση και η αποτυχία της κυβέρνησης στην προσπάθεια να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και με εθνική υπερηφάνεια. Συγκλονισμένοι από αυτήν την επιχειρηματολογία αναζητήσαμε στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία στοιχεία για τις αυτοκτονίες στη χώρα μας από το 2000 μέχρι το 2010. Τα στοιχεία αυτά έχουν τη μορφή του πίνακα που ακολουθεί:
Για το 2011 και 2012 δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα στοιχεία αλλά οπωσδήποτε οι αριθμοί που μας εδόθησαν είναι αισθητά κάτω από τις 400». «Ο άνθρωπος άγεται στην αυτοκτονία από ψυχολογικά αδιέξοδα. Αυτά προκύπτουν ευκολότερα όταν τα υλικά προβλήματα της ζωής έχουν επιλυθεί. Όταν παλεύεις για να εξασφαλίσεις τα προς το ζην γιγαντώνεσαι και δεν σου περισσεύει χρόνος και συναισθήματα για να τα σπαταλήσεις σε εσωστρέφεια και απαισιοδοξία» συμπληρώνει ο Πάγκαλος, στην προσπάθειά του να ελαχιστοποιήσει αυτή την συνεχιζόμενη τραγωδία.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι σκόπιμα ο Πάγκαλος παρουσιάζει στοιχεία μέχρι και το 2010 γιατί σύμφωνα πάντα με την ΕΛΣΤΑΤ το 2011 υπήρξαν 477 αυτόχειρες, στην συντριπτική τους πλειονότητα να είναι άνδρες (393 άτομα, ποσοστό 82,3%), αν και παρατηρείται σημαντική αύξηση του αριθμού των γυναικών που αυτοκτόνησαν (84 γυναίκες-θύματα το 2011 έναντι 41 το 2010, δηλαδή αύξηση 104%). Το 2012 ο αριθμός των αυτοχειριών, σύμφωνα με τις ενδείξεις, παρουσίασε περαιτέρω αύξηση.
Θέλει επίσης να μας πείσει ο ανάλγητος πασόκος πολιτικάντης ότι όσοι αυτοκτονούν είναι άτομα που έχουν επιλύσει τα βιοποριστικά τους προβλήματα (όπως ο ίδιος με τα 58 ακίνητα!) και αντιμετωπίζουν ψυχολογικές διαταραχές και όχι άνθρωποι που βρέθηκαν σε οικονομική απόγνωση, που έμειναν ξαφνικά άνεργοι, που δεν ήταν σε θέση να θρέψουν τις οικογένειές τους, ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Άνθρωποι που κινδύνευαν να χάσουν το σπίτι τους, που με χίλιους κόπους απέκτησαν, γιατί δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τα χρέη τους προς τις τράπεζες λόγω των τεράστιων περικοπών στους μισθούς, στους φόρους, στα χαράτσια…..
Πίσω από τους αριθμούς που επικαλείται ο Πάγκαλος υπάρχουν εκατοντάδες οικογενειακές τραγωδίες. Οι στατιστικές και τα “ευφυολογήματά” του αποτελούν προσβολή προς τους αυτόχειρες – θύματα της οικονομικής – ανθρωπιστικής κρίσης που ο ίδιος και οι όμοιοί του δημιούργησαν, φέρνοντας την Ελλάδα στην σημερινή κατάντια. Πολλές από τις αυτοκτονίες είναι πολιτικές δολοφονίες ενός κλεπτοκρατικού συστήματος που οδήγησε κάποιους συμπατριώτες μας στην εξαθλίωση και την απόγνωση, με αποτέλεσμα να βάλουν τέρμα στη ζωή τους.
Tο φαινόμενο των αυτοκτονιών στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας, με κύρια αιτία τα ασφυχτικά οικονομικά προβλήματα που πλήττουν χιλιάδες συμπολίτες μας. Οι ειδικοί ταυτίζουν την οικονομική κρίση με την εκτίναξη των αυτοκτονιών, που ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια έχουν φτάσει σε πρωτοφανή για τη χώρα μας επίπεδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν η Ελλάδα βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης όσον αφορά στις αυτοκτονίες. Το γεγονός αυτό τα τελευταία δύο χρόνια πλέον δεν ισχύει.
