Όποιος ασχολείται με την πολιτική ζωή της Χώρας σίγουρα γνωρίζει την Μαριέττα Γιαννάκου. Μια άκρως φιλελεύθερη πολιτικός της ΝΔ, η οποία ως υπουργός Παιδείας επί Κυβερνήσεως ΝΔ και Κώστα Καραμανλή ενέκρινε το κατάπτυστο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση. Αυτά, για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Η ίδια, παρότι «πάτωσε» το 2007 στις εκλογές, ορίστηκε ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ το 2009 και πλέον οι εξόχως «πατριωτικές» θέσεις της κοσμούν τα έδρανα του ευρωκοινοβουλίου.
Είδαμε στο διαδίκτυο ένα κείμενο της εν λόγω κυρίας με τίτλο «Για ποια Νέα Ευρώπη;» από το οποίο παραθέτουμε κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Το πρώτο λέει το εξής: «Η κρίση στη χώρα μας και την ευρωζώνη συνολικότερα έχει πράγματι καλλιεργήσει στους πολίτες εύλογα ερωτήματα σχετικά με την πορεία και τα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αμφισβητηθεί στην κρίσιμη αυτή συγκυρία είναι οι αρχές και οι αξίες που καθοδήγησαν τα μεγάλα επιτεύγματα της Ένωσης στο πεδίο της δημοκρατίας, των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, της ειρήνης, της πολιτικής συνεργασίας και της ευημερίας. Δυστυχώς, ορισμένοι κύκλοι με πολιτικό τυχοδιωκτισμό επιχειρούν να ανατρέψουν τα επιτεύγματα αυτά και να μας οδηγήσουν σε οπισθοδρόμηση, σε μια εποχή των εθνικισμών και της μισαλλοδοξίας».
Η κλασική φιλελεύθερη ρητορική και αντίληψη. Οι «ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα», που υπερβαίνουν την Εθνική υπόσταση, την Κρατική δομή, την Κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Το άτομο είναι ο βασικός, αν όχι ο αποκλειστικός φορέας πηγής έμπνευσης και ενεργητικότητας για τον φιλελευθερισμό. Είναι φανερό ότι, εμμέσως πλην σαφώς, η Γιαννάκου εννοεί τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όταν ομιλεί περί «ορισμένων κύκλων με πολιτικό τυχοδιωκτισμό». Ο Εθνικισμός αποτελεί «μισαλλοδοξία» και παράδειγμα προς αποφυγή για την «ούλτρα» φιλελεύθερη κυρία. Προφανώς, αυτό συμβαίνει επειδή για τον Εθνικισμό η έννοια της Πατρίδας είναι αιώνια σε σχέση με το φθηνό υπόβαθρο της οποιασδήποτε χαλαρής συλλογικότητας. Επειδή ο Εθνικισμός σφυρηλατεί το χτίσιμο της Προσωπικότητας, διαμέσου της ευσυνειδησίας, της αντίληψης της Έννοιας της Τιμής, την καλλιέργεια της Ευθιξίας και του Καθήκοντος, σε πλήρη αντίθεση με την πολλή γενική, αόριστη και ευμετάκλητη έννοια του ατόμου, στο οποίο ο φιλελευθερισμός δίνει την απόλυτη αξία και προτεραιότητα. Για Εμάς το Έθνος, η Κοινωνία, ο Πολιτισμός, η Εργασία δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με όρους «κοινωνικού συμβολαίου» και «αναλογίες προσφοράς και ζήτησης», στη στείρα λογική του εμπορικού κέρδους και συμφέροντος, όπου όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται. Αν κάποιοι λοιπόν, μισούν αυτοί είναι οι φιλελεύθεροι. Ως οπαδοί του φθηνότερου, του εφήμερου, του συμφέροντος τρέφουν μίσος για την Τιμή που τιμή δεν έχει, για το Αιώνιο, γι αυτό που λογίζεται στην Καρδιά και το Πνεύμα.
Λέει, όμως, και άλλα παρακάτω η Γιαννάκου: «Μόνο μια πραγματικά ευρωπαϊκή διακυβέρνηση μπορεί να απομακρύνει τον κίνδυνο της χαλάρωσης των ευρωπαϊκών δομών και δεσμών στο επίπεδο και των θεσμών και των πολιτών. Μόνο μια πραγματική ευρωπαϊκή διακυβέρνηση εν ονόματι του συνόλου των πολιτών μπορεί να σώσει το σκάφος. Μόνο αν υπερβούμε τους φόβους και τις ανασφάλειες που μας δημιουργούν οι κήρυκες της μισαλλοδοξίας και των στενών και περιστασιακών συμφερόντων μπορούμε να ξεκινήσουμε μια νέα προσπάθεια προς τη σωστή κατεύθυνση… Να δώσουμε ελπίδες ότι τα πράγματα σιγά- σιγά μπορούν και πρέπει να αλλάξουν. Να τους πούμε πως ακόμα και αν τα αποτελέσματα στην αρχή είναι πενιχρά, η περίοδος της παρακμής μπορεί να τελειώσει μόνο με μια αληθινή Ευρώπη, με πολιτική ένωση και ομοσπονδιακή δομή».
Η εθνομηδενίστρια, από τη λιμπεραλιστική οπτική γωνία, Γιαννάκου, είναι ξεκάθαρη στα όσα διατυπώνει. Το Έθνος- Κράτος είναι γι αυτήν μια ξεπερασμένη έννοια, «προϊόν μισαλλοδοξίας και εθνικισμού» προφανώς, η οποία πρέπει να αντικατασταθεί από μια «ευρωπαϊκή διακυβέρνηση» με «ομοσπονδιακή δομή». Τέρμα αυτά που ξέραμε μέχρι τώρα. Από κάποιο χρηματιστήριο, ενδεχομένως, θα δίνονται οι εντολές στα διάφορα ομοσπονδιακά κομμάτια που θα αποτελούν άλλοτε κρατικές υποστάσεις των ευρωπαϊκών Εθνών. Ένας οικονομικός διεθνισμός άνευ προηγουμένου που θα βασίζεται πάνω στις «ευρωπαϊκές δομές και δεσμούς», όπως τα αντιλαμβάνονται οι χρηματάνθρωποι: κατάργηση του Έθνους- Κράτους, οριζοντιοποίηση της Ιστορίας διαμέσου του κοσμοπολιτισμού, κατάργηση του οικογενειακού θεσμού και της σύνδεσης με τη θρησκεία με αντικατάστασή τους από ομόφυλα ζευγάρια (με δικαίωμα υιοθέτησης παιδιών) και την αναγνώριση λαϊκού «κράτους».
Ας γνωρίζει η Γιαννάκου ότι τα σχέδια των ανθρώπων του πλούτου, των απάτριδων που τον μόνο θεό που αναγνωρίζουν και προσκυνούν είναι το χρήμα, δεν πρόκειται να περάσουν. Αλίμονο, αν η Ιστορία, ο Πολιτισμός, το ευοίωνο Μέλλον του Κόσμου ήταν αποτέλεσμα κάποιων οικονομικών επεξεργασιών και των ανάλογων σχεδιασμών από τους υποτελείς των διεθνών τοκογλύφων. Η ίδια η πραγματικότητα θα συνθλίψει τις θλιβερές ονειρώξεις όλων όσοι επεξεργάζονται τέτοια αφύσικα σενάρια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/marietta-giannakou-nd-ochi-ston-ethnikismo-nai-sthn-omospondiakh-domh-ths-e#.UenWzI1M_-Q#ixzz2ZXYqxmNe