Στην Ελλάδα της εξαθλίωσης τίποτα πια δεν μας φαίνεται παράξενο, καθώς οι υποτακτικοί του Μνημονίου υποβαθμίζουν σταδιακά την Πατρίδα μας σε μια τριτοκοσμική χώρα. Σε σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» απεικονίζεται μια μικρή βιοτεχνία ρούχων στο Περιστέρι, όπου ένας Σύριος έμπορος (ιδιοκτήτης της επιχείρησης) μαζί με εργάτες από το Πακιστάν, την Ινδία και το Μπαγκλαντές προσλαμβάνει και Έλληνες στη δούλεψή του.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ: «Το εμπεδωμένο σλόγκαν «η δουλειά δεν είναι ντροπή» έχει μετατραπεί στο «η δουλειά είναι πια πολυτέλεια». Γι’ αυτό και το να βλέπεις τους συμπατριώτες σου, που μέχρι πρότινος ζούσαν από μια σχετικά αξιοπρεπή οικονομικά εργασία, να σκύβουν πλέον το κεφάλι και να δουλεύουν με ζήλο για τρία ευρώ (την ώρα) δεν είναι σοκαριστικό, είναι απλώς η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες -πόσο μάλλον για αξιώσεις;- αφού όσοι ντόπιοι δουλεύουν εκεί δηλώνουν ικανοποιημένοι που επιτέλους βρήκαν μια δουλειά.
Ωστόσο, η εικόνα του ήπιου προσώπου της Ελληνίδας με τα απαλά χέρια που γαζώνει ανάμεσα στο πλήθος των μελαψών Ασιατών μοιάζει σχεδόν απροσδόκητη για τη μέχρι χθες εγχώρια καθημερινή αθωότητα και τα κλισέ της. Ή, τέλος πάντων, έρχεται να ανατρέψει τη μέχρι πρότινος αμεριμνησία μας. Κανένα μυστήριο, βέβαια, δεν πλανάται. Εκείνοι έφυγαν κακήν κακώς από τις χώρες τους ψάχνοντας στην Ελλάδα τη γη της επαγγελίας, ευχαριστώντας τον Αλλάχ που τους βρήκε ένα μεροκάματο για να στέλνουν το μισό πίσω στις πατρίδες τους. Οι δικοί μας, παράλληλα, ευχαριστούν τον Θεό που δεν αναγκάζονται να ξενιτευτούν με τη σειρά τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Ειρωνεία; Όχι και τόσο… Μάλλον προσαρμογή στην πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη βιοτεχνία ανήκει στον Σύριο Αμπντελγάνι Αλμάνλα. Στην αγορά τον ξέρουν ως «Κώστα», καθώς με αυτό το όνομα συστήνεται για λόγους ευκολίας στους πελάτες και τους συνεργάτες του. Άλλωστε τα ελληνικά τα γνωρίζει αρκετά καλά. Παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες και τα φέσια, ο Σύριος έμπορος κατάφερε με νύχια και με δόντια να κρατήσει ζωντανή τη βιοτεχνία του και μάλιστα σιγά-σιγά να την επεκτείνει, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να απασχολεί περισσότερους από 70 υπαλλήλους, Έλληνες και αλλοδαπούς. «Ευτυχώς που είναι και ο κύριος Κώστας και μας δίνει ένα κομμάτι ψωμί», λέει ο 23χρονος Περικλής Λατίφης, ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές στη βιοτεχνία. Ο Σύριος έμπορος ήρθε στη χώρα μας από καθαρή τύχη».
Ο Σύριος, επίσης, δήλωσε ότι: «Εγώ τη θέλω την Ελληνίδα. Είναι φιλότιμη, συνεπής και με αλάνθαστο κριτήριο. Με έναν εργάτη από το Μπαγκλαντές κάνεις τρεις ώρες να συνεννοηθείς για ένα πράγμα. Με τους Έλληνες τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αν είναι αποφασισμένοι να δουλέψουν, είναι ικανοί να βγάλουν τη δουλειά σε χρόνο μηδέν. Γι’ αυτό τους θέλω. Μακάρι να φύγουν όλοι οι ξένοι και να έρθουν να δουλέψουν μόνο Έλληνες. Ξέρω ότι τα λεφτά δεν είναι αρκετά. Θέλω, όμως, να πιστεύω πως κάποια στιγμή τα πράγματα θα φτιάξουν και εμείς θα είμαστε σε θέση να δίνουμε περισσότερα στους υπαλλήλους μας».
Στη συνέχεια του αφιερώματος υπάρχουν δηλώσεις των υπαλλήλων της επιχείρησης, που, επί της ουσίας, ευχαριστούν και νιώθουν ευγνώμονες που μπόρεσαν να βρουν δουλειά ακόμα και με τρία ευρώ την ώρα! Η κατάσταση είναι κωμικοτραγική, καθώς ο Έλληνας πολίτης έχει φτάσει στο έσχατο σημείο να θεωρεί πλέον την εκμετάλλευση, εργασία! Φυσικά, το γεγονός ότι το αφεντικό στην εταιρεία είναι ένας αλλοδαπός, δεν πρέπει να προξενεί σε κανέναν μας εντύπωση, καθώς βλέπουμε και πρακτικά τα σχέδια των ξένων τοκογλύφων να γίνονται πραγματικότητα. Η κινεζοποίηση του Έλληνα και το ξεπούλημα επιχειρήσεων στους ξένους είναι ο πραγματικός στόχος της τραγικής συγκυβέρνησης. Ο Έλληνας θα αντιμετωπίζεται ως δούλος και μάλιστα θα ευγνωμονεί που βγάζει ελάχιστα για να μπορεί να εξασφαλίσει μόνο μία φρατζόλα ψωμί για το καθημερινό του γεύμα. Εικόνες ντροπής, εξαθλίωσης, εξαναγκασμού και καταρράκωσης κάθε αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Αυτή είναι η Ελλάδα του Σαμαρά και της γρήγορης επανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oi-ellhnes-douleuoun-gia-3-eurw-thn-wra#.Ui4NhMbIbSI#ixzz2eQ6JT2Ia