Τα στοιχεία που αφορούν τα οπλικά συστήματα της Ρωσίας μετά από αρκετά έτη σύγχρονης εξοπλιστικής δραστηριότητας έχουν ως ακολούθως. Πάνω από 400 διηπειρωτικοί πύραυλοι ICBM (Inter Continental Ballistic Missile) σε επίγειες (σταθερές ή αυτοκινούμενες) και θαλάσσιες βάσεις, 8 υποβρύχια που φέρουν βαλλιστικούς πυραύλους, 20 επιθετικά υποβρύχια, πάνω από 50 πολεμικά πλοία επιφανείας, περίπου 100 δορυφόροι στρατιωτικής τεχνολογίας, 600 σύγχρονης τεχνολογίας μαχητικά αεροσκάφη (συμπεριλαμβάνονται και 5ης γενιάς μαχητικά), περίπου 1000 μαχητικά ελικόπτερα, 28 επιπέδου συντάγματος αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά συστήματα S-400 , 38 επιπέδου μεραρχίας συστήματα αεράμυνας Vityaz, 10 επιπέδου ταξιαρχίας πυραυλικά συστήματα Iskander-M, 2.300 άρματα νέας τεχνολογίας, 2.000 αυτοκινούμενα συστήματα πυροβόλων και πάνω από 17.000 στρατιωτικά οχήματα.
Τα στοιχεία και οι αριθμοί δείχνουν την αποφασιστικότητα της Ρωσίας να αντιμετωπίσει και να αναχαιτίσει την πρόθεση των ΗΠΑ για επίτευξη πυρηνικής πρωτοκαθεδρίας. Η Μόσχα πέραν του οπλοστασίου της που συνεχώς αναβαθμίζει βασίζεται και σε 2.000 στρατηγικές πυρηνικές κεφαλές που έχουν αναπτυχθεί στα ηπειρωτικά εδάφη της Ρωσικής Συνομοσπονδίας και στα υποβρύχια του ρωσικού ναυτικού. Πέραν αυτών η Ρωσία σε περίπτωση πυρηνικής κρίσης μπορεί να βασίζεται σε αρκετές άκρως απόρρητες βάσεις που κληρονόμησε από την Σοβιετική Ένωση.
Το εθνικό σύστημα διοίκησης και ελέγχου των πυρηνικών βάσεων της Ρωσίας είναι διεσπαρμένο σε διαφορετικές υπόγειες τοποθεσίες. Σύμφωνα με αναλύσεις των Αμερικανών δυο από τις πλέον μυστικές βάσεις των Ρώσων βρίσκονται στα Ουράλια Όρη, στα σύνορα μεταξύ ευρωπαϊκής Ρωσίας και Σιβηρίας. Η μια εξ αυτών είναι στα όρη Yamantau, πλησίον της πόλης Mezhgorye, όχι μακριά από την μεγάλη εγκατάσταση εργαστηρίων κατασκευής πυρηνικών όπλων Chelyabinsk-70. Στρατιωτικοί αναλυτές υποθέτουν ότι το συγκρότημα Yamantau, που εκτείνεται σε περίπου 700 τετραγωνικά χιλιόμετρα υπόγειες εγκαταστάσεις, διαθέτει αποθήκες πυρηνικών κεφαλών, συστήματα ελέγχου και εκτόξευσης πυραύλων όπως επίσης και δυνατότητες παραγωγής πυρηνικών κεφαλών.
Πέραν των δυο υπόγειων βάσεων Yamantau και Kosvinsky οι Ρώσοι διαθέτουν και την υπόγεια βάση Sherapovo νοτίως της Μόσχας. Είχε κατασκευαστεί το 1950 και ήταν η βάση που θα φιλοξενούσε την σοβιετική νομενκλατούρα σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου. Το Κρεμλίνο είναι συνδεδεμένο με το Sherapovo, αλλά και με άλλες υπόγειες βάσεις όπως αυτήν του Chekhov, μέσω ενός μυστικού υπόγειου σιδηροδρόμου. Οι βάσεις Sherapovo και Chekhov είναι σε θέση να φιλοξενήσουν σε περίπτωση πολέμου περίπου 30.000 άτομα.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές η βάση Kosvinsky σε περίπτωση πολέμου δίνει την δυνατότητα στην κυβέρνηση και τις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας να ανταποδώσουν οποιαδήποτε πυρηνική πρώτη επίθεση (nuclear first strike). Η κατασκευή αυτής της βάσης έδωσε τα μέσα στην Ρωσία να ισοσκελίσει στρατηγικά την μείωση των πυρηνικών της δυνάμεων μετά το πέρας του ψυχρού πολέμου και την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Υπό αυτή την έννοια η ύπαρξη μυστικών βάσεων στην σημερινή Ρωσία είναι ένα μέσο να ανταποκριθεί αυτή η χώρα στην πρόθεση πρώτης πυρηνικής επίθεσης του οποιουδήποτε εχθρού της.
Αν και ο ψυχρός πόλεμος έχει λήξει, η πυρηνική ισορροπία του τρόμου έχει επανέλθει και ίσως είναι αυτή που εμποδίζει την ολοκλήρωση των αμερικανοσιωνιστικών σχεδίων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της κεντρικής Ασίας.
Γ.Λ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oi-mustikes-stratiwtikes-baseis-kai-to-oplostasio-ths-rwsias#ixzz2k3BE042e