Ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες πολλά γύρω από το καυτό θέμα της φορολόγησης – έτσι τη λένε τώρα – των καταθέσεων στην Ευρωζώνη. Κρίνουμε, λοιπόν, σκόπιμο να παραθέσουμε ένα ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ, που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα Χ.Α. στο φύλλο 818, της 3ης Απριλίου 2013, με τον τίτλο: «Σχεδιάζουν δήμευση καταθέσεων;»), στην σελίδα 17:
“...Ερχόμαστε στην περίπτωση της Πατρίδας μας και τις διαγραφόμενες δύσκολες καταστάσεις που ακολουθούν. Θεωρούμε ότι ακολουθούν, γιατί με βάση όσα διαδραματίζονται στο διεθνές στερέωμα και τις δημοσιεύσεις που εύκολα (πολλές φορές αυτές είναι και υποβολιμαίες, σκόπιμα διαδιδόμενες) ή δύσκολα (αυτές αφού σταθμισθούν κατάλληλα είναι πιο αξιόπιστες) αλιεύονται από το οικονομικό επιτελείο της Χ.Α. και τους συνεργάτες μας, είναι ολοφάνερο ότι έχουν δρομολογηθεί και θα επιβληθούν εκτός εάν οι λαοί της Ευρώπης-και όχι μόνο-συνειδητοποιήσουν και ακολουθήσουν τις συνεχώς πιο δυνατές φωνές του κινήματός μας για απελευθέρωση από το παγκόσμιο τοκογλυφικό σύστημα των επικυρίαρχων του χρήματος. Να τις ακολουθήσουν υψώνοντας στις χώρες τους τις δικές τους φωνές που θα ταρακουνήσει το σύστημα δουλείας του χρήματος που έχει επιβληθεί…”
Ας παρακολουθήσουμε, μερικές πρόσφατες ειδήσεις σχετικά με τα επερχόμενα, με κυρίαρχο, λόγω Κύπρου, το θέμα του πειράγματος των καταθέσεων των αποταμιευτών. Γράφουμε «πειράγματος» γιατί «ο διάολος έχει πολλά ποδάρια» όπως λέει η λαϊκή ρήση. Και μπορεί να έχει τη μορφή, Φόρου, Δέσμευσης για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, υποχρεωτικής Μετατροπής από έντοκο σε άτοκο λογαριασμό, υποχρεωτικής Μετατροπής των προθεσμιακών καταθέσεων σε μεγαλύτερης από την αρχική διάρκειας, Έκτακτης εισφοράς-ναι ακόμα μια έκτακτη εισφορά, και ούτω καθ’ εξής.
“Το πρώτο ταμπού (ομόλογα δημοσίου) καταρρίφθηκε στην Ελλάδα με το PSI – το δεύτερο ταμπού (τραπεζικές καταθέσεις) στην Κύπρο. Το τρίτο και το τελευταίο, το ευρώ δηλαδή, πώς θα καταρριφθεί; από την Ελλάδα την Ιταλία, ή θα προλάβει η Ισπανία, η Γερμανία ή όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι Πολίτες”;.
Σύμφωνα με ορισμένα διεθνή ΜΜΕ, εάν το πείραμα της Κύπρου επιτύχει, η «κατάσχεση» των τραπεζικών καταθέσεων θα συνεχισθεί και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Εδώ θα μας επιτρέψετε να υποψιασθούμε ότι η βιασύνη, με την οποία η Γερμανίδα καγκελάριος επιβεβαίωσε επίσημα τις κρατικές εγγυήσεις για το ποσόν των 100.000 €, δεν είναι όπως αρχικά ακούγεται τόσο αθώα, μάλλον ανησυχητική είναι.
Μέσα από πρόσφατες δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών οργανισμών και τραπεζών, όπως του νέου διευθυντή του Eurogroup, φαίνεται να ευρίσκεται ήδη σε επεξεργασία ένα σχέδιο, μέσω του οποίου, αντί να αντιμετωπίζεται η κρίση χρέους με «πακέτα διάσωσης», θα επιδιωχθεί η καταπολέμηση της με τη βοήθεια μίας πανευρωπαϊκής φορολόγησης.
Στο πλαίσιο αυτό, δύο τουλάχιστον γνωστές εταιρείες, η GoldmanSachs και η BostonConsultingGroup, από το 2011 ήδη, έκαναν μελέτες και υπολογισμούς και σχέδια που είναι στη διάθεσή μας με αναλυτικά στοιχεία, απόλυτα μεγέθη και ποσοστά.
