Την 12η Οκτωβρίου του 1944, απεχώρησαν τα γερμανικά στρατεύματα από την Αθήνα. Δοθείσης ευκαιρίας, οι πάσης φύσεως κομμουνιστές με πανηγυρικές τους ανακοινώσεις, επιχειρούν και πάλι να καπηλευθούν την αντίσταση στους κατακτητές. Δικαιούνται; Ας γυρίσουμε, στην αρχή της κατοχής… Είναι γνωστό, ότι οι Έλληνες Εθνικιστές ήταν αυτοί που πολέμησαν ηρωικά στα οχυρά της «γραμμής Μεταξά» και εδόξασαν την Ελλάδα στα πέρατα της γης. Τι έκαναν τότε οι «αντιστασιακοί» κομμουνιστές;
Έως την 22α Ιουνίου 1941, που έγινε η γερμανική επίθεση στον… παράδεισο των Σοβιέτ, ίσχυε το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ και οι ανά τον κόσμο κομμουνιστές μόνο… αντιστασιακοί δεν ήταν. Μάλιστα, στην Ελλάδα είχε ήδη συμβεί η πρώτη πράξις συνεργασίας του ΚΚΕ με τις δυνάμεις κατοχής. Επρόκειτο για την απελευθέρωση από την Ακροναυπλία 25 κρατουμένων κομμουνιστών, κατ’ απαίτησιν της βουλγαρικής πρεσβείας, εφόσον όλοι εδήλωσαν «Βούλγαροι». Για καλή τύχη των εν Ελλάδι κομμουνιστών (καθότι η συνεργασία θα προχωρούσε περαιτέρω και θα εκτίθονταν περισσότερο…) η γερμανική επίθεση κατά της ΕΣΣΔ δεν άργησε κι έτσι εν μία νυκτί μεταμορφώθηκαν σε «αντιστασιακούς» και «πατριώτες», ένεκα της ανάγκης.
Λίγες ημέρες μετά την γερμανική επίθεση, η Μόσχα έδωσε εντολή στα κατά τόπους όργανά της, να οργανώσουν ανταρτικά κινήματα, για να υποχρεώνονται οι Γερμανοί να διατηρούν επαρκή στρατεύματα στις κατεχόμενες χώρες, στρατεύματα τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα αποστέλλονταν στο ανατολικό μέτωπο…
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο Εθνικισμός.net
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-ethnikh-antistash-twn-kommounistwn-gia-thn-uperaspish-ths-sobietikhs-enws#ixzz2hiopcupi
