Οι τηλεθεατές βλέποντας στις ειδήσεις ρεαλιστικές εικόνες από πεδία μαχών νομίζουν ότι οι σημερινοί πόλεμοι είναι ως επί το πλείστον πόλεμοι υψηλής τεχνολογίας (high-tech πόλεμοι). Ιδιαίτερα εντυπωσιακά σε σκηνές πολέμου είναι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή αεροχήματα (UAV), τα όπλα απόλυτης ακρίβειας ή οι ελεγχόμενοι εξ αποστάσεως πύραυλοι. Όπλα δηλαδή που ελαχιστοποιούν τις απώλειες αυτού που τα χρησιμοποιεί στο πεδίο μάχης ή και τις παράπλευρες απώλειες του άμαχου πληθυσμού. Η διαστημική τεχνολογία επιτρέπει να υπάρχει ζωντανή εικόνα από τα πεδία μαχών και ο σημερινός στρατιώτης είναι εξοπλισμένος με όλα τα μέσα που μπορεί να προσφέρει η τεχνολογία (να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι αναφερόμαστε γενικά στην στρατιωτική τεχνολογία και τα επιτεύγματά της και όχι στην σημερινή κατάσταση από τεχνολογικής άποψης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων).
Νέα όπλα είναι συνεχώς υπό ανάπτυξη. Όπλα Laser και όπλα μικροκυμάτων με μη θανατηφόρο δράση. Ιδιαίτερα στις ΗΠA, Ρωσία και Κίνα διατίθενται τεράστια κονδύλια για την στρατιωτική έρευνα και ανάπτυξη, η οποία είναι διαρκής και συνεχώς αναπτυσσόμενη. Ειδήμονες εδώ και αρκετά έτη ομιλούν σε σχέση με αυτή την τεχνολογική πρόοδο για μια επανάσταση στον στρατιωτικό τομέα που οδηγεί σε έναν «αυτοματοποιημένο πόλεμο». Αυτή η δυναμική στον τομέα high-tech αναπόφευκτα δημιουργεί νέες απαιτήσεις από τους στρατιώτες και βεβαίως αυξημένα κόστη στα οπλικά συστήματα, αλλά ταυτόχρονα οδηγεί και σε περαιτέρω ανταγωνισμό στους εξοπλισμούς και στον πολλαπλασιασμό της νέας στρατιωτικής τεχνολογίας. Ακολούθως θα αναφερθούμε στους τεχνολογικούς τομείς στους οποίους αναμένεται τεράστια ανάπτυξη και στις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η ανάπτυξη στους πολέμους του μέλλοντος.
Η ψηφιοποίηση του πολέμου: Η επιστημονική-τεχνολογική πρόοδος στον τομέα πληροφοριών και επικοινωνιών που κυρίως προέρχεται από τον καταναλωτικό τομέα έχει οδηγήσει σε τεράστια βελτίωση της επίδοσης των οπλικών συστημάτων. Αυτό που σήμερα έχει ως εμπειρία κάθε χρήστης προσωπικού υπολογιστή (Internet, Smart Phones, GPS) ήδη έχει αρχίσει να ενσωματώνεται στα όπλα και τα οπλικά συστήματα σύγχρονων ενόπλων δυνάμεων. Από ότι διαφαίνεται οι μαζικές στρατιωτικές δυνάμεις του 20ου αιώνα θα αντικατασταθούν από high-tech στρατιωτικές δυνάμεις όπου ο κάθε στρατιώτης θα έχει στην διάθεσή του πάρα πολλά τεχνικά μέσα και βοηθήματα. Η ενσωμάτωση της σημερινής τεχνολογίας στους σύγχρονους στρατούς οδηγεί σε νέες στρατιωτικές δεξιότητες και ικανότητες.
Χρήση του διαστήματος: Η χρήση του διαστήματος για επικοινωνίες, πλοήγηση και εποπτεία είναι μια τελείως αναγκαία προϋπόθεση για στρατιωτικές δυνάμεις που δρουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διασύνδεση πολλαπλών και διαφορετικών οπλικών συστημάτων, η εποπτεία σε μέρα και νύκτα όπως και η ακρίβεια στην στόχευση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω του διαστήματος. Αυτός ο λεγόμενος Net-centric Warfare είναι από την περίοδο της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ υπό συνεχή ανάπτυξη.
