Τι ήταν, λοιπόν, η «σταλινική ορθογραφία»; Η εφαρμογή της γνωστής ρήσεως του σιωνιστού Κίσσινγκερ (πριν καν την πει), από τους σιωνιστάς της ΕΣΣΔ: «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας».
Εις τα εδάφη της ΕΣΣΔ ζούσαν στις αρχές του 20ου αιώνος περίπου 400.000 Έλληνες, με το 1/3 εξ’ αυτών να έχει την ελληνική υπηκοότητα. Η πιο συμπαγής ελληνική παρουσία ήταν στις περιοχές του Καυκάσου, στην Κριμαία και στην Μαριούπολη της Ουκρανίας. Στις 10 Μαΐου 1926, συνήλθε στην Μόσχα «Πανσυνδεσμιακή Σύσκεψη» των υπό σοβιετική καθοδήγηση ελληνικών συλλόγων και εκπαιδευτικών και απεφάσισε την επιβολή της δημοτικής γλώσσης και της φωνητικής γραφής, με την αντικατάσταση του εικοσιτετραγράμματου αλφαβήτου με το εικοσιγράμματο. Με την απόφαση αυτή: καταργήθηκαν οι δίφθογγοι, διατηρήθηκαν μόνο το “ι” και το “ο”, στη θέση του “ου” καθιερώθηκε το “υ”, στη μικρογράμματη γραφή παρέμεινε μόνο το “ς” ενώ καταργήθηκε το “σ”, τα διπλά σύμφωνα γράφονταν αναλυτικά (δηλαδή το “ξ” ως “κς” και το “ψ” ως “πς”) και καθιερωνόταν το ενωτικό στις κτητικές αντωνυμίες…
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο Εθνικισμός.net
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-siriza-ke-i-staliniki-ortografia-o-suriza-ki-h-stalinikh-orthografia#.UhB9VJJM_-Q#ixzz2cIz8ef5E