Αλλά δεν είναι μόνο τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ευφυόβλαξ συνταξιούχος πολιτικάντης. Υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες που οφείλονται στην οικονομική κρίση που βιώνει ο τόπος και για τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να διενεργηθούν ακριβείς στατιστικές έρευνες.
Πόσοι πέθαναν από διάφορες ασθένειες επειδή ήταν άνεργοι και ανασφάλιστοι και δεν είχαν τα χρήματα για ιατρική φροντίδα και προμήθεια των απαραίτητων φαρμάκων;
Πόσοι έχασαν τη ζωή τους εξ αιτίας του σαθρού συστήματος υγείας;
Πόσοι είναι οι εξαθλιωμένοι και ανήμποροι βαριά νοσούντες μελλοθάνατοι που έχουν αφεθεί στο έλεος της μοίρας τους;
Πόσοι ναρκομανείς πεθάνανε από τη χρήση επικίνδυνων συνθετικών ουσιών επειδή δεν είχαν χρήματα να προμηθευτούν ακριβά ναρκωτικά;
Πόσοι έχουν παρουσιάσει ψυχικά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης; κτλ.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, έξι στους δέκα δηλώνουν ότι αναβάλουν ή ματαιώνουν την αναγκαία επίσκεψη στο γιατρό για οικονομικούς λόγους. Μελαγχολικός αισθάνεται ένας στους δύο Έλληνες, ενώ ένας στους πέντε που βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική δυσχέρεια, κάνει σκέψεις αυτοκτονίας. Η Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία «1018» της Κλίμακας, που υποστηρίζεται από το υπουργείο Υγείας, το 2012 δέχθηκε 1.366 κλήσεις με συγκεκριμένο αίτημα από υποψήφιους αυτόχειρες, αλλά και γονείς, συγγενείς, φίλους τους κ.ά. Οι περισσότεροι από αυτούς αντιμετώπιζαν χρέη, ανεργία ή είχαν σοβαρά οικονομικά και επαγγελματικά προβλήματα.
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της εξαθλίωσης λόγω μνημονίων, γίνεται μια προσπάθεια να υποβαθμιστεί το θέμα των αυτοκτονιών. Το σύστημα επιχειρεί να αποκρύψει την σκληρή πραγματικότητα, δίνοντας ψευδή ή παραπλανητικά στατιστικά στοιχεία, τα οποία βέβαια σε καμία περίπτωση δεν δείχνουν ούτε στο ελάχιστο την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ έχει κατηγορηθεί από πολλούς ότι προσπαθεί να «εξαφανίσει» έναν μεγάλο αριθμό αυτοκτονιών, καταφεύγοντας σε διάφορα στατιστικά τεχνάσματα. Αν κάποιος, για παράδειγμα, αναζητήσει πληροφορίες στο διαδίκτυο για τον ακριβή αριθμό αυτοκτονιών κατά τη διάρκεια 2009-2012, οι πληροφορίες που θα πάρει είναι: «Τα στοιχεία που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το ΑΠΕ-ΜΠΕ δείχνουν ότι οι τελεσθείσες αυτοκτονίες ή απόπειρες ανήλθαν στο διάστημα της κρίσης, δηλαδή, από 1/1/2009 έως 23/08/2012 σε 3.124 πανελλαδικά».
Με το τέχνασμα αυτό δεν μπορεί κάποιος να γνωρίζει πόσες ήταν οι αυτοκτονίες και πόσες οι απόπειρες αυτοχειρίας. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει συλλέξει το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας (τα οποία δεν συμφωνούν με τα στοιχεία που παρουσιάζει η ΕΛΣΤΑΤ και ο Πάγκαλος) τα περιστατικά αυτοκτονιών ανήλθαν σε 677 το 2009, σε 830 το 2010, σε 927 το 2011 και σε 690 έως την 23η Αυγούστου του 2012. Η ΕΛΣΤΑΤ το 2011 παρουσίασε 477 αυτοκτονίες αντί για τις 927 που κατέγραψε η ελληνική Αστυνομία.
