Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ και οι πρόθυμοι σύμμαχοί τους υποστηρίζουν φανερά και απερίφραστα την ισλαμική τρομοκρατία σε περιοχές όπως η Λιβύη και η Συρία. Το ερώτημα είναι γιατί το πράττουν. Γιατί άραγε οι ΗΠΑ και οι σιωνιστές ενδιαφέρονται να υπάρξει σε αυτές τις περιοχές δυνατή ισλαμική παρουσία; Η απάντηση είναι απλή και ξάστερη. Η ιστορία των περιοχών της Μέσης Ανατολής τα τελευταία εξήντα χρόνια μας δίδαξε ότι η μεγαλύτερη απειλή για την συμμαχία των Αγγλοαμερικανών σιωνιστών είναι η εμφάνιση του κοσμικού αραβικού και ιρανικού εθνικισμού. Από την εποχή του αιγύπτιου Νάσερ και του ιρανού Μοσαντέκ τα κοσμικά εθνικιστικά κινήματα στην Μέση Ανατολή θεωρούνται μια σοβαρότατη απειλή για τα σχέδια της λεγόμενης Δύσης. Εξαιτίας αυτού για την Δύση το μιλιταριστικό-τρομοκρατικό Ισλάμ είναι ένα αντίδοτο για τον εθνικισμό της περιοχής αυτής.
Βεβαίως υπάρχουν και άλλα φαινόμενα στην περιοχή που πρέπει να αναφερθούν. Οι ισλαμικές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής τείνουν στην οπισθοδρόμηση, στην καταπίεση, ρέπουν σε φυλετικές διαμάχες, είναι οικονομικά στάσιμες, στρατιωτικά συνήθως ανίκανες και εξ αυτών εύκολα ελεγχόμενες και χειραγωγήσιμες. Επιπλέον, τα παρακλάδια του σουνιτικού Ισλάμ, όπως οι σαλαφιστές και οι βαχαμπιστές, αποτελούν μια αποτελεσματική οδό για να περιοριστεί το σιιτικό Ιράν. Όλοι όσοι ασχολούνται με τον αραβικό κόσμο γνωρίζουν ότι οι σουνίτες Άραβες διακατέχονται από μια ενστικτώδη αποστροφή και περιφρόνηση προς τους σιίτες και τους Ιρανούς. Το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως και στην πραγματικότητα ο ιστορικός ανταγωνισμός μεταξύ των δυο αιρέσεων του Ισλάμ, σουνιτών και σιιτών, είναι πολύ πιο βαθύς και αιματηρός απ’ ότι ο ανταγωνισμός με τον Χριστιανισμό ή τον Ιουδαϊσμό.
Συμπερασματικά λοιπόν όταν οι ΗΠΑ και η συμμαχία των Αγγλοαμερικανών σιωνιστών αντιτάσσουν την μια ομάδα του Ισλάμ εναντίον της άλλης, όταν αντικαθιστούν τον ένα ηγέτη με κάποιον άλλο, όταν δημιουργούν και καταλύουν κράτη, όταν διαιρούν και κατακτούν δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να «διαχειρίζονται» αυτή την ταραγμένη περιοχή. Σήμερα η Μέση Ανατολή είναι στο μεταίχμιο ενός ριζικού μετασχηματισμού. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ειδήμων επί γεωπολιτικών θεμάτων για να αντιληφθεί ότι η Ουάσιγκτον και τα υπαλληλικά της κράτη στην αραβική χερσόνησο βοηθούν τα ισλαμικά τρομοκρατικά κινήματα στην προέλαση και εξάπλωσή τους. Όλοι έχουμε κατανοήσει ότι στην Μέση Ανατολή οι ΗΠΑ και οι πρόθυμοι σύμμαχοί τους προτιμούν να συνεργάζονται με οπισθοδρομικές ισλαμικές κυβερνήσεις παρά με κοσμικές έχουσες εθνικιστική ατζέντα.
