Δυο μέτρα και δυο σταθμά φαίνεται ότι ακολουθεί το καθεστώς απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις της Χώρας . Για την ακρίβεια, από την μια μεριά υπάρχει η μονομερής αρνητική αντιμετώπιση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, η οποία φθάνει σε έντονα σημεία παραλογισμού, ενώ από την άλλη όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν το δικαίωμα να λένε ότι θέλουν. Ως γνωστόν, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ διώκεται για τις ιδέες της και τις πολιτικές της θέσεις, με τα κατασκευάσματα περί «εγκληματικής οργάνωσης» να αποτελούν τον «φερετζέ» αυτής της επιχείρησης ποινικοποίησης και λασπολόγησης ενός Νόμιμου Πολιτικού Κόμματος. Όταν μάλιστα οι εφέτες ανακρίτριες απορρίπτουν της αίτηση αποφυλάκισης του Αρχηγού της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, καθώς και του Βουλευτή Επικρατείας και Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του κόμματος Χρήστου Παππά, με το αιτιολογικό ότι το περιεχόμενο ομιλιών, άρθρων και βιβλίων δεν συνάδει με το δημοκρατικό πολίτευμα, πέραν του ότι μια τέτοια θεώρηση είναι καθαρά υποκειμενική σημαίνει ταυτόχρονα ότι η δίωξη κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ έχει ξεκάθαρα πολιτικά κριτήρια.
Το ηθικό και πολιτικό αυτό ζήτημα αποκτά ευρύτερη διάσταση, όταν υπάρχουν άλλα κόμματα, τα οποία ΞΕΚΑΘΑΡΑ αρνούνται την κοινοβουλευτική δημοκρατία στα καταστατικά τους, τις διακηρύξεις, τα άρθρα και τις ομιλίες τους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΚΚΕ, το οποίο συχνά – πυκνά δείχνει τα διαπιστευτήρια των ιδεών του, καθώς και το τι επιφυλάσσει στους αντιπάλους του. Μόλις χθες ο ανεπάγγελτος, μοσχαναθρεμμένος (εκ της Μόσχας, όχι εκ του μοσχαριού…) και παιδί του κομματικού σωλήνα νέος σταλινικός ηγετίσκος του ντόπιου παραρτήματος της εδώ και κάτι παραπάνω από δυο δεκαετίες ψόφιας Σοβιετικής Ένωσης, Δημήτρης Κουτσούμπας, σε ομιλία του στα εναπομείναντα «πρόβατα» του ΚΚΕ είπε τα εξής:
«το ΚΚΕ δεν εγκατέλειψε ποτέ τον στρατηγικό του στόχο, τον σοσιαλισμό, δεν αποκήρυξε ποτέ τη ταξική πάλη, τη σοσιαλιστική επανάσταση, την ανάγκη ανατροπής της δικτατορίας μιας μειοψηφίας, δηλαδή της αστικής τάξης, των εκμεταλλευτών και την αντικατάστασή της με τη δικτατορία της πλειοψηφίας, που είναι το προλεταριάτο, η εργατική τάξη, οι εκμεταλλευόμενοι». Δεν του έφτανε, όμως, αυτό και απτόητος συνέχισε λέγοντας ότι «ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων επαναστάσεων, νέων εξεγέρσεων, της ανίκητης πορείας του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Οι μέρες που λαχταράμε όλοι θα έρθουν. Ο πάγος που ράγισε με την κομμούνα του Παρισιού για 72 μέρες, ο πάγος που έσπασε με την Οκτωβριανή επανάσταση το 1917 για 72 χρόνια και που την ακολούθησαν και άλλες δεκάδες επαναστάσεις και εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, αυτός ο πάγος που έσπασε και ο δρόμος που επιτέλους χαράχτηκε, εμείς οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι κνίτες και οι κνίτισσες, οι προλετάριοι της Χώρας μας, όλων των χωρών του κόσμου καλούμαστε να κατακτήσουμε να τον περπατήσουμε στον 21ο αιώνα μέχρι τέλους, οριστικά και αμετάκλητα αυτήν την φορά».
Το ζητούμενο στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι οι γραφικές φαντασιώσεις του Κουτσούμπα, οι οποίες παραπέμπουν σε «νούμερο» και στην Λαϊκή ρήση «άσε τον τρελό στην τρέλα του». Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ΕΥΘΕΩΣ το ΚΚΕ θέτει ως «στρατηγικό του στόχο» την ανατροπή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση ενός μονοκομματικού δικτατορικού καθεστώτος. Αλήθεια, ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και οι ειδικές εφέτες ανακρίτριες που θεωρούν (από πού άραγε;) ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποσκοπεί στην ανατροπή του Πολιτεύματος, τι έχουν να πουν για το ξεμπρόστιασμα του Κουτσούμπα;Στην ξεκάθαρη προτροπή του για βίαιη εγκαθίδρυση ενός κομμουνιστικού καθεστώτος; Γιατί δεν συλλαμβάνουν με χειροπέδες τον Κουτσούμπα και τους συνεργάτες του; Το ερώτημα, φυσικά, είναι ρητορικό. Το ΚΚΕ είναι ένα ακίνδυνο απολίθωμα του παρελθόντος, το οποίο έχει μετατραπεί στην πιο συνεπή, στυγνή και σκληρή καπιταλιστική ιδιωτική επιχείρηση του Τόπου. Λειτουργεί ως αριστερό δεκανίκι του συστήματος, γι’ αυτό και οι λεκτικές του υπερβολές δεν σχολιάζονται καν.
Όλα αυτά, όμως, είναι ενδεικτικά μιας νοσηρής νοοτροπίας, στην οποία το φρόνημα διώκεται μόνον όταν αφορά τις Εθνικιστικές Ιδέες και τον Πολιτικό Φορέα που τις εκφράζει. Μπορεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι δεν έχει ως σκοπό της την ανατροπή του Πολιτεύματος, αλλά για τους κάθε λογής υπαλλήλους του καθεστώτος αυτό που μετρά είναι τα όσα απίθανα λένε κάποιοι ψευδομάρτυρες χωρίς την παραμικρή ένδειξη και στοιχείο. Την ίδια ώρα όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να λένε ότι θέλουν, όπως θέλουν και όπου το θέλουν, ακριβώς γιατί ότι και αν υποστηρίξουν είναι μέσα στα πλαίσια της συντήρησης του «συνταγματικού τόξου». Ενός νεωτερισμού – τερατούργημα που δείχνει από πολλές απόψεις τα τεράστια κενά αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και σεβασμού προς την αντίθετη άποψη που έχει αυτό το σύστημα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Υ.Γ.1: Όσο για το νομικό “δέσιμο” της όλης υπόθεσης έχουμε δύο παρατηρήσεις:
α) Σύνδεση με τρομοκρατικές οργανώσεις
β) Απροκάλυπτη χρήση βίας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/omologia-koutsoumpa-oti-thelei-diktatoria-oi-eisaggeleis-ascholountai-omws#ixzz2n3vXh6BN
