Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ των «Νέων» και της «Αυγής», σχετικά με μια γελοιογραφία που δημοσιεύθηκε στα «Νέα» και η οποία σατίριζε την παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Ραχήλ Μακρή πάνω στα κάγκελα. Τα «Νέα» μίλησαν για το δικαίωμα στην κριτική, την αλογόκριτη γελοιογραφία ακόμη και την σάτιρα, ενώ η «Αυγή» με την σειρά της μίλησε για πόλεμο λάσπης, σεξισμό, παραπλάνηση και παραπληροφόρηση.
Επειδή, όμως, άλλο «Αυγή» και άλλο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ η όλη ιστορία δείχνει και την βαθύτατη υποκρισία που διέπει και τις δύο πλευρές. Η «ευθιξία» των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, είτε αυτή αφορά «το δικαίωμα στην ελεύθερη διατύπωση της κριτικής» ή το «δικαίωμα στην υπεράσπιση της υπόληψης», φαίνεται ότι εξαντλείται μόνο στις αναμεταξύ τους αντεγκλήσεις.Γιατί σε ότι αφορά την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ εκεί και οι δυο πλευρές, αλλά και γενικότερα το πολιτικό και εκδοτικό κατεστημένο, δεν κράτησαν κανένα πρόσχημα. Αγνοώντας με τον πιο ωμό και προκλητικό τρόπο το τεκμήριο της αθωότητας λοιδόρησαν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ βάναυσα, όχι μόνο μετά το τραγικό περιστατικό στην Αμφιάλη αλλά και νωρίτερα.
Τόσο η αρθρογραφία των διαφόρων εντύπων της καθεστωτικής δημοσιογραφίας όσο και οι συνοδευόμενες γελοιογραφίες ξεφεύγουν έτη φωτός από την οποιαδήποτε έντιμη προσέγγιση κριτικής απέναντι στις θέσεις ενός νομίμου Πολιτικού Κόμματος. Στην περίπτωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οι αλληλοκατηγορίες των δύο πλευρών ενσωματώθηκαν σ΄ένα κοινό μέτωπο, δημιουργώντας ένα κράμα αλητείας, χυδαιότητας και αποκλεισμού κάθε δυνατότητας απάντησης από Εμάς. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε τότε για την κατασυκοφάντηση ενός Κόμματος, το οποίο αυτήν τη στιγμή ενδέχεται να είναι πρώτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Κανείς δεν νοιάστηκε για την σπίλωση προσώπων και συνειδήσεων, η οποία σε καθημερινή βάση παρήλαυνε απ΄όλες τις εκφάνσεις και εκφράσεις των ΜΜΕ. Όλοι αυτοί οι υπερασπιστές του «δικαιώματος της έκφρασης», που τώρα προσπαθούν να την «καλουπώσουν» είτε στην εκδοχή των «Νέων» είτε της «Αυγής», έκαναν ότι μπορούσαν για να την απαγορεύσουν στην περίπτωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Γι΄αυτό και θεωρούμε ότι ο «καυγάς είναι για το πάπλωμα», όπως λέει και το γνωστό ρητό. Ας μην ξεγελιέται κανείς από τους «υψηλούς τόνους αντιπαράθεσης» ανάμεσα στις δύο φυλλάδες. Συμβαίνει, άλλωστε, και στις «καλύτερες οικογένειες» να υπάρχουν εσωτερικά μικροκαυγαδάκια…
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/o-kaugas-newn-aughs-kai-kapoies-alhtheies-pou-ponane#ixzz2klERgp46