” Μάνα το ξέρω πως ανησυχείς κάθε φορά που φεύγω να πάω στα γραφεία της Χ.Α , το ξέρω πως κάθε λεπτό σε βασανίζει και το βλέμμα σου πέφτει στο τηλέφωνο γνωρίζω πως με πονάς και πως δεν θες να με χάσεις ποτέ σου..
Ξέρω πως φοβάσαι που διάλεξα τον δρόμο του Εθνικισμού, όμως φαντάζεσαι να έχανες τον γιο σου ως μέλος ή υποστηριχτή της αναρχοαριστεράς.???
ΟΥΔΕΠΟΤΕ…
Γι αυτό μητέρα να είσαι υπερήφανη κι αν τύχει να πεθάνω για την Ελλάδα..
Θεία είναι η δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει..!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ..!”
ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ Β. Κ., ΕΝΟΣ ΝΕΑΡΟΥ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΙΕΙ (Ή ΑΠΟΤΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥΣ) ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ… ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΙΛΟΥΣ “ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ” ΤΗΣ …ΚΑΒΑΤΖΑΣ, ΣΤΟΥΣ “ΜΑΧΗΤΕΣ” ΤΟΥ FB, ΣΤΑ “ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ” ΤΗΣ ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΙΑΣ ΤΩΝ …ΣΑΛΙΓΚΑΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗ …ΒΡΟΧΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΕΨΟΥΝ ΤΙΣ …ΔΑΦΝΕΣ…