Η υψηλή τεχνολογία δεν εξασφαλίζει την επίλυση των κρίσεων και η τεχνολογική- στρατιωτική υπεροχή δεν αποτελεί πάντα εγγύηση επιτυχίας: H επιστήμη και η τεχνολογία επηρεάζουν πάντα το αποτέλεσμα, την έκβαση, ενός πολέμου. Η εμφάνιση του τόξου ή της πυρίτιδας δημιούργησε δραστικές αλλαγές στην διεξαγωγή του πολέμου. Τα άρματα μάχης, τα υποβρύχια και τα μαχητικά αεροσκάφη επίσης επηρέασαν δραστικά την τακτική των μαχών και τα αποτελέσματα πολέμων. Η χρήση του ραντάρ και της κρυπτογραφίας ήταν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο διαμορφωτές του αποτελέσματος. Ο Ψυχρός Πόλεμος έφερε στο προσκήνιο τους διηπειρωτικούς πυραύλους και τα πυρηνικά όπλα και εγκαθιδρύθηκε έτσι η περίφημη πυρηνική ισορροπία του τρόμου. Η αριθμητική υπεροχή του Συμφώνου της Βαρσοβίας σε άρματα μάχης την δεκαετία του 1980 αντισταθμίστηκε από το ΝΑΤΟ με την τεχνική υπεροχή των πυρηνικών του όπλων.
H τεχνολογική-στρατιωτική υπεροχή δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας στο πεδίο της μάχης, πολύ δε περισσότερο δεν αποτελεί εγγύηση για την επίλυση κρίσεων. Οι τεχνολογικά πολύ πιο ανώτερες ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ έχασαν τον πόλεμο του Βιετνάμ και είχαν αμφίβολα αποτελέσματα στο Ιράκ (1991 και 2003) ή στην πρώην Γιουγκοσλαβία (1999). Ο υπερέχων σοβιετικός στρατός υποχρεώθηκε σε ήττα στο Αφγανιστάν (1989). Στον πόλεμο των 5 ημερών στην νότια Οσσετία-Γεωργία τον Αύγουστο του 2008 περίπου 10.000 ρώσοι στρατιώτες με 150 άρματα νίκησαν τον πολύ καλύτερα εξοπλισμένο γεωργιανό στρατό, σύμφωνα με τα στοιχεία της Bundeswehr.
Αν και σε πρώτη φάση η στρατιωτική επιτυχία των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 με την χρησιμοποίηση υψηλής τεχνολογίας (UAV, πύραυλοι cruise, διαστημική επιτήρηση) ήταν εμφανής, παρ’ όλα αυτά σε δεύτερη φάση αυτή η υψηλή τεχνολογία δεν μπόρεσε να προσφέρει απολύτως τίποτε στην ασφάλεια και σταθερότητα του Ιράκ ως σήμερα.
Χωρίς χρήματα, έρευνα και βιομηχανική βάση δεν υπάρχει στρατιωτική υψηλή τεχνολογία: Ένας σημαντικός παράγοντας που επιτρέπει τους high-tech εξοπλισμούς είναι οι στρατιωτικές δαπάνες. Το 2010 οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως ανέρχονταν σε 1,6 περίπου τρισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένες σε σχέση με το 2000 κατά 50%. Αποφασιστικό για την αύξηση των δαπανών είναι ο μετασχηματισμός των ενόπλων δυνάμεων παγκοσμίως και η απόκτηση νέων, ακριβών οπλικών συστημάτων. Οι ΗΠΑ δαπανούν ετησίως περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα και ανάπτυξη οπλικών συστημάτων. Περίπου 4 δις δολάρια απορροφούνται κατ’ έτος από τα αμερικανικά πανεπιστήμια για την έρευνα υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικών προϊόντων. Τα νεότερα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι τα μη επανδρωμένα ρομπότ και με επανδρωμένα συστήματα μεταφοράς.
Πόλεμος εξ αποστάσεως με μη επανδρωμένα συστήματα: Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει δραματικά η διεξαγωγή πολέμου. Πύραυλοι Tomahawk cruise που μπορούν να διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα και καθοδηγούνται στον στόχο με ακρίβεια ενός μέτρου χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από τις ΗΠΑ. Στην εισβολή στο Ιράκ το 2003 χρησιμοποιήθηκαν περίπου 1000 πύραυλοι cruise. Αλλά και άλλες χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν, το Ισραήλ και η Τουρκία αναπτύσσουν πυραύλους cruise. Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως υπάρχουν περί τα 75 διαφορετικά είδη πυραύλων cruise και η ποσότητά τους ανέρχεται σε περίπου 80.000 τεμάχια. Τα UAV αποτελούν πλέον για πολλές χώρες κύριο οπλικό σύστημα, ιδιαίτερα μετά την χρησιμοποίησή τους στον πόλεμο του Ιράκ το 2003. Στον πόλεμο του Ιράκ τα αμερικανικά UAV είχαν 35.000 ώρες πτήσης, σήμερα οι ώρες πτήσης των αμερικανικών UAV, στις διάφορες χώρες που έχουν εισβάλει οι ΗΠΑ, ανέρχονται σε 800.000 ετησίως. Οι ΗΠΑ έχουν στο οπλοστάσιό τους περί τα 6.000 UAV.