Η εφαρμογή πολιτικής λιτότητας με δραστικές περικοπές στο κοινωνικό κράτος οδηγεί σε πτώση των δεικτών υγείας και αύξηση της θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα, κακοήθεις νεοπλασίες, διαταραχές σχετιζόμενες με τη χρήση αλκοόλ, αυτοκτονίες και μακροπρόθεσμα στη μείωση του προσδόκιμου ζωής των πολιτών. Συγκριτική μελέτη που έγινε σε 21 χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ στα έτη 1991-2002 έδειξε ότι τα κράτη με δανειακή σύμβαση από το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα σε σύγκριση με άλλες χώρες που έκαναν περικοπές λόγω οικονομικών προβλημάτων, χωρίς ωστόσο να μπουν σε πρόγραμμα του ΔΝΤ.
Στην Αργεντινή κατά την δεκαετία της «σωτηρίας» 1991 – 2001 από το ΔΝΤ ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας (48%) αποκλείστηκε από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ οι μισθοί των εργαζομένων σε υγεία και περίθαλψη μειώθηκαν κατά 40%.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι στην Αργεντινή η προσφυγή στο ΔΝΤ άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς: 35 νεκρούς στα επεισόδια μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών και 30.000 περίπου από παράπλευρες απώλειες (εμφράγματα, αυτοκτονίες, εγκεφαλικά και πολλά άλλα). Στην Λετονία επί ΔΝΤ η συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στις ιατρικές παροχές καταρχήν συρρικνώθηκε στο 25% και ακολούθως καταργήθηκε. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι οργανισμοί του υπουργείου Υγείας έχουν υποστεί τεράστιες περικοπές του ετήσιου προϋπολογισμού τους . Πολλά νοσοκομεία κλείνουν ή συγχωνεύονται, ενώ η «αιμορραγία» του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων, για τα οποία έχει διαπιστωθεί δημοσιονομικό κενό αρκετών δισεκατομμυρίων, θα οδηγήσει με απόλυτη βεβαιότητα σε νέα ακόμη πιο σκληρά μέτρα, τα οποία θα επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους (περαιτέρω μείωση των συντάξεων, αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις κτλ).
Ας δούμε τώρα τα στοιχεία που παρουσιάζει ο θρασύς πολιτικάντης του σοσια-ληστρικού ΠΑΣΟΚ στο δεύτερο άρθρο του με τίτλο «Τέλος Εποχής…»:
• Το 2009 ιδρύθηκαν 61.345 επιχειρήσεις και έκλεισαν 53.819, διαφορά +7.526.
• Το 2010 ιδρύθηκαν 62.781 επιχειρήσεις και έκλεισαν 56.037, διαφορά +6.744.
• Το 2011 άνοιξαν 55.954 επιχειρήσεις και έκλεισαν 51.531, διαφορά +423. Δηλαδή, μέσα στην καρδιά της κρίσης εμφανίστηκαν στην αγορά 18.693 νέες επιχειρήσεις και διατηρήθηκε πάντα υψηλότερος ο αριθμός των επιχειρήσεων που ξεκινούσαν από αυτές που εγκατέλειπαν την αγορά.
• Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι στην Ελλάδα 727.000-783.000, αποτελούν το 99,9% των επιχειρηματικών φορέων, προσφέρουν απασχόληση σε 1.998.493 μισθωτούς, δηλαδή στο 85% των απασχολουμένων. Η προστιθεμένη αξία που προσφέρουν στην οικονομία είναι 47 δισ. ευρώ, δηλαδή το 70% του συνόλου.
