Ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε δημοσιογράφος. Αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές και γραφίδες του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Εκφράζει τις πεποιθήσεις της εξουσίας μέσα από τον προφορικό και τον γραπτό λόγο του. Έτσι, πριν από λίγες ημέρες, με κείμενό του στα «ΝΕΑ», αναφερόμενος στην φύση της δικτατορίας και υποστηρίζοντας ότι όλες οι δικτατορίες είναι ίδιες, γράφει ότι «η Ελλάδα σήμερα δεν έχει πρόβλημα δημοκρατίας αλλά αντιμετωπίζει ένα σοβαρό ζήτημα απειλής κατά της δημοκρατίας από τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις που την αποσταθεροποιούν». Λίγο παρακάτω γίνεται ακόμη πιο σαφής, υποστηρίζοντας ότι «η δημοκρατία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις απειλές με ευχολόγια, διακηρύξεις και σταυρωμένα χέρια. Ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έδειξαν χθες τον δρόμο. Ελπίζω να υπάρξει συνέχεια. Είχα διαβάσει κάποτε μια ωραία σκέψη του Τόμας Μαν. Ότι η Δημοκρατία της Βαϊμάρης καταλύθηκε ουσιαστικά την ημέρα που κανείς δεν βρέθηκε πρόθυμος να την υπερασπιστεί. Και αυτό επειδή η κατάλυσή της πρώτα συντελέστηκε στα μυαλά των ανθρώπων και μετά στις κάλπες».
Ο Πρετεντέρης είναι κυνικός, αλλά είναι ειλικρινής. Το σύστημα, το οποίο ο ίδιος ονομάζει «Δημοκρατία» για προφανείς λόγους, είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει Ιδεολογικά και Πολιτικά την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αφού, λοιπόν, δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Γι’ αυτό, άλλωστε, «συγχαίρει» τον Καμίνη και τον Δένδια. Δίνει εύσημα στην καταστολή, την αυθαιρεσία, τον αυταρχισμό και την αναλγησία, όχι μόνον εναντίον ενός νομίμου, και πάνω απ’ όλα εντίμου Πολιτικού Κόμματος, αλλά και εναντίον εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, που υποστηρίζουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Δεν είναι, όμως, ικανοποιημένος ο Πρετεντέρης, καθώς επιθυμεί να υπάρξει και συνέχεια. Να υποθέσουμε ότι αυτή η συνέχεια, όπως την οραματίζεται ο δημοσιογράφος-χούλιγκαν, θα έχει ακόμη πιο σκληρό και βάναυσο τρόπο. Όταν η Λαϊκή θέληση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιταγές του καθεστώτος, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν. Τότε το σύστημα δεν κρατά ούτε τα προσχήματα. Η αντιλαϊκή και πραγματικά αντιδημοκρατική στάση βρίσκεται ακριβώς εκεί. Στην μεγαλομανία του καθεστώτος και των εκπροσώπων του, οι οποίοι θεωρούν τον Τόπο συνώνυμο και απόλυτα ταυτιζόμενο με τα δικά τους συντηρητικά συμφέροντα. Για τριάντα εννέα (39) συνεχόμενα χρόνια ταλαιπωρούν την Πατρίδα και τον Λαό, απομυζούν κάθε ζωτική ικμάδα της Χώρας, αντιλαμβάνονται τους Έλληνες ως το απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό, το οποίο υπάρχει μόνο και μόνο για να εξυπηρετεί τις αδηφάγες ορέξεις των πολιτικάντηδων. Τώρα, όπου το μόνο που έχουν αφήσει πίσω τους είναι συντρίμμια, έχουν το θράσος και ονοματίζουν «υπεράσπιση της Δημοκρατίας» την συνέχιση μιας κατάστασης, η οποία υπονόμευσε συστηματικά τις έννοιες της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, της Λαϊκής Ευημερίας.
Τα λόγια του Τόμας Μαν, που τόσο φαίνεται να εμπνέουν τον Πρετεντέρη, μπορούν να ισχύουν και σήμερα, ιδωμένα όμως από μια άλλη υπαρκτή οπτική γωνία: το μεταπολιτευτικό καθεστώς έχασε την όποια υπόστασή του στην συνείδηση των Ελλήνων, ακριβώς επειδή δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να το υπερασπιστούν. Επί χρόνια αυτό το ψευτοδημοκρατικό καθεστώς κρατούσε «αιχμάλωτο» τον Ελληνικό Λαό, στο στημένο δικομματικό παιχνίδι του και τις ελεγχόμενες αριστερές διεξόδους. Με την φθηνή λογική «άρτος και θεάματα», με την αποθέωση του κομματισμού στην διαχείριση της κοινωνικής ζωής, με την στρεβλή εικόνα για την οικονομική ανάπτυξη της Χώρας οδηγηθήκαμε στο έγκλημα του μνημονίου και τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τριών τελευταίων ετών. Αυτό, λοιπόν, το ψευδεπίγραφο σύστημα που καπηλεύεται ασύστολα την έννοια της Δημοκρατίας είναι καταδικασμένο, ακριβώς γιατί δεν έχει κανέναν πειστικό λόγο να προτάξει απέναντι στους Έλληνες προκειμένου να τον υπερασπιστούν. Οι «πληροφορίες», μάλιστα, που ακούγονται και γράφονται -δίχως την παραμικρή αιδώ- ότι «ο κ. Σαμαράς δείχνει να μελετά σοβαρά την πρόταση για ανάληψη θεσμικής πρωτοβουλίας, επιδιώκοντας την συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων που κινούνται στο δημοκρατικό τόξο, προκειμένου αργά ή γρήγορα η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να τεθεί εκτός νόμου», σε συνεργασία με την επιτομή του πολιτικού παχύδερμου, Ευάγγελο Βενιζέλο, είναι ενδεικτικές του όλου σάπιου κλίματος. Ο τελευταίος, σύμφωνα με τις ίδιες «πληροφορίες» έχει σπεύσει να «συγκεντρώσει “γνωματεύσεις” έγκριτων συνταγματολόγων, επιδιώκοντας να καταθέσει σε δημόσια διαβούλευση πρόταση ικανή να επισπεύσει τις διαδικασίες, ακόμη και για συνταγματικές αλλαγές». Αν αληθεύουν όλα αυτά, αποτελούν την αποκορύφωση της Ιδεολογικής και Πολιτικής γύμνιας του μεταπολιτευτικού καθεστώτος, το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει με Ιδέες και υπεύθυνες προτάσεις την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Με νομικές απαγορεύσεις και ξεκάθαρη άσκηση βίας εις βάρος ενός Κόμματος που εκφράζει, αυτήν την στιγμή, πολύ παραπάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες, αποδεικνύουν ότι έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο από το Λαϊκό αισθητήριο. Εξ αυτού του λόγου και τα βρώμικα σχέδια των διαφόρων υποτακτικών του συστήματος δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητας επιτυχίας. Είναι πολύ αργά για τα άνομα και άτιμα σχέδια τους. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-chrush-augh-kai-to-sapio-kathestws#.UgtrgZJM_-Q#ixzz2bwUxbt3b