Εξυπακούεται ότι δεν πρέπει να εκπλησσόμεθα από το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον βοήθησε στην δημιουργία της Αλ Κάϊντα για να πολεμήσει τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Δεν πρέπει να εκπλησσόμεθα ότι η Ουάσιγκτον συνεργάστηκε με την Αλ Κάϊντα για να βοηθήσουν τους μουσουλμάνους Αλβανούς και Βόσνιους εναντίον των χριστιανών Σέρβων. Δεν πρέπει να εκπλησσόμεθα ότι ή Ουάσιγκτον εκπαίδευε ισλαμικά κόμματα για την κατάληψη της εξουσίας στην Αίγυπτο. Δεν πρέπει να εκπλησσόμεθα ότι η Ουάσιγκτον συνεργάστηκε με την Αλ Κάϊντα στην ανατροπή του Καντάφι. Και δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι η Ουάσιγκτον εξοπλίζει την Αλ Κάϊντα στον πόλεμο εναντίον του Άσσαντ. Εν κατακλείδι η Αλ Κάϊντα, Σαλαφιστές-Βαχαμπιστές επί πολλά έτη αποτελούν την ισλαμική στρατιωτική πτέρυγα των Αγγλοαμερικανών σιωνιστών με την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Πακιστάν να παίζουν τον ρόλο του συνδέσμου (liaison officer) μεταξύ των ισλαμιστών τρομοκρατών και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.
Ο τουρκικός παράγοντας σε όλα αυτά είναι αρκετά κρίσιμος. Η ατζέντα των Αγγλοαμερικανών σιωνιστών για την περιοχή συμπεριλαμβάνει ένα κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ, το οποίο βέβαια θα δημιουργήσει αποσχιστικές τάσεις των κουρδικών περιοχών της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι οι σιωνιστικοί σχεδιασμοί για την Μέση Ανατολή μπορεί να βλάψουν τα εθνικά τους συμφέροντα. Επίσης γνωρίζουν ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από τις ΗΠΑ και την Δύση και ότι η γεωπολιτική τους φαντασίωση περί νεοοθωμανικού κράτους είναι ένα παιχνίδι σκακιού (ίσως και πόκερ) που μπορεί να χάσουν. Ενώ λοιπόν οι ΗΠΑ και οι Αγγλοαμερικανοί σιωνιστές έχουν ηγεμονικές φαντασιώσεις για την περιοχή, η Άγκυρα εκ μέρους της εξακολουθεί να θέλει να εκπληρώσει τα νεοοθωμανικά της όνειρα ελπίζοντας να αποσπάσει θετικά αποτελέσματα από την κατάσταση που θα διαμορφωθεί.
Ποια κατάσταση μπορεί να διαμορφωθεί; Η σύσταση μεγάλου κουρδικού κράτους, το λεγόμενο Κουρδιστάν, στην περιοχή και ο κίνδυνος απόσχισης περιοχών της νοτιοανατολικής Τουρκίας θα οδηγήσει την Άγκυρα να ζητήσει ανταλλάγματα. Αυτά τα ανταλλάγματα δεν μπορεί να αφορούν εδάφη ή περιοχές ανατολικά της Τουρκίας. Η Τουρκία θα ζητήσει από τους σιωνιστές να προσεταιριστεί εδάφη και περιοχές από το ανατολικό Αιγαίο και την Κύπρο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το μόνο αντίβαρο σε αυτά τα γεωπολιτικά σχέδια των Αγγλοαμερικανών σιωνιστών είναι η Ρωσίαη οποία με την τεράστια στρατηγική της παρουσία στην περιοχή μπορεί να ματαιώσει αυτούς τους υποχθόνιους και θανατηφόρους σχεδιασμούς. Όποιος συμμαχεί σήμερα με το Ισραήλ και συνάπτει μαζί του διακρατικές συμφωνίες ουσιαστικά συμβαδίζει με τα νεοοθωμανικά σχέδια των Τούρκων και θέτει σε μέγα κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που το αμυντικό δυναμικό της χώρας έχει πλήρως απαξιωθεί λόγω των προδοτικών ενεργειών της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Σύμμαχοι της Ελλάδας μπορεί να είναι μόνο αυτοί που αντιτάσσονται στα σχέδια των σιωνιστών για την Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα:http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-neoothwmanikh-strathgikh-sumbadizei-me-ta-schedia-twn-siwnistwn#.UlaKLxbic8s#ixzz2hJfYvk2d