Όπως μαθαίνουν ακόμη και οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου, που διδάσκονται τις βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης:
«Οι επιχειρήσεις κατατάσσονται σε κατηγορίες μεγέθους ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων σ’ αυτές. Συνήθως στις στατιστικές επικρατούν τα εξής κριτήρια κατάταξης:
• Μικρές επιχειρήσεις με αριθμό εργαζομένων μέχρι 20 ατόμων
• Μεσαίες επιχειρήσεις με αριθμό εργαζομένων μεταξύ 20 και 100 ατόμων
• Μεγάλες επιχειρήσεις με αριθμό εργαζομένων άνω των 100 ατόμων.
Τα κριτήρια αυτά είναι συμβατικά και μεταβαλλόμενα. Στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μεσαίες επιχειρήσεις θεωρούνται εκείνες που απασχολούν ως και 200 εργαζόμενους. Η ταξινόμηση αυτή των επιχειρήσεων δεν σημαίνει κάτι για την πραγματική οικονομική δύναμη των επιχειρήσεων» (Αρχές Οικονομίας Α’ Λυκείου, σελ. 37). Σύμφωνα με άλλους οικονομολόγους, οι επιχειρήσεις κατατάσσονται κατά μέγεθος σε 5 κατηγορίες: α) Πολύ μικρές επιχειρήσεις β) Μικρές επιχειρήσεις, γ) Μεσαίες επιχειρήσεις, δ) Μεγάλες επιχειρήσεις και ε) Επιχειρήσεις Κολοσσοί. Τελευταία αναφέρονται και οι «Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις» όχι τόσο ως ενδιάμεση κατηγορία των δύο πρώτων, αλλά αθροιστικά αυτών, για λόγους πολιτικής ανάπτυξης και ένταξής τους σε προγράμματα επιχορηγήσεων.
Παρακάτω παρουσιάζεται η Σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών, των μεσαίων επιχειρήσεων και των μεγάλων επιχειρήσεων [Επίσημη Εφημερίδα L 124 της 20/05/2003]:
Ως μεγάλη επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί περισσότερους από 250 εργαζομένους και ο ετήσιος κύκλος εργασιών της υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ, ενώ ο ετήσιος ισολογισμός της υπερβαίνει τα 43 εκατ. Ευρώ.
Ως μεσαία επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 250 εργαζομένους και περισσότερους από 50 και της οποίας ο κύκλος εργασιών δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 43 εκατ. ευρώ.
Ως μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 50 και περισσότερους από 10 εργαζομένους και ο κύκλος εργασιών της ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 10 εκατ. ευρώ.
Ως πολύ μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 10 εργαζομένους και της οποίας ο κύκλος εργασιών ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 2 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν το βασικό άξονα της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς αντιπροσωπεύουν πάνω από το 98% όλων των επιχειρήσεων με περίπου 20,7 εκατομμύρια εταιρείες και περισσότερους από 87 εκατομμύρια εργαζομένους. Το 92,2% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εκπροσωπούν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 10 εργαζομένους. Εκτιμάται ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν το 67% της συνολικής απασχόλησης και το 58% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας της ΕΕ. Για το 2001 με στοιχεία της έρευνας του E.F.I.L.W.C. (European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions) του Δουβλίνου, η Ελλάδα είχε:
Το 64,6 % των απασχολούμενων σε επιχειρήσεις με ένα ( 1) έως εννέα (9) άτομα.
Το 17,2 % σε επιχειρήσεις με δέκα (10) έως σαράντα εννέα ( 49) άτομα.
Το 5,2 % σε επιχειρήσεις με πενήντα (50) έως τετρακόσια ενενήντα εννέα ( 499) άτομα και
Το 4,2 % σε επιχειρήσεις που έχουν πάνω από πεντακοσίους (500) απασχολούμενους.
