“Οι Έλληνες φοβούνται τους βαρβάρους που θέλουν κάθε τόσο να τους φάνε. Και για να σωθούν απ’ αυτούς, πρέπει να είναι έτοιμοι πάντα, στρατιώτες, φύλακες, φρουροί και σκοποί για να φυλάσσουν την ελληνική φυλή και τα ελληνικά τα χώματα.
Για να μπορούν να έχουν ιδέες και να χαίρονται μ’ αυτές οι Έλληνες, πρέπει να ζουν ως Έλληνες και για να ζουν ως Έλληνες πρέπει να κατατροπώνουν βαρβάρους πάντα. Γι’ αυτό η ελληνική φυλή πρέπει να είναι και στρατιωτική και ποτέ να μην παύσει να είναι τέτοια.”
Ίων Δραγούμης, Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Είναι σαφές πως στις μέρες ο πολιτικός κόσμος και πολιτισμός που δημιούργησε η “Γενιά του Πολυτεχνείου” πνέει τα λοίσθια. Ψυχορραγεί. Πώς αλλιώς, αφού η άνοδος της στην εξουσία στηρίχτηκε σε ψεύδη και σε δυνάμεις αλλότριες προκειμένου να ενεργούν καθ’ υπαγόρευση των παγκόσμιων συμφερόντων.
Οι αντιδράσεις και οι φοβίες του “παλαιού” κομματικού κόσμου, του συνταγματικού τόξου όπως αυτοαποκαλούνται έναντι του Λαϊκού Συνδέσμου δεν είναι παρά ο φόβος ενός ανήθικου και διεφθαρμένου γέρου που τρέμει στην ιδέα πως θα χάσει όσα εξουσιάζει που έχει πλάσει “κατ’ εικόνα” και “καθ’ ομοίωση” από το Νέο που είναι γεμάτος σφρίγος, δύναμη και προπαντός φορέας Δικαίου. Εικόνα γνώριμη από την Ελληνική Μυθολογία, όπου ο Κρόνος κατέτρωγε τα παιδιά του καθώς ενδιαφερόταν μονάχα να παραμείνει εξουσιαστής του Κόσμου. Εντέλει όμως, ο παιδοκτόνος και ανθρωποφάγος Κρόνος που οι πράξεις του τον καθιστούσαν φορέα ανομίας ανατράπηκε από το Δία.
Όπως λοιπόν, ο προσεχτικός ερευνητής της Ελληνικής Ιστορίας μπορεί να παρατηρήσει, κάθε πολιτική αρχή στην Ελλάδα αποτελούσε και γεννήτρια μηχανή μίας αντίστοιχης κοινωνίας και πολιτισμού. Η κάστα των πολεμιστών-βασιλιάδων των Μυκηναϊκών Χρόνων, με έμβλημα το Λέοντα, το Τετράγαμμα και τη Λάβρυ δημιούργησε τη Μυκηναϊκή Αυτοκρατορία και το Μυκηναϊκό Πολιτισμό. Το δίκτυο της Μυκηναϊκής Αυτοκρατορίας εκτεινόταν από την Ανατολή: τις Κασσιτερίδες Νήσους, τα νησιά της Βρεττανίας μέχρι τα βάθη της Μικράς Ασίας και από το Βορρά, τα Σκιερά και καλυμμένα με πυκνά δάση αδιαπέραστα από το φως του Ηλίου βασίλεια των Κιμμέριων μέχρι τη Βόρεια Αφρική. Οι Μυκηναίοι Πολεμιστές και οι αυξημένες ανάγκες τους να αντιμετωπίζουν πολυάριθμους εχθρούς γέννησαν με τη σειρά τους, την κάστα των τεχνιτών που δημιούργησαν όπλα, πανοπλίες και άλλα μικροαντικείμενα καθημερινής χρήσης, τα κτερίσματα, που συντρόφευαν τους Ήρωες στους Θολωτούς Τάφους, περίτεχνα αξεπέραστης λάμψης και αισθητικής. Οι Τεχνίτες όπως του Μυκηναϊκού Κόσμου, δημιούργησαν και τοιχογραφίες για όμορφα σπίτια και στολίδια για τις γυναίκες για να κάνουν ακόμα πιο όμορφη τη λιγοστή ζωή των πολεμιστών.
