Η άμεση ενημέρωση των αναγνωστών της ιστοσελίδας μας για την πρόσφατη αστυνομική επιχείρηση στο κονάκι της Μονής Εσφιγμένου στις Καρυές του Αγίου Όρους, καταδεικνύει το ανυπόκριτο και βαθύ ενδιαφέρον μας για το ζήτημα, τις ακριβείς διαστάσεις στις οποίες το αντιμετωπίζουμε, καθώς και το υψιπέτες πνεύμα που μας διέπει περί αυτό.
Επί των ήδη πεπραγμένων, αβίαστα και εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα πως οι αστυνομικές ενέργειες επ ουδενί λόγω αποτελούν πρωτοβουλία του αστυνομικού διευθυντή Χαλκιδικής, ούτε βεβαίως της φερομένης ως γεννητρίας τους εισαγγελίας Πολυγύρου, αλλά απορρέουν και καλύπτονται από προειλημμένη κυβερνητική απόφαση, προς ικανοποίηση της πάγιας απαίτησης της φερ’ ειπείν «μητέρας Εκκλησίας» και άλλων αντεθνικών, εθνοαποδομητικών ή απεθνικοποιημένων κέντρων και παράκεντρων της αλλοδαπής ή και της ημεδαπής, που σε κάθε περίπτωση μας βρίσκουν απέναντί τους (επειδή αποτελούν αδυσώπητους εχθρούς του Έθνους, του Λαού και της Παραδόσεώς μας).
Σε δεύτερο επίπεδο, ο γενικός τρόπος ενέργειας των αστυνομικών δυνάμεων αλλά και ειδικότερα το δρομολόγιο που επιλέχθηκε για την κίνησή τους, μέσω Αγίου Νικολάου και επιβίβαση από τον όρμο Παναγίας, δείχνει την πρόθεση της διοίκησής τους να μη συνδεθεί η χθεσινή ενέργεια με την από καιρού υφιστάμενη μόνιμη ένταση στη ΒΑ Χαλκιδική, εξ αιτίας των μεταλλείων και την επίγνωση πως θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει σημαντική κοινωνική αντίδραση αν η κίνησή τους γινόταν έγκαιρα αντιληπτή. Εκτεταμένο δίκτυο πιστών που συμπαραστέκονται, ηθικά και υλικά, στους εκδιωκόμενους μοναχούς βρισκόταν σε συναγερμό ήδη από τις 20/07/2013, οπότε και εκδόθηκε η σχετική απόφαση περί ασφαλιστικών μέτρων.
Το μείζον πολιτικό θέμα που προκύπτει είναι ότι με τέτοιες ύπουλες και θολές μεθοδεύσεις βάλλεται έμμεσα η εθνική ενότητα και ομοψυχία, στο πεδίο και στο μέτρο που αυτή καθορίζεται και από τη θρησκευτική συνείδηση, αλλά και επηρεάζεται από τις ενδοεκκλησιαστικές έριδες.
Το όλο πλέγμα των σχέσεων εκκλησίας – κράτους επανέρχεται πρόδηλα στο προσκήνιο και μπορεί, σε δεύτερο πλάνο, να συνδυαστεί και με την πρόσφατη πρωτοβουλία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών να ιδρύσει συνεταιρικά με το Ελληνικό Δημόσιο την «Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας ΑΕ» (ΕΑΑΕΠ ΑΕ).
Αφ’ ετέρου, το άλλο μεγάλο πολιτικό και ιδεολογικό, ζήτημα που αναδεικνύεται έχει να κάνει με τον τρόπο λήψης και εφαρμογής των δικαστικών αποφάσεων ή κι ακόμη παραπέρα της γενικότερης νομοθέτησης και της εφαρμογής των νόμων στην ανθελληνική ψευδοπολιτεία της αστικής πλουτοκρατικής δημοκρατίας.
Η διάκριση μεταξύ «νομίμου – δικαίου – ηθικού» είναι τόσο παλιά όσο η ιστορία του πολιτισμού (μας), αλλά, επί της ουσίας, αυτό που πρέπει να έχουμε μόνιμα κατά νου είναι ότι, η ισχύς των νόμων και των όποιων δικαστικών αποφάσεων, καθώς και η ικανότητα επιτυχούς εφαρμογής τους από την Αρχή, βρίσκεται σε μόνιμη συνάρτηση με την αποδοχή ή έστω την ανοχή που αυτή απολαμβάνει, από την μόνη φυσική πηγή κάθε ανθρώπινης εξουσίας, την εθνοφυλετική Λαϊκή Κοινότητα.
Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίον οι σήμερα «ακρατείς» κρατούντες πολιτεύονται προκαλεί την αρχέγονη φυλετική ψυχή, το αμόλυντο «πατρώον έθος» και το κοινό περί δικαίου αίσθημα του Έλληνα.
Ο χρόνος τους τελειώνει, καθώς γλυκοχαράζει η Χρυσή Αυγή του νέου ελληνισμού, που με οδηγό το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα θα τους απωθήσει στα αζήτητα και τα απορρίμματα της ιστορίας, επιδικάζοντας τους προηγουμένως τις θηριώδεις ευθύνες τους για τις συμφορές που επισυσώρρευσαν στο Λαό και στην Πατρίδα.
ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΕΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ : ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ!
Κοσμάς Δ. Ήλκος
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/sunergasia-scholiasmos-gia-ta-gegonota-stis-karues-agiou-orou#.Ufp0D5JM_-Q#ixzz2ajFVOPNf