Όταν πριν από 20 χρόνια ο Αντώνης Σαμαράς ίδρυε την «Πολιτική Άνοιξη», φεύγοντας με την «ρετσινιά» του αποστάτη από τη ΝΔ, είχε φέρει στην δημοσιότητα μια πολιτική διακήρυξη, μέσω της οποίας αναφερόταν σε ριζικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της Χώρας: Να ποια ήταν τα ακριβή του λόγια σε ορισμένες θέσεις:
α) Δεν είναι δυνατόν να μη διαχωρισθεί η εκτελεστική από τη νομοθετική λειτουργία με καθιέρωση του ασυμβίβαστου της διπλής ιδιότητας του υπουργού και βουλευτή.
β) Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξουν αλλαγές του νόμου περί ευθύνης υπουργών και των διατάξεων για την άρση της ασυλίας των βουλευτών.
γ) Δεν είναι δυνατόν να μη θεσπιστεί ανώτατο όριο στον αριθμό των μελών του υπουργικού συμβουλίου και των υφυπουργών.
δ) Δεν είναι δυνατόν να μη γίνει πράξη η διαφάνεια και στην δικαιοσύνη, με επιλογή των ανώτατων δικαστικών από το φυσικό τους χώρο και όχι με διορισμό από το υπουργικό συμβούλιο.
Ας δούμε απ΄αυτές τις εξαγγελίες του Σαμαρά τι ισχύει σήμερα, που είναι πρωθυπουργός της Χώρας: α) Το υπουργικό συμβούλιο εξακολουθεί να απαρτίζεται, σχεδόν σε αποκλειστική βάση, από βουλευτές, με συνέπεια οι υπουργοί και οι υφυπουργοί να ενεργούν με γνώμονα το στενό συντηρητικό πολιτικό συμφέρον τους, β) Ο άθλιος, αντιδημοκρατικός και άνισης μεταχείρισης νόμος περί ευθύνης υπουργών, όπως και το προκλητικό προνόμιο της βουλευτικής ασυλίας, παραμένουν ως έχουν συνεχίζοντας το καθεστώς ατιμωρησίας και επιλεκτικής – ευνοϊκής μεταχείρισης των πολιτικών (του «συνταγματικού τόξου» εννοείται, γιατί για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν ισχύει τίποτα), γ) Η σημερινή κυβέρνηση αριθμεί 20 υπουργούς, 5 αναπληρωτές υπουργούς και 17 υφυπουργούς και είναι μια εκ των πολυπληθέστερων στην Ε.Ε., δ) Οι Πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων εξακολουθούν να επιλέγονται όχι από τον φυσικό τους χώρο, αλλά από το Υπουργικό Συμβούλιο, με ό,τι συνεπάγεται στην διαφάνεια της Δικαιοσύνης (η σκευωρία κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα).
Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, ο Σαμαράς αποδεικνύεται κοινός ψεύτης και πολιτικός απατεώνας. Αφού το κομματικό του δημιούργημα ξόφλησε μετά από λίγα χρόνια, ο ίδιος κατόρθωσε τελικά να γίνει πρωθυπουργός της Χώρας, έστω και σε μορφή συγκυβέρνησης. Το όνομά του συνδέθηκε έντονα με τις έννοιες της αποτυχίας, της φτώχειας, της ανεργίας, της πλήρους υποτέλειας στους διεθνείς τοκογλύφους. Συνδέθηκε, επίσης, με την μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία που έγινε ποτέ στην σύγχρονη Ελλάδα εναντίον ενός Νομίμου (και κυρίως Εντίμου) Πολιτικού Κόμματος, όχι μόνο γιατί τέτοιες εντολές έλαβε από τα αφεντικά του αλλά και επειδή η πολιτική του ανικανότητα οδήγησε το κόμμα του οποίου επί του παρόντος ηγείται να κατρακυλά και να περνά τρίτο. Ο τύπος αυτός θα καταγραφεί από τον Ιστορικό του Μέλλοντος ως ένας κάτω του μετρίου πολιτικάντης, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να καταστρέψει την Χώρα, να σπιλώσει Συνειδήσεις, να διασύρει Αθώους Ανθρώπους. Το όνομά του θα μείνει χαραγμένο στις πιο μελανές σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας και θα αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/oi-theseis-tou-samara-to-1993-kai-h-efarmogh-tous-shmera#ixzz2mgXoZybV