Η ιδέα της επίθεσης και της εξουδετέρωσης από τον αέρα του εχθρού με το πάτημα ενός κουμπιού ή η διεξαγωγή πολέμου εξ αποστάσεως βρίσκει πλέον την ολοκλήρωσή της με τα UAV. Κλασσικά πεδία μαχών ή εχθρικές και φίλιες γραμμές πλέον δεν υφίστανται. Οι μάχες διεξάγονται πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι στο παρελθόν και επίσης μπορούν να υπάρχουν αναρίθμητα μέτωπα. Τα μη επανδρωμένα οπλικά συστήματα βρίσκουν εφαρμογή και στην ξηρά και στην θάλασσα. Στο Αφγανιστάν π.χ. χρησιμοποιείται το PackBot για την απενεργοποίηση βομβών και το ρομποτικό σύστημα MAARS (Modular Advanced Armed Robotic) είναι εξοπλισμένο με πολυβόλο και βομβιδοφόρο. Τα ρομπότ δεν γνωρίζουν και δεν εξαρτώνται από αισθήματα όπως πανικός και πόνος, αλλά δεν έχουν όμως και δυνατότητα κρίσης μιας καταστάσεως στην μάχη.
Υπό ανάπτυξη αυτή την εποχή βρίσκονται μικρο-UAV, όχι μεγαλύτερα των 10 εκατοστών, τα λεγόμενα Micro-Air-Vehicles (MAV). Δεν υπάρχουν πλέον τεχνικά όρια σε τέτοιου είδους κατασκευές, ιδιαίτερα όταν οι στρατιωτικοί υποστηρίζουν ότι από αυτές τις τεχνολογίες εξαρτάται η ζωή των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης.
Η έρευνα στον τομέα της νανοτεχνολογίας υπόσχεται μελλοντικά ακόμη πιο μικρά οπλικά συστήματα. Μετά από αρχικό σκεπτικισμό των στρατιωτικών για την χρήση ρομπότ στο πεδίο της μάχης, ο πόλεμος του Ιράκ το 2003 τους ώθησε να επανακαθορίσουν την θέση τους. Στον πόλεμο του Ιράκ χρησιμοποιήθηκαν περίπου 2.400 ρομποτικά συστήματα, ενώ σήμερα οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν στο οπλοστάσιό τους 12.000 τέτοια συστήματα UMS (Unmanned Monitoring Systems).
Διάστημα και κυβερνοχώρος: Θέση κλειδί στο μελλοντικό πεδίο μάχης θα έχει το διάστημα και ο κυβερνοχώρος. Η χρήση αυτών των δυο για την επικοινωνία, πλοήγηση και επόπτευση θα είναι ουσιώδης και πολύ μεγάλης σημασίας στον πόλεμο του μέλλοντος. Το διάστημα εδώ και αρκετά χρόνια ήδη έχει στρατιωτικοποιηθεί. Μόνο όμως η πυραυλική τεχνολογία επιτρέπει την πρόσβαση στο διάστημα και μόνο δέκα χώρες κατέχουν αυτή την τεχνολογία. Όλο και περισσότερες χώρες ενδιαφέρονται για την στρατιωτική χρήση του διαστήματος, διότι το διάστημα δίνει την δυνατότητα στρατηγικής υπεροχής. Χαρακτηριστικό επ’ αυτού είναι οι δοκιμές που πραγματοποίησαν η Κίνα (2007) και οι ΗΠΑ (2009) για την καταστροφή στρατιωτικών δορυφόρων με οπλικά συστήματα Laser από την επιφάνεια της γης ή με δορυφόρους-δολοφόνους.
Ο κυβερνοχώρος θα αποτελέσει στο μέλλον επίσης ένα χώρο ενδιαφέροντος για εφαρμογή στρατιωτικής τεχνολογίας. Το Internet, το mobile Internet και η κινητή τηλεφωνία και άλλες ψηφιακές υπηρεσίες θα αποτελέσουν πεδίο μάχης σε μελλοντικό πόλεμο. Η ανακάλυψη του ιού Stuxnet που καταστρέφει ηλεκτρονικά συστήματα βιομηχανικών εφαρμογών δείχνει ξεκάθαρα τι θα συμβεί στον πόλεμο του μέλλοντος. Ήδη πολλές χώρες επενδύουν στα λεγόμενα Cyber Commands και δημιουργούν στρατηγικές για την ασφάλεια του κυβερνοχώρου τους. Όσο περισσότερο το διάστημα και ο κυβερνοχώρος γίνονται συστατικό της καθημερινής ζωής, τόσο πιο επίφοβο είναι ότι σε μελλοντικό πόλεμο αυτά τα δυο πεδία θα αποτελέσουν σημείο αντιπαράθεσης.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι στρατηγικές και τα οπλικά συστήματα εξαρτώνται από την τεχνολογική πρόοδο. Δαπανώνται τεράστια ποσά για στρατιωτικές τεχνολογίες, ενώ τα διεθνή πολιτικά εργαλεία επίλυσης κρίσεων είτε δεν προτιμώνται, είτε δεν δοκιμάζονται. Η στρατιωτική τεχνολογία θα συνεχίσει να δεσπόζει με τις εφαρμογές της για πολλά χρόνια ακόμη στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-stratiwtikh-technologia-tou-mellontos#ixzz2m6u6CRlg