Ο Πάγκαλος αναφέρεται στις «μικρομεσαίες επιχειρήσεις» (ένα άλλο τέχνασμα της στατιστικής). Πόσες όμως από αυτές είναι πολύ μικρές, μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις;
Πόσες μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει και έχουν χάσει τη δουλειά τους χιλιάδες εργαζόμενοι; Πόσες έχουν μεταφερθεί σε χώρες του εξωτερικού; Πόσες άλλες έχουν μειώσει το προσωπικό λόγω οικονομικής κρίσης;
Όλοι σχεδόν οι εμπορικοί δρόμοι των μεγάλων πόλεων με τα χιλιάδες λουκέτα και τα ξενοίκιαστα μαγαζιά αποδεικνύουν την ζοφερή πραγματικότητα, που την βλέπουν και την βιώνουν χιλιάδες πολίτες εκτός από τον Πάγκαλο.
Πριν λίγες μέρες, για παράδειγμα, η εισηγμένη εταιρεία Nutriart ΑΒΕΕ (αρτοβιομηχανία), που ιδρύθηκε το 2008, από τη ένωση των εταιρειών ΥΙΟΙ Χ. ΚΑΤΣΕΛΗ ΑΒΕΕ, ΑΛΛΑΤΙΝΗ ΑΒΕΕ και ΕΛΒΙΠΕΤ ΑΕ, υπέβαλε αίτηση κήρυξης σε πτώχευση στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, επειδή δεν είναι σε θέση πλέον να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις.
Όταν κλείνει μια μεγάλη εταιρεία όπως η Nutriart ΑΒΕΕ, η οποία απασχολεί 700 περίπου εργαζόμενους και ανοίγουν 5 περίπτερα, 2 σουβλατζίδικα και 3 καταστήματα ειδών ρουχισμού και υποδημάτων, που απασχολούν συνολικά 30 άτομα, οι στατιστικές του Ψευτοθόδωρου μας δείχνουν ότι έκλεισε μία επιχείρηση και άνοιξαν 10, ασχέτως από το είδος της επιχείρησης που έβαλε λουκέτο και των νέων επιχειρήσεων που ιδρύθηκαν. Χάνονται επίσης 700 θέσεις εργασίας και δημιουργούνται μόλις 30. Δηλαδή έχουμε 670 επιπλέον ανέργους.
Δεν είναι όμως μόνο το ζήτημα των επιχειρήσεων που κλείνουν και το τεράστιο ζήτημα της ανεργίας, η οποία έχει σπάσει παγκόσμιο ρεκόρ. Είναι και το ζήτημα της μετανάστευσης του πιο δημιουργικού δυναμικού της Ελλάδας.
Η μετανάστευση νέων ανθρώπων, κυρίως επιστημόνων, για εργασία σε χώρες του εξωτερικού, χωρίς να είναι καινούργιο φαινόμενο, αρχίζει να παίρνει τα τελευταία τρία χρόνια διαστάσεις επιδημίας, λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, καταγράφεται ένας αριθμός 300.000 περίπου Ελλήνων, στην πλειονότητά τους ειδικευμένοι επιστήμονες, που έχουν συμπληρώσει βιογραφικά για να μεταναστεύσουν. Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η ετεροαπασχόληση, η αβεβαιότητα για το μέλλον, οδηγούν στη μετανάστευση το καλύτερο επιστημονικό δυναμικό της χώρας. Χιλιάδες νέοι λαμπροί επιστήμονες: γιατροί, μηχανικοί, φυσικοί, χημικοί, βιολόγοι, πληροφορικοί, οικονομολόγοι κτλ., με υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, καινοτόμες ιδέες και όρεξη να τις υλοποιήσουν, αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ακόμη τροχοπέδη για την αναπτυξιακή πορεία και το μέλλον της χώρας. Εκτιμάται ότι σήμερα εργάζονται στο εξωτερικό 114.000 -139.000 Έλληνες επιστήμονες, αριθμός που αντιστοιχεί στο 9% – 11% του συνόλου των επιστημόνων που ζουν στην Ελλάδα.
