Δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στην εισαγγελική αγόρευση για να αντιληφθούμε το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, ο Άκης Τσοχατζόπουλος είναι απατεώνας. Θα ήταν, όμως, άδικο απέναντι στην Αλήθεια και συνάμα αποπροσανατολιστικό να δούμε το όλο ζήτημα μεμονωμένα από την πολιτική του διάσταση.
Ο Τσοχατζόπουλος δεν είναι ένας «απλός» πολίτης. Όταν διέπραττε τις κομπίνες του, όταν οργάνωνε τις μίζες, όταν γλεντοκοπούσε και έκανε κραιπάλες στο Παρίσι, είχε μια συγκεκριμένη πολιτική – κομματική ιδιότητα. Ήταν βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, παρολίγον μάλιστα και αρχηγός αυτού του, θνησιγενούς πλέον κόμματος. Όσο διεφθαρμένος, ένοχος και άξιος για την πιο σκληρή και παραδειγματική τιμωρία και αν είναι ο Άκης, αυτό που θεωρείται σίγουρο είναι πως λειτουργεί ως «αποδιοπομπαίος τράγος».
Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν και άλλοι «Τσοχατζόπουλοι», που έχουν διαπράξει παρόμοιες ατιμίες και απάτες, οι οποίοι όμως κυκλοφορούν ελεύθεροι. Το Καθεστώς της μεταπολίτευσης στην προσπάθειά του να δείξει ότι δεν διακατέχεται από καρκίνο, αλλά είναι απλώς «κρυολογημένο», θέλει να προωθήσει στο ευρύ κοινό την Ιδέα ότι η περίπτωση του πάλαι ποτέ ισχυρού παράγοντα του ΠΑΣΟΚ είναι μια εξαίρεση στον κανόνα της ευυπόληπτης πολιτικής σκηνής και της ανάλογης σωστής λειτουργίας του Κοινοβουλευτισμού.
Στην πραγματικότητα, όμως, η περίπτωση Τσοχατζόπουλου αποτελεί ένα τυπικό, όσο και χαρακτηριστικό, δείγμα του πώς λειτουργεί το καθεστώς της σήψης και της παρακμής. Απλώς, επειδή η αγανάκτηση και η οργή του Λαού έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να φοβούνται ανεξέλεγκτες αντιδράσεις πολιτικού και όχι μόνον χαρακτήρα, γι΄αυτό τον λόγο πρέπει να «θυσιαστεί» κάποιος. Στην προκειμένη περίπτωση ο Τσοχατζόπουλος. Μέσα στην θλιβερή του εικόνα ο ανέντιμος αυτός τύπος, αν δικαιούται να παραπονιέται για κάτι αυτό είναι το ότι κάθεται μόνος, δίχως παρέα, στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Βλέπει να τον έχουν «ξεζουμίσει» τελείως και τώρα να τον πετούν σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, αναμφίβολα, ο Τσοχατζόπουλος θα είχε «καλό παρεάκι» στην φυλακή.
Περιπτώσεις ατόμων που έχουν μπλεχτεί και αυτοί σε παράνομες δοσοληψίες, αλλά η συμμετοχή τους στην φαρέτρα του «συνταγματικού τόξου» τους κρατεί εκτός των φυλακών, γιατί το κυρίως ζητούμενο είναι η προστασία ενός διεφθαρμένου συστήματος από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μια κοινωνία, όπου οι κλέφτες και οι προδότες είναι προτιμότεροι, καλοδεχούμενοι και προωθούμενοι σε σχέση με τους «φασίστες». Ακριβώς γιατί όταν οι «φασίστες», οι Εθνικιστές στην πραγματικότητα, έρθουν στα πράγματα τότε θα αποδωθεί Δικαιοσύνη απέναντι σε όλους!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/to-sapio-kathestws-den-jeplenetai-me-thn-thusia-tou-politikou-ptwmatos-tou#.UjQuR8bIbSI#ixzz2erHTUWWm