Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση δημοσίευσε στην εφημερίδα “δημοκρατία” ο Σάββας Καλεντερίδης, ένας από τους πλέον έγκυρους αναλυτές και γνώστες του διεθνούς παρασκηνίου. Την μεταφέρουμε αυτούσια, καθώς επιβεβαιώνει τις θέσεις της Χρυσής Αυγής και τους προβληματισμούς που εκφράσαμε από την πρώτη στιγμή που οι αφελληνισμένοι παράγοντες της ελλαδικής κυβέρνησης παρουσίασαν σαν… “εθνικό στόχο” την δημιουργία άξονα Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ:
Στρατηγική σχέση Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος: Το όραμα μετατρέπεται σε εφιάλτη;
Κύπρος: Πόσο απέχει η Κόλαση από τον Παράδεισο
Του Σάββα Καλεντερίδη
Αν και κανείς δεν γύρισε πίσω να μας πει πώς είναι, όπως αναφέρει ο λαϊκός ποιητής σε στίχο ενός παραδοσιακού ποντιακού τραγουδιού, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μια γραμμή χωρίζει τον παράδεισο από την κόλαση.
Η τελεολογική αυτή αναφορά γίνεται σκόπιμα, γιατί τα όσα συμβαίνουν ή τα όσα είναι δυνατόν να συμβούν στην Κύπρο και την Ελλάδα, με αφορμή τα ενεργειακά και τη σύμπραξη-συμμαχία με το Ισραήλ, ούτως ή άλλως, έχουν τέτοιο μέγεθος, που μπορεί να οδηγήσουν τον Ελληνισμό στον παράδεισο ή στην κόλαση!
Το ιδανικό σκεπτικό-σενάριο πάνω στο οποίο κινούνται οι εξελίξεις, για την σύμπηξη στρατηγικής σχέσης στον άξονα Ισραήλ-Κύπρος-Ελλλάδα, είναι το εξής: Το Ισραήλ, που είναι περιτρυγιρισμένο από μουσουλμανικές χώρες, κατά τεκμήριο εχθρικές προς αυτό, για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του, πρέπει να συστρατευθεί σε πολλούς τομείς με την Κύπρο και την Ελλάδα, για να αποκτήσει έναν ασφαλή και ευρύ διάδρομο ο οποίος θα λειτουργεί ως δίαυλος-σύνδεσμος που θα το ενώνει με την Ευρώπη. Για να γίνει δε αυτό, θα πρέπει η ΑΟΖ της Κύπρου με αυτήν της Ελλάδος να επικαλύπτονται, για να υπάρχει φυσική συνέχεια των ΑΟΖ των τριών χωρών και να μην δημιουργηθεί μουσουλμανική λίμνη, με την ένωση των ΑΟΖ της Τουρκίας και της Αιγύπτου.
Πάνω σ’ αυτό το σκεπτικό-πλαίσιο επιχειρηματολογούν οι μέντορες της τριπλής αυτής στρατηγικής σχέσης, για να πείσουν τους ιθύνοντες των τριών χωρών να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις, αλλά και την κοινή γνώμη της Κύπρου και της Ελλάδας να υποστηρίξει μια τέτοια σχέση.
Αυτό στην πράξη σημαίνει η Κύπρος θα έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του εβραϊκού παράγοντα στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των υποθαλασσίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, της κατασκευής και της απρόσκοπτης λειτουργίας του τερματικού υγροποίησης, και της κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου στη γραμμή ΑΟΖ Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδος, εξελίξεις που προϋποθέτουν ότι η Τουρκία θα έχει αποδεχτεί μια σειρά από τετελεσμένα, όπως:
-Απρόσκοπτη λειτουργία πλατφορμών εξόρυξης στα οικόπεδα που παραχωρήθηκαν στις εταιρείες Noble, Total, Eni, Kogas, Novatek,
-Οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου,
–Οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου,
-Κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος.
Ενώ, λοιπόν, συμβαίνουν όλα αυτά ή για την ακρίβεια εξελίξεις στην κατεύθυνση που προαναφέραμε, την ίδια στιγμή υπάρχουν εξελίξεις που κινούνται σε μια εντελώς άλλη κατεύθυνση.
Τι εννοούμε!
Ο πανίσχυρος επιχειρηματικός όμιλος Ζορλού, που ανήκει σε οικογένεια εξισλαμισμένων εβραίων της Θεσσαλονίκης, προσπαθεί να πείσει κέντρα αποφάσεων στην Τουρκία και το Ισραήλ, να προβούν σε κινήσεις για να ξεπεραστούν τα πολιτικά προβλήματα μεταξύ των δυο χωρών, για να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο κατασκευής αγωγού που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου στην Τουρκία και εκείθεν στην Ευρώπη.
Μάλιστα, για να γίνει λειτουργικό το ως άνω σχήμα και να καταστεί δυνατή η μεταφορά και πώληση φυσικού αερίου από τα κυπριακά κοιτάσματα, στην Τουρκία, θα επιδιωχθεί να βρεθεί λύση στο Κυπριακό με ταχύτατες διαδικασίες!
Όσο για τους κύκλους που θα επιχειρήσουν -επιχειρούν ήδη- να πείσουν την Κύπρο και την Ελλάδα να αποδεχτεί τη «λύση», μην κουράζεστε, είναι οι ίδιοι που έφεραν το κατάπτυστο Σχέδιο Αννάν.
Όσο για το περιεχόμενο της νέας λύσης, και πάλι μην κουράζεστε, είναι το ίδιο με το προαναφερθέν κατάπτυστο, ανεξαρτήτως της ονομασίας που θα του δοθεί.
Αυτό που αλλάζει είναι οι ηγέτες που θα κληθούν να διαχειριστούν την κατάσταση. Τότε ήταν ο Τάσος Παπαδόπουλος και ο Κώστας Καραμανλής. Τώρα, ο Νίκος Αναστασιάδης και ο Αντώνης Σαμαράς!
Ένα άλλο που επίσης αλλάζει, είναι η κατάσταση της Κύπρου και της Ελλάδας.
Τότε, η Κύπρος ζούσε τη μέθη μιας στρατηγικής νίκης, που ήταν η είσοδός της στην Ε.Ε. και η Ελλάδα την παραζάλη των Ολυμπιακών Αγώνων και της συμμετοχής στην Ευρωζώνη, που από τεράστια νίκη μετατράπηκε σε «Αχίλλειο πτέρνα».
Τώρα, Κύπρος και Ελλάδα είναι δυο κράτη-αποικίες χρέους, με εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες να αντέξουν σε πιέσεις των μεγάλων δυνάμεων και των μεγάλων συμφερόντων!
Τότε, Κύπριοι και Ελλαδίτες είχαμε το σθένος να πούμε και να στηρίξουμε ένα ΟΧΙ και να γίνουμε δίχτυ προστασίας στα εθνικά μας συμφέροντα, σε ενδεχόμενο παραστράτημα των ηγετών μας.
Τώρα, παρασυρμένοι από την αμπώτη της οικονομικής κρίσης, σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον στους δρόμους, με πρωτόγνωρη βαρβαρότητα, στο όνομα της υπερεθνικιστικής και της αριστερίστικης ορθοδοξίας!
Με βάση όλα αυτά, έρχεται η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ηγεσία και πολίτες εσμέν έτοιμοι!!!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “δημοκρατία”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/sabbas-kalenteridhs-ajonas-israhl-kuprou-ellados-to-orama-metatrepetai-se-e#ixzz2k9gahmbJ