Ο βίος και η πολιτεία του Πάγκαλου είναι λίγο-πολύ γνωστή. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Πάγκαλος, ως φοιτητής στην Ελλάδα (αρχές δεκαετίας του 1960), αλλά και αργότερα στη Γαλλία, ήταν οργανωμένος στο Κ.Κ.Ε. Την περίοδο εκείνη ο «επαναστάτης» (εκ του ασφαλούς) Πάγκαλος, με μαρξιστικά βιβλία υπό μάλης, σύχναζε σε διάφορα στέκια, συναναστρεφόμενος με τους αριστερούς και «μπήτνικς» φίλους του, οι περισσότεροι των οποίων ανήκαν στη μεγαλοαστική τάξη των Αθηνών, όπως εξάλλου και ο ίδιος, και μιλούσε για την «προλεταριακή επανάσταση».
«…Εγώ ήμουν στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ και μέχρι ενός σημείου και μέλος του παρανόμου μηχανισμού του ΚΚΕ, με την έννοια ότι μου είχαν εμπιστευτεί αποστολές διάφορες…» είχε πει σε συνέντευξη προς τον δημοσιογράφο Μανώλη Νταλούκα πριν τρία περίπου χρόνια
«…Εγώ ήμουν στην ΕΔΑ. Μου λένε “θα πας στο ΚΚ Γαλλίας, θα δώσεις το όνομά σου, είναι ειδοποιημένοι, και θα σου πουν πού να πας και τι να κάνεις”. Πηγαίνω, λοιπόν, στα κεντρικά του ΚΚ Γαλλίας και συναντώ τον σύντροφο Μπενουά Φρανσόν, έναν γηραιό κομμουνιστή ηγέτη, ο οποίος ήλεγχε τους μηχανισμούς του ΚΚ σε όλη τη Γαλλία. Θρύλος της Αντίστασης! Μου λέει “έχει ενημερώσει το κόμμα για σένα, θα πας εκεί σε κάτι εργατικές πολυκατοικίες δίπλα στην πανεπιστημιούπολη, θα ζητήσεις τον τάδε να σε γράψει στην Τοπική Οργάνωση του κόμματος και από εκεί και πέρα δώσε μας όλες τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα. Θα έχουμε και εμείς μια επαφή, διότι με ενημερώνει το κόμμα σου ότι αναλαμβάνεις τη Γραμματεία του ΚΚΕ στη Δυτική Ευρώπη και θα είσαι και εκπρόσωπος με έδρα το Παρίσι στις διεθνείς σχέσεις”. Αυτό γίνεται το 1965, εγώ δεν ήξερα τίποτε. Κάπως έτσι βρέθηκα στέλεχος του ΚΚΕ και έπειτα από λίγο καιρό με ενημερώνουν ότι συμμετέχω στην πλατιά ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής». (ΒΗΜΑGAZINO0, 4/02/2013)
Ο πρώην χαφιές του Κ.Κ.Ε., που σήμερα εμφανίζεται ως αντικομμουνιστής και υπέρμαχος του σοσιαλ-φιλελευθερισμού και των μνημονίων, διατηρούσε τις μαρξιστικές ιδεοληψίες του στο πρώιμο ΠΑΣΟΚ (όπως και πολλά άλλα στελέχη του σοσια-ληστρικού «κινήματος») το οποίο όταν ήλθε στην εξουσία εξελίχτηκε σε κόμμα της διαφθοράς, της ρεμούλας και της εξαχρείωσης. Ο ξεδιάντροπος που προσβάλλει ανεξαιρέτως όλους τους Έλληνες με την κατάπτυστη δήλωση «μαζί τα φάγαμε», εξισώνοντας τους έντιμους με τα λαμόγια που αφθονούν στο κόμμα του. Ο ανεργής που είχε πει ότι τη σημαία στα Ίμια την πήρε ο άνεμος. Αυτός που παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Ο κηφήνας που κατηγόρησε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ως αργόμισθους και τεμπέληδες, που προσλαμβάνονται με βάση την εκάστοτε κομματική αποτίμηση. Ο πολιτικάντης του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΤΙΠΟΤΕ που θεωρεί ότι οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί είναι αντιπαραγωγικοί. Αυτός που το 2000 είχε δηλώσει ότι θα αποχωρούσε από το ΠΑΣΟΚ αν ο Τζέφρυ γινόταν πρόεδρός του. Τελικά όχι μόνο δεν αποχώρησε αλλά έγινε ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές του, καθώς και «αντιπρόεδρος» και «αναπληρωτής πρωθυπουργός» επί πρωθυπουργίας Γ.Α.Π. Αυτός που χαρακτήρισε το μνημόνιο «ευλογία για τον τόπο». Αυτός που επί κυβερήσεως Γ.Α.Π. είχε πει ότι «είμαστε τυχεροί που έχουμε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου για υπουργό οικονομικών».
