Γράφει ο Αντίοχος.
Περί της ψήφου των ομογενών.
Μιλώντας στη βουλή κατά την πρόσφατη συζήτηση επί της προτάσεως μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός Εσωτερικών Μιχελάκης επανέφερε και πάλι το θέμα της ψήφου των ομογενών: «Σε λίγο καιρό η κυβέρνηση καταθέτει νομοθετική πρωτοβουλία για την ψήφο των ομογενών μας. Το είχε φέρει πρώτος ο Κώστας Καραμανλής, το ξαναφέρνει τώρα ο Σαμαράς. Για εμάς είναι εθνικά επιβεβλημένη η ψήφος των ομογενών και η σύνδεσή μας μαζί τους». Γεφύρι της Άρτας έχουν καταντήσει οι πολιτικάντηδες την ψήφο των ομογενών. Όλο λένε ότι θα την φέρουν στη βουλή, κι όλο… ξεχνάνε να το κάνουν. Είναι –αν θυμάμαι καλά- η 5η φορά που υπουργός της παρούσας κυβέρνησης το υπόσχεται, χωρίς να το πραγματοποιεί.
Θα χαθεί το ΚΚΕ.
Λοιπόν, ας το πάρουν απόφαση οι ομογενείς μας: δικαίωμα ψήφου δε θα τους δοθεί ποτέ, γιατί το σύστημα δε μπορεί να αυτό-ακρωτηριαστεί και να κόψει το (μακρύ) χέρι του, το ΚΚΕ. Διότι, άπαξ και προστεθούν στους ψηφοφόρους 1 εκατομμύριο ομογενείς (τόσοι υπολογίζονται από σοβαρές έρευνες ότι θα έχουν δικαίωμα ψήφου), το ΚΚΕ αυτομάτως θα πέσει κάτω από 3%, άρα θα μείνει εκτός βουλής και κρατικής χρηματοδότησης, άρα θα μείνουν απλήρωτοι οι 2.000 επαγγελματίες κομμουνιστές, με συνέπεια να πάνε σπίτι τους, άρα το ΚΚΕ θα εξαφανιστεί!
Το σύστημα δε λειτουργεί χωρίς το ΚΚΕ!
Μπορεί να το αντέξει αυτό το σύστημα; Όχι, δε μπορεί! Όπως έλεγε το παλιό σύνθημα «αλλαγή δε γίνεται χωρίς το ΚΚΕ», έτσι και τώρα «το σύστημα δε λειτουργεί χωρίς το ΚΚΕ»! Το είδαμε και στην πρόσφατη υπόθεση της κρατικής καταστολής κατά της Χρυσής Αυγής. Ενώ το ΚΚΕ έπρεπε φυσιολογικά να φοβάται ότι οι κατηγορίες κατά της Χρυσής Αυγής (περί «ανατροπής του πολιτεύματος», κ.τ.λ.), θα μπορούσαν κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθούν εναντίον του, δεν έδειξε να κωλώνει και το μόνο που βρήκε να πει κατά της κυβέρνησης της καταστολής, ήταν ότι… άργησε κιόλας! Προφανώς, είχε πάρει τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις από το σύστημα. Έτσι, τα θύματα… δολοφονικής επίθεσης (!!!) παρίσταναν οι μαντραχαλάδες του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, με δύο γρατζουνιές όλες κι όλες, για να «δέσει το γλυκό» των κατηγοριών. Πρώτοι και καλύτεροι έτρεξαν οι κουκουέδες στα γραφεία των ανακριτών για να καταθέσουν κατά της «εγκληματικής οργάνωσης».
Το παρακρατικό καθήκον των κουκουέδων.
Και να μην ξεχνάμε και τα προηγούμενα. Μόλις η Χρυσή Αυγή επεκτάθηκε οργανωτικά σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος -οι συνήθεις κουκουλοφόροι μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του συστήματος μόνο στις μεγάλες πόλεις, που έχουν πανεπιστήμιο-, οι κουκουέδες ήταν αυτοί που ανέλαβαν πλέον το παρακρατικό καθήκον να παρενοχλούν, να παρεμποδίζουν και να τρομοκρατούν τις εκδηλώσεις του Κινήματος. Εγκαίνια γραφείων είχαμε; Να’ σου οι κουκουέδες αντισυγκέντρωση! Αιμοδοσία; Από τ’ άγρια χαράματα μαζεύονταν οι κουκουέδες απ’ όξω από τα νοσοκομεία για να την εμποδίσουν! Διανομή τροφίμων; Μία από τα ίδια! Ότι κι αν γινόταν, οι κουκουέδες βρίσκονταν πάντα απέναντί μας, στην πρώτη γραμμή του συστημικού παρακράτους! Ε, μπορεί, τώρα το σύστημα να τους αφήσει στους πέντε δρόμους; Όχι, δε μπορεί!