Ειδικότερα, μέσω της πρώτης εταιρείας ανέλυσαν και μελέτησαν την επιβολή μίας ανάλογης με την Κύπρο φορολόγησης επί των καταθέσεων στην Ισπανία, στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία αλλά και σε άλλες θεωρούμενες υγιείς χώρες όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, όπου με ενδεικτικό ποσοστό «φορολόγησης» καταθέσεων 8,5% θα μπορούσαν να εισπραχθούν από τις πέντε πρώτες περισσότερα από 305 δις €, με 1% περί τα 35,9 δις €, καθώς επίσης με 0,1% γύρω στα 3,6 δις €.
Στα πλαίσια του σεναρίου που επεξεργάστηκε η δεύτερη εταιρεία (BostonConsultingGroup–BCG), το οποίο έχουμε στη διάθεση μας, έγινε προσπάθεια υπολογισμού του ποσοστού, με το οποίο θα έπρεπε να φορολογηθεί/μειωθεί η περιουσία των νοικοκυριών σε κάθε χώρα – έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της συμφωνίας του Μάαστριχτ (60% του ΑΕΠ), ή να είναι λίγο υψηλότερο. Να σημειώσουμε ότι τα στοιχεία που επεξεργάστηκε η εν λόγω εταιρεία είναι του 2009 και προφανώς τα τωρινά είναι χειρότερα.
Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη, τα ελληνικά νοικοκυριά θα πρέπει να πληρώσουν 47% φόρο επί των τραπεζικών καταθέσεων τους, ώστε το δημόσιο χρέος της χώρας τους θα μειωνόταν στο 60% του ΑΕΠ (στοιχεία 2009). Το ποσοστό αυτό μπορεί να γίνει μικρότερο ή μεγαλύτερο, ανάλογα με τις τάσεις διαφόρων παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη στα σενάρια των εταιρειών, όπως π.χ. τα ισχύοντα επιτόκια και το ετήσιο ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Ποιος ενδιαφέρεται και ποιος πληρώνει για τις μελέτες;
Προφανώς, τέτοιου είδους μελέτες δεν συντάσσονται χωρίς πολιτική εντολή – επειδή αφενός μεν κοστίζουν πολύ μεγάλα ποσά, αφετέρου δε απαιτούνται λεπτομερείς πληροφορίες εκ μέρους μεγάλων και αξιόπιστων διεθνών οργανισμών (Eurostat, ΕΚΤ, κλπ.).
Επομένως, προετοιμάζεται αναμφίβολα ένα σχέδιο δήμευσης μέρους της ιδιωτικής περιουσίας των Ευρωπαίων πολιτών – έτσι ώστε να τραφεί το αχόρταγο χρηματοπιστωτικό κτήνος, ο εργοδότης δηλαδή της πολιτικής, από τους πολίτες-θύματα του.
Τέλος, αξίζει να προτρέψουμε τους συναγωνιστές να αναρωτηθούν και να αναζητήσουν ποιοι είναι κυρίαρχοι μέτοχοι στις προαναφερθείσες εταιρείες, καθώς και σε άλλες μεγάλες εταιρείες συμβούλων, χρηματοπιστωτικών οργανισμών, εταιρειών αξιολόγησης, κλπ. Θα εκπλαγεί ο μη γνωρίζων τους τρόπους δημιουργίας και ελέγχου του παγκόσμιου τοκογλυφικού συστήματος, από τη συχνότητα ανεύρεσης στα κυρίαρχα αυτά κεφάλαια των γνωστών αιώνιων παγκόσμιων προβοκατόρων. Ένα έχουμε να υπογραμμίσουμε σαν συμπέρασμα της αναζήτησης αυτής: θα επαληθευθεί η παροιμία «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει». Και βέβαια πεινούν και δυστυχούν οι λαοί…
Αυτά ανέφερε τότε το άρθρο, και από τότε πολλά συνέβησαν, που έστρεψαν το ενδιαφέρον του Έλληνα πολίτη/ψηφοφόρου στο κυνήγι μαγισσών που κυριαρχεί στη πολιτική σκηνή και στα Μ.Μ.Ε επί ένα και πλέον μήνα, ώστε, μονόπλευρα να στοχοποιηθούν και να αδρανοποιηθούν οι εκπρόσωποι ενός νόμιμου πολιτικού κόμματος και οι «ηρακλειδείς της δημοκρατίας» του … «συνταγματικού τόξου» να προωθούν αθόρυβα τα κατοχικά τους σχέδια….Να αντιμετωπίσουν βέβαια με πολιτικό λόγο τα επιχειρήματα των «κακών» της πολιτικής σκηνής, πάντως, ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ.
Α.Κ.