Ο υβριστής της Χρυσής Αυγής για την οποία είχε δηλώσει: «Πιστεύω στην άμεση κήρυξη εκτός νόμου της Χρυσής Αυγής και όλων όσων αμφισβητούν με πράξεις το πολίτευμα. Να απολυθεί η Αστυνομία που τα’ χει ”τατσι-μιτσι-κοτσι”! Να απολυθούν 1.000, 2.000, 10.000 αστυφύλακες! Όσοι είναι φασίστες στην Αστυνομία, να απολυθούν…» (TO BHMA, 16/10/2012). Ο Πάγκαλος ξέρει να ασκεί μόνο κριτικές και να κατηγορεί τους πάντες και τα πάντα σαν ο ίδιος να ήταν απών τα τελευταία 40 χρόνια από την πολιτική ζωή του τόπου και να μην φέρει καμία απολύτως ευθύνη.
Άκουσε ποτέ κανείς τον Πάγκαλο να κατηγορήσει τους δημοσίους υπαλλήλους και άλλους εργαζομένους, καθώς και τα κομματόσκυλα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που τους διόριζαν κατά χιλιάδες, και «όλοι μαζί τα τρώγαν», πριν ανακοινώσει ότι θα αποσυρόταν από την ενεργό πολιτική …λόγω διαφθοράς του πολιτικού συστήματος (SIC!); Ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος βασισμένου στην κομματοκρατία, το ρουσφέτι, και την κλεπτοκρατία που ο ίδιος και οι όμοιοί του εξέθρεψαν και στήριξαν επί 40 χρόνια.
Έχουμε συνηθίσει να ακούμε μόνο επαίνους για τον Πάγκαλο από τα ντόπια ξεπουλημένα παπαγαλάκια των συστημικών ΜΜΕ, καθώς και από πολλούς πασόκους (και όχι μόνο) για κάθε ανοησία- πυροτέχνημα που εξαπολύει κάθε τρεις και λίγο, και να τον χαρακτηρίζουν ως έναν «ευφυή πολιτικό» που λέει «μεγάλες αλήθειες». Υπάρχουν βεβαίως και πολλοί ηλίθιοι που συμφωνούν με τα λεγόμενά του («Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα»).
Την μεγάλη αλήθεια όμως για το ποιος είναι ο Πάγκαλος, μας την μεταφέρει ο δημοσιογράφος Γκρέγκ Πάλαστ του BBC με τα παρακάτω σχόλια:
«…Καθώς ήμασταν στην ουρά για τον καφέ λοιπόν, ο Χοντρομπάσταρδος (Πάγκαλος) μου λέει ότι όποιος αντιδρά στη λιτότητα είναι φασίστας ή κομμουνιστής ή συνομωσιολόγος. Δεν μου εξήγησε βέβαια σε ποια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες εντάσσεται ένας 11χρονος που λιποθυμά από την πείνα.»…
«Ο Πάγκαλος κατηγορεί τους εργαζομένους ότι ευθύνονται για την πείνα και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία. Αλλά δεν είναι δικό του το λάθος και παρόλο που ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που αντιμετώπισε τον πυρήνα της κρίσης γιατί να θεωρηθεί υπεύθυνος για οτιδήποτε;»…
«Ο υπουργός Πάγκαλος είναι πολύ αγαπητός ανάμεσα στους Ευρωπαίους τραπεζίτες, στους σπεκουλαδόρους, στην Άνγκελα Μέρκελ, γιατί στην ουσία είναι ο σκύλος που γαβγίζει για το μαντρί τους: Φωνάζει ότι η χώρα του κατέρρευσε απότομα, γιατί το λάδι έρρεε άφθονο, οι τεμπελχανάδες οι Έλληνες δεν μπορούσαν να δουλέψουν για περισσότερες από τρεις ώρες την εβδομάδα και έπαιρναν σύνταξη, όντας ακόμη έφηβοι, ώστε να μπεκροπίνουν τοπικό ουζάκι»…
«Ο ίδιος επιμένει να καλεί τους Έλληνες να δεχθούν την οικονομική κατοχή, την ώρα που ένας στους τέσσερις δεν έχει δουλειά. Για το αρχείο, οι Έλληνες δουλεύουν ετησίως 619 ώρες περισσότερο από τους Γερμανούς και πολλές περισσότερες από τους Βρετανούς ή τους Αμερικανούς»… (defencet.gr, 22/5/2013). Για τον Πάγκαλο ισχύει η ρήση του Α. Ζερόμ: «Από χοντρή κοιλιά δεν βγαίνουν ποτέ λεπτές σκέψεις».