Έπειτα, τα Έπη του Ομήρου έπλασαν την Κλασική Ελλάδα. Από τις νικηφόρες αποκρούσεις των πολυάριθμων βαρβαρικών στρατευμάτων της Περσικής Αυτοκρατορίας στην εμφύλια και πολύχρονη σύρραξη του Πελοποννησιακού Πολέμου. Από τις στάχτες του Ελληνικού Κόσμου, αναγεννάται ο Αξεπέραστος και Μεγαλοπρεπής Ήλιος της Βεργίνας: Ο Αλέξανδρος. Οι Μακεδόνες που ζούσαν ακόμα στην εποχή του Ομήρου και έφεραν ως σύμβολα το Λέοντα και τον δεκαεξάκτινο Αστέρι των Αργεάδων, υπό το Φίλιππο το Β’ υποτάσσουν τους υπόλοιπους Έλληνες και υπό τον Αλέξανδρο εκστρατεύουν στις χώρες του Προαιώνιου Εχθρού και κυριεύουν τον Κόσμο. Η Σάρισα δημιουργεί τον πολιτισμό των ελληνιστικών χρόνων. Ο Αλέξανδρος, με το ξίφος του χτίζει ελληνικές πόλεις-φυλάκια του ελληνισμού και βάζει τις βάσεις για τα ελληνιστικά βασίλεια που αποτελούν προοίμιο για την κραταιά Βυζαντινή Αυτοκρατορία που φέρει ως έμβλημα το Δικέφαλο Αετό, τον Ελληνισμό που κυριαρχεί σε Ανατολή και Δύση.
Ώσπου φτάνουμε στο ζοφερό σήμερα, όπου μετά την Άλωση της Πόλης, ο Προαιώνιος Εχθρός πάλι διοχετεύει το χρυσάφι του σε δημαγωγούς και ανθέλληνες και κινεί τα νήματα ώστε ο ελληνισμός να είναι υποχείριο του. Μετά από αιώνες σκλαβιάς, μετά από Επαναστάσεις και κινήματα Εθνικά φτάνουμε στο ζοφερό σήμερα. Ποταμοί Αίματος στο Βωμό Ελευθερίας του Έθνους που δεν είναι κι αυτό το ίδιο παρά ένα ποτάμι πορφυρό στο Χώρο και στο Χρόνο.
Μα, στη Μαιανδρική Ροή του Ποταμού, το Σήμερα έγινε Χθές. Η Σάλπιγγα Ήχησε. Τα Λάβαρα με τα Σύμβολα του Έθνους, γραπώθηκαν από λαβές δυνατών ανδρών με ατσαλένια θέληση. Η Φάλαγγα Βαδίζει και τα Λάβαρα Κυματίζουν Υπερήφανα. Η Φάλαγγα Βαδίζει στο Ρυθμό του Σαλπιγκτή που σήμανε την Ώρα των Ελλήνων. Ψάλλουμε μαζί με τους Νεκρούς Πατέρες και τα Αγέννητα Παιδιά μας τον Εθνικό των Ελλήνων Ύμνο προς την Ελευθερία που αντηχεί σαν Παιάνας των Αρχαίων Προγόνων σα βάδιζαν στη μάχη. Απόκοσμη Επίκληση της Νέμεσης και του Ενυάλιου. Δικαίωσις των Ελλήνων.
Τα Ματωμένα Λάβαρα ανεμίζουν πάνω στα ερείπια του Κόσμου και η Φάλαγγα Βαδίζει έτοιμη να δώσει τη Μάχη. Έτοιμη να χαθεί στη σκοτεινή άβυσσο της Λησμονιάς ή να Νικήσει.
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΤΙΜΩΡΟΙ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ
ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ
ΜΕ ΟΨΕΙΣ ΑΡΕΙΜΑΝΙΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΟΥΝ ΤΗ ΓΗ
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ Η ΓΗ ΤΡΕΜΕΙ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ Ή ΝΕΚΡΟΙ ΛΟΓΙΕΣΤΕ…
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-gennhsh-enos-neou-ellhnikou-politismou#.UjbsQ8bIbSI#ixzz2f3RPvzmR