Ο πολύς κόσμος έχει μάλλον συνηθίσει στις προκλητικές δηλώσεις του αναίσχυντου πολιτικάντη του κλεπτο-ΠΑΣΟΚ, και για το λόγο αυτό ίσως δεν υπάρχουν αντιδράσεις στα όσα βλακώδη λέει και γράφει. Αλλά δυστυχώς ο πολύς κόσμος δεν αντιδρά και για άλλα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη ίδια του την επιβίωση και το μέλλον της χώρας. Υπάρχουν δυστυχώς πολλοί αστοί της ψευτο-δεξιάς ΝΔ και άλλων συναφών κομμάτων και αποκομμάτων, που δέχονται παθητικά την όλη ζοφερή κατάσταση, περιμένοντας υπομονετικά την περιβόητη «ανάπτυξη», διατηρώντας φρούδες ελπίδες ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν: ότι δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και οι άνεργοι θα βρουν ξανά δουλειά, ότι δεν θα υποστούν άλλες μειώσεις στους ήδη κουτσουρεμένους μισθούς τους και στις συντάξεις, ότι δεν θα υπάρξουν άλλα χαράτσια και φόροι, ότι θα πέσουν οι τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών λόγω της ανταγωνιστικότητας και γενικά ότι θα επιστρέψουμε σιγά σιγά στην προ Μνημονίων εποχή.
Κάποιοι άλλοι είναι χορτασμένα ΠΑΣΟΚόσκυλα με τις σοσιαλιστικές ιδεοληψίες και τις καπιταλιστικές τσέπες, μεγάλο τμήμα των οποίων προσχώρησε στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΔΗΜΑΡ (ΡΗΜΑΔ), αναμένοντας να έλθει και πάλι η στιγμή που θα φάνε με χρυσά κουτάλια, κατακλέβοντας τα δημόσια ταμεία, στα οποία βεβαίως δεν έχει απομείνει ούτε σάλιο. Τους είδαμε πρόσφατα στο ραδιομέγαρο μαζί με τα σταλινικά αποβράσματα του ΠΑΜΕ, τους αναρχικούς και τα μέλη άλλων οργανώσεων της αριστεράς και της συμφοράς, καθώς και κάποιους λαθρομετανάστες, να διαμαρτύρονται, όχι για την οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, ούτε για το ενάμιση εκατομμύριο ανέργους και την φτωχοποίηση σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας (αφού οι περισσότεροι από αυτούς διαθέτουν ακόμη αρκετό λίπος από το φαγοπότι των τελευταίων δεκαετιών), αλλά για το «κλείσιμο» της ΕΡΤ!
Π. Γ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-pseutothodwros-kai-oi-statistikes#.UcqvTefwmCg#ixzz2XJOCuCy3
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-pseutothodwros-kai-oi-statistikes#.UcqvTefwmCg#ixzz2